ΓΙΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ ΤΟΥΡΚΩΝ ΔΙΠΛΩΜΑΤΩΝ

Επαναστατική Οργάνωση 17 ΝΟΕΜΒΡΗ

Αθήνα 20-5-88

Ν' ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΤΟΥΡΚΙΚΟ ΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ
ΠΟΥ ΚΑΤΕΧΕΙ ΜΕ ΤΗ ΒΙΑ ΚΥΠΡΙΑΚΑ ΕΔΑΦΗ ΕΠΙ 14 ΧΡΟΝΙΑ
Ν' ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙ Ο ΚΥΠΡΙΑΚΟΣ ΛΑΟΣ
Ν' ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΚΙ ΑΒΙΑΣΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ

Τους τελευταίους μήνες ο ελληνικός λαός παρακολουθεί με ολοένα αυξανόμενη οργή καιαγανάκτηση να αναπτύσσεται μια επιχείρηση παραπληροφόρησης, σύγχυσης, αποπροσανατολισμού σχετικά με τα προβλήματα της χώρας με τις ΗΠΑ, την Τουρκία και τις αιτίες τους. Ενώ μέχρι τώρα τα προβλήματα αυτά ήταν απόρροια μιας κλασικής ιμπεριαλιστικής πολιτικής των ΗΠΑ στην περιοχή και η Τουρκία ήταν χωροφύλακας τους, ξαφνικά τα πράγματα άλλαξαν. Υπάρχει μόνο η Ελλάδα με την Τουρκία και δικαιώνεται έτσι η άποψη των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων ότι υπαίτιο είναι το τυφλό και άσβεστο μίσος των

δύο προαιώνιων απολίτιστων εχθρών, τους οποίους αγωνίζονται να συμφιλιώσουν με ανιδιοτέλεια, οι πολιτισμένοι αυτοί ουδέτεροι επιδιαιτητές.

Παρακολουθούμε λοιπόν ένα ατέλειωτο γαϊτανάκι με πολιτικούς, εκδότες, δημοσιογράφους, καπιταλιστές, καλλιτέχνες, Έλληνες και Τούρκους. Πηγαινοέρχονται αδιάκοπα, συνεντευξιάζονται, προβάλοντας τις γραφικές ανατολίτικες πλευρές της μαγευτικής Τουρκίας και μας βομβαρδίζουν με σειρά από γελοιότητες, που είναι ακριβώς τα αντίθετα από όσα ισχυρίζονταν 14 χρόνια τώρα. Χωρίς βέβαια να νοιάζονται για το ότι καταφέρνουν έτσι ένα ακόμη καίριο πλήγμα στην ανύπαρκτη άλλωστε αξιοπιστία και υπόληψη ολόκληρου του πολιτικού κόσμου και των μαζικών μέσων ενημέρωσης.

Και τι δεν ακούσαμε. Τις πιο απίθανες ανιστόρητες ηλιθιότητες, τις πιο εξώφθαλμες ψευδολογίες, τις πιο προκλητικά αφελείς ασυναρτησίες. ’λλος μας λέει ότι η Τουρκία είχε δικαίωμα να επέμβει αφού κινδύνευε η τουρκική μειονότητα μετά απ' το χουντικό πραξικόπημα του Ιωαννίδη, λες και υπάρχει προηγούμενο στην ιστορία κατακτητής ξένων εδαφών που να μην είχε προετοιμασμένη την πρόφαση που θα χρησιμοποιήσει, όπως άλλωστε την είχαν και οι Έλληνες κατακτητές της Μικράς Ασίας το 20.

’λλος μας λέει ότι ο Οζάλ είναι μετριοπαθής και πρέπει να ενισχυθεί απέναντι στους σκληρούς στρατιωτικούς, λες και δεν είναι πάγια πολιτική τακτική των διάφορων δικτατορικών καθεστώτων η συνεχής εναλλαγή της καραμέλας και του ρόπαλου, που εκφράζεται συγκεκριμένα με τα παράλληλα χαμόγελα του Οζάλ και τις σκληρές δηλώσεις άλλων υπουργών αλλά κυρίως τις συνεχιζόμενες και αυξανόμενες παραβιάσεις του εναέριου χώρου στο Αιγαίο.

’λλος θεωρεί ανύπαρκτο το θέμα των 2000 αγνοούμενων, λες και το γεγονός ότι η Τουρκία δεν είναι σε θέση να δώσει πληροφορίες για την τύχη τους δεν αποδείχνει κατά τον καλύτερο τρόπο ότι εξοντώθηκαν βάρβαρα στις μεσαιωνικές φυλακές της και ότι συνεχώς το καθεστώς του Οζάλ-Μαρκεζίνη με τις χιλιάδες καταδίκες σε θάνατο κι εκτελέσεις και τα βασανιστήρια, αποτελεί μια απ' τις σκληρότερες —αν όχι την πιο βάρβαρη κι αιμοσταγή— δικτατορίες στον κόσμο, μπροστά στην οποία ωχριά κι αυτή ακόμη η Χιλή του Πινοσέτ. Κι αποσιωπάει παράλληλα το γεγονός ότι όλοι αυτοί οι δημοκράτες Πασόκοι πολιτικοί και δημοσιογράφοι που προπαγανδίζουν σήμερα την αναγκαιότητα του Νταβός, είναι οι ίδιοι που απαιτούσαν στη διάρκεια της δικτατορίας του Παπαδόπουλου, απ' τις δυτικές κυβερνήσεις να την μποϋκοτάρουν βοηθώντας έτσι τον ελληνικό λαό.

’λλος ψευδολογεί ασύστολα ότι η ΕΟΚ αρνείται δήθεν να δεχτεί την Τουρκία μέχρι να φύγουν τα στρατεύματα απ' την Κύπρο, ή να σταματήσει να παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Τουρκία. Κι αποκρύβει, την. .αλήθεια, ότι η ΕΟΚ αρνήθηκε την ένταξη μέχρι το '92 όχι μόνο στην Τουρκία, αλλά σε μια σειρά χώρες — Νορβηγία, Αυστρία, Ελβετία — , που δεν είναι βέβαια δικτατορίες κι ούτε κατέχουν ξένα εδάφη, για λόγους καθαρά οικονομικούς εσωτερικούς της ΕΟΚ, πούχουν σχέση με τα προβλήματα που θ' ανακύψουν απ' την ενοποίηση του 92. Κι αποκρύβει την αλήθεια πούναι ακριβώς η αντίθετη, ότι η Τουρκία είναι το χαϊδεμένο παιδί όχι μόνο των ΗΠΑ αλλά και της ΕΟΚ, που έχει αναπτύξει πολύπλευρες σχέσεις με τη φασιστική αυτή δικτατορία, βοηθώντας την οικονομικά και στρατιωτικά, έχοντας συστήσει μεικτές κοινοβουλευτικές επιτροπές όπου συμμετέχουν Τούρκοι βουλευτές του κοινοβουλίου-βιτρίνα του Οζάλ. Κι ότι η ΕΟΚ, έχει γραμμένο στα τελευταία των υποδημάτων της τον Κυπριακό λαό και για αυτό ακριβώς το λόγο, η Τούρκικη κατοχή συνεχίζεται μετά από 14 χρόνια, αφού η ουσιαστική διχοτόμηση εξυπηρετεί τα συμφέροντα της όπως κι αυτά των ΗΠΑ. Αποκρύβει τέλος ότι όσα γράφονται σε διακηρύξεις είναι χωρίς αντίκρυσμα, είναι για τα μάτια, αλλά και για να παρουσιάσουν μια ενδεχόμενη απομάκρυνση μερικών χιλιάδων απ' τις 40000 στρατού κατοχής, σαν ουσιαστική υποχώρηση, και να οδηγήσουν την ελληνική πλευρά στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για το οριστικό θάψιμο του Κυπριακού.

’λλος τέλος λέει ότι χρειάζεται ένας Έλληνας ή Τούρκος Ντε Γκωλ, παραχαράζοντας εξώφθαλμα την ιστορία, αφού οι Γάλλοι αποικιοκράτες ήταν κατακτητές στην Αλγερία κι όχι θύματα. Αποσιωπώντας ακόμη το καθοριστικό γεγονός ότι η ανεξαρτησία της Αλγερίας δεν «παραχωρήθηκε» απ' τον Ντε Γκωλ, αλλά κατακτήθηκε απ' το λαό της μετά από σκληρό πολύχρονο ένοπλο απελευθερωτικό αγώνα. Κι αν αυτός ο ένοπλος αγώνας δεν είχε πραγματοποιηθεί, κανένας Ντε Γκωλ δεν θα «παραχωρούσε» την ανεξαρτησία στην Αλγερία που θάταν ακόμη σήμερα αποικία όπως άλλωστε δεν την παραχώρησε στην σπαρασσόμενη σήμερα Νέα Καληδονία και στις υπερπόντιες κτήσεις-αποικίες της Γαλλίας στον Ειρηνικό Ωκεανό.

Παρ' όλο όμως τον καταιγισμό, το ερώτημα παραμένει αναπάντητο για τον ελληνικό λαό, αφού ούτε η κυβέρνηση ούτε ο τύπος της έδωσε πειστική απάντηση. Πώς και γιατί, η θέση ότι δεν συ-. ζητάμε με την Τουρκία μέχρις ότου φύγουν τα στρατεύματα κατοχής απ' την Κύπρο, και μόνο για το συνυποσχετικό, για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας απ' το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, μετατράπηκε στην πολιτική του Νταβός όπου συζητάμε τα πάντα χωρίς καμιά προϋπόθεση;

Η 17Ν είχε προβλέψει αυτή τη στροφή και την είχε διατυπώσει ρητά σε προηγούμενη προκήρυξη του Μάρτη του 87, βασιζόμενη σ' ένα μόνο στοιχείο. Ότι ο Παπανδρέου είναι έρμαιο του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, εξαρτάται ολοκληρωτικά απ' τις μεγάλες Δυτικές Τράπεζες, ενώ το σώμα των ανώτερων αξιωματικών είναι απολύτως διαβρωμένο και ελέγχεται από πράκτορες δυτικών μυστικών υπηρεσιών, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει ελληνικός στρατός. Έτσι η μόνη δυνατότητα που απομένει στον Παπανδρέου για να παραμείνει στην εξουσία, είναι να πορευτεί μέσα στα στενά πλαίσια πούχει προδιαγράψει ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός, ο οποίος επιζητάει με ανυπομονησία τα τελευταία χρόνια άμεσες και απ' ευθείας διαπραγματεύσεις Ελλάδας-Τουρκίας που θα ξεμπλοκάρουν τα εκκρεμή προβλήματα του ΝΑΤΟ. Όπως η πολιτική λιτότητας ήταν απαίτηση της ΕΟΚ και των Δυτικών Τραπεζών, έτσι και το Νταβός είναι πριν απ' όλα απαίτηση των Αμερικάνων. Η στροφή του Νταβός αντιστοιχεί με τη στροφή της λιτότητας στα εθνικά ζητήματα.

Όλος λοιπόν αυτός ο θόρυβος, ένα βασικό στόχο έχει. Να συσκοτίσει την αλήθεια, την ουσία του προβλήματος. Ότι ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός βρίσκεται πίσω απ' τις Τούρκικες διεκδικήσεις, ότι αυτός οργάνωσε τη συνωμοσία του 74 —σε Ελλάδα, Τουρκία, Κύπρο — που οδήγησε στην Τούρκικη εισβολή και κατοχή Κυπριακού εδάφους. Κι ότι ο Τούρκικος μιλιταριστικός επεκτατισμός λειτουργεί σήμερα σαν χωροφύλακας του στην περιοχή, όπως ακριβώς έδρασε η Ελλάδα σαν χωροφύλακας του κυρίαρχου τότε αγγλικού ιμπεριαλισμού στην κατακτητική ενέργεια της μικρασιατικής εκστρατείας του 20, με πρόφαση την ασφάλεια της Ελληνικής κοινότητας. Όλος αυτός ο θόρυβος έχει σα στόχο να υποβαθμίζει το Κυπριακό, να το παρουσιάσει σαν δευτερεύον και ασήμαντο ζήτημα.

Το Κυπριακό όμως δεν είναι μόνο ένα απ' τα μεγαλύτερα εγκλήματα των τελευταίων χρόνων. Αποτελεί συνάμα σκάνδαλο τεραστίων διαστάσεων, κόλαφο για όλο το λεγόμενο ελεύθερο κόσμο, για τη Δυτική κοινότητα. Ρίχνει άπλετο αποκαλυπτικό φως στην ισχύ και αξία των λεγόμενων αρχών του, τόσο του Διεθνούς Δικαίου όσο και των περίφημων ανθρώπινων δικαιωμάτων.

Ολοι θυμάστε τις ατέλειωτες και μονότονες κραυγές των Δυτικών σχετικά με το Αφγανιστάν. Ότι η Σοβιετική Ένωση καταπάτησε τις αρχές της ανεξαρτησίας και της εδαφικής ακεραιότητας του Αφγανιστάν. (Για να μη δημιουργηθεί καμιά παρανόηση απ' τους γνωστούς φίλους μας, ξεκαθαρίζουμε ότι εμείς καταδικάζουμε την επέμβαση της Σοβιετικής Ένωσης στο Αφγανιστάν, όπως και οποιαδήποτε επέμβαση σε άλλη χώρα, καταπάτηση της ανεξαρτησίας και εδαφικής ακεραιότητας της, εκτός απ' την περίπτωση διεθνιστικής αλληλεγγύης σε ανεπτυγμένο λαϊκό επαναστατικό κίνημα που κινδυνεύει, πράγμα που δεν υπήρχε στην περίπτωση του Αφγανιστάν). Όλοι θυμόμαστε τα σκληρά αντίποινα της Δύσης ενάντια στη Σοβιετική Ένωση, το εμπάργκο στα προϊόντα ψηλής τεχνολογίας. Κι ενώ λοιπόν οι παραπάνω αρχές παραβιάστηκαν απ' τους Σοβιετικούς, δεν παραβιάστηκαν απ' τους Τούρκους φασίστες στην Κύπρο. Ενώ οι πρώτες οδηγούν τους Δυτικούς σε σκληρές οικονομικές κυρώσεις, οι δεύτερες οδηγούν στην οικονομική βοήθεια της Τουρκίας, στο στήριγμα της κατοχής εδαφών της Κύπρου. Χωρίς αυτή τη βοήθεια της Δυτικής κοινότητας, η Τούρκικη κατοχή δεν θα διαρκούσε όχι 14 χρόνια αλλά ούτε μια βδομάδα.

Βλέπουμε λοιπόν ολοκάθαρα ότι οι περιβόητες αυτές αρχές του Δυτικού κόσμου, δεν είναι παρά απλά κουρελόχαρτα, που ρίχνονται στον κάλαθο των αχρήστων. Ότι η Δύση τις επικαλείται μόνο όταν συμπίπτουν με τα ωμά οικονομικά της συμφέροντα. Ότι η μόνη αρχή που γίνεται σεβαστή απ' τη Δύση είναι ο νόμος της ζούγκλας, του ισχυρότερου. Είσαι ισχυρός; Εισβάλλεις σε μια χώρα, καταλαμβάνεις το ένα τρίτο των εδαφών της, παραμένεις επί 14 χρόνια και δημιουργείς ντε φάκτο κατάσταση, αφού όχι μόνο δεν αντιμετωπίζεις κυρώσεις, αλλά αντίθετα σε ενισχύουν. Μεταβάλεις και τη σύνθεση του πληθυσμού με το συνεχή εποικισμό δεκάδων χιλιάδων Τούρκων κι έχεις δικό σου κράτος. Για ποιον λοιπόν σεβασμό των αρχών του Διεθνούς Δικαίου μας μιλάει η Δύση;

Και το πιο κωμικοτραγικό στοιχείο της υπόθεσης, για την Ελλάδα και την Κύπρο, είναι ότι η μεν Σοβιετική Ένωση, που η Δύση δεν χάνει ευκαιρία να κατακεραυνώνει για την καταπάτηση των αρχών δικαίου και που δεν ανήκει στη Δύση, αποσύρει όλα της τα στρατεύματα και αποχωρεί απ' το Αφγανιστάν. Η δε «κοινοβουλευτική» Τουρκία που είναι σύμμαχος της Ελλάδας, έχει στενότατες σχέσεις με ΕΟΚ και ΗΠΑ, ανήκει στη Δυτική κοινότητα που υποτίθεται ότι σέβεται τις αρχές δικαίου, μετά από 14 χρόνια κατοχής όχι μόνο δεν αποσύρεται απ' την Κύπρο, αλλά αντίθετα διαιωνίζει την κατοχή της, ενισχύοντας συνέχεια τα στρατεύματα της.

Τέλος πρέπει να πούμε δυο λόγια και για την άλλη φαρισαϊκή δημοκοπία της Δύσης, για τα ανθρώπινα δικαιώματα, σε σχέση πάντα με την Τουρκία. Έχουμε βαρεθεί ν' ακούμε τους δυτικούς να καταγγέλουν την παραβίαση τους, στην Πολωνία, στην ΕΣΣΔ, στη Λιβύη, στο Ιράν και αλλού; Να συζητάει σοβαρά για σκληρές οικονομικές κυρώσεις που θα επιβάλλει σ' αυτές τις χώρες και να τις επιβάλλει πολλές φορές. Ποτέ όμως δεν ακούσαμε τη Δύση να μιλάει επίσης, κι όχι ακαδημαϊκά, για επιβολή οικονομικών ή άλλων κυρώσεων στην Τουρκία επειδή παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα. Κι αυτό έχει ακόμη μεγαλύτερη σημασία, αν αναλογιστούμε ότι η Τουρκία, όπως είπαμε πάρα πάνω, δεν είναι μια απλή δικτατορία, αλλά μια απ' τις πιο στυγνές κι αιμοδιψείς φασιστικές δικτατορίες σ' όλο τον κόσμο, που παρουσιάζεται σήμερα μ' ένα προσωπείο κοινοβουλευτικού τύπου Μαρκεζίνη-Παπαδόπουλου. Οι καταδίκες σε θάνατο αγωνιστών κι οι εκτελέσεις τους τα τελευταία χρόνια, μετριούνται κατά χιλιάδες ή μάλλον κατά δεκάδες χιλιάδες. Έτσι εξηγείται και η εξαφάνιση των 2000 Κύπριων αγνοουμένων μέσα στις φυλακές. Οι καταδίκες στα στρατοδικεία μετριούνται σε εκατοντάδες χρόνια. Τα βασανιστήρια είναι στην ημερήσια διάταξη. Οι απεργίες πείνας στις φυλακές γίνονται κατά εκατοντάδες. Μόνο την πρωτομαγιά, σε μια ελάχιστη διαδήλωση, δολοφονήθηκαν δύο αγωνιστές, συνελήφθησαν και κλείστηκαν φυλακή οι υπόλοιποι, ενώ ο φασίστας πρόεδρος Εβρέν απειλούσε με νέο γύψο. Όλ' αυτά συμβαίνουν στην Τουρκία, χωρίς να ιδρώνει κανενός το αυτί στη Δύση, που θεωρεί ότι αυτή είναι σήμερα κοινοβουλευτική δημοκρατία που θα μπορούσε να ενταχθεί στην ΕΟΚ, αν δεν υπήρχαν τα οικονομικού τύπου προβλήματα της, για τα οποία μιλήσαμε πιο πάνω.

Η εξήγηση βέβαια είναι απλή: Όλες οι δυτικές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, ΗΠΑ, Γερμανία, Γαλλία, Αγγλία κλπ. ανταγωνίζονται άγρια για να μπορέσουν να διεισδύσουν περισσότερο μέσα στην Τουρκία. Γιατί αυτή προσφέρει απείρως μεγαλύτερες δυνατότητες στο ξένο κεφάλαιο απ' ό,τι η Ελλάδα. Έχει μια αγορά 50 εκατομμυρίων, είναι μια γέφυρα σε όλη τη Μέση Ανατολή, έχει χαμηλό εργατικό κόστος, απουσία συνδικαλισμού, άρα ψηλά ποσοστά εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης, στρατηγική γεωγραφική θέση. Τα οικονομικά συμφέροντα λοιπόν υπαγορεύουν στη Δύση αυτή τη στάση. Ας σταματήσει λοιπόν το παραμύθι για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ότι νοιάζεται δήθεν για τη Δημοκρατία, κι ας μιλάει μόνο για τα συμφέροντα της.

Επειδή τέλος προβλέπουμε ότι οι διάφοροι τσαρλατάνοι, που ενώ ισχυρίζονται ότι ο μαρξισμός είναι αναχρονιστικός, εντούτοις δεν χάνουν ευκαιρία για να μας δώσουν μαθήματα μαρξισμού, παρ' ότι τον έχουν μελετήσει από τα κόμικς, θα ισχυριστούν και πάλι ότι η 17Ν εγκατέλειψε το μαρξισμό και το σοσιαλισμό και τόριξε στον εθνικισμό, θα θυμίσουμε ότι μια απ' τις βασικές και πάγιες αρχές του μαρξισμού είναι το δικαίωμα των λαών και εθνοτήτων στην αυτοδιάθεση. Και τέτιο αναφαίρετο δικαίωμα έχει και ο Κυπριακός λαός που δεν περιλαμβάνει τους κάθε τύπου έποικους και τα Τούρκικα στρατεύματα. Όσα έχει γράψει μόνο ο Λένιν πάνω στο ζήτημα του δικαιώματος των λαών στην αυτοδιάθεση, του δικαιώματος στην άμυνα απέναντι στις ιμπεριαλιστικές επεκτατικές επιθέσεις και τις προσαρτήσεις, γεμίζουν τουλάχιστον ένα τόμο. Ας αφήσουν λοιπόν τα παραπλανητικά πυροτεχνήματα.

Αποφασίσαμε λοιπόν να ανατινάξουμε με βόμβες τα αυτοκίνητα διπλωματών του Τούρκικου φασιστικού καθεστώτος. Η ενέργεια αυτή κατευθύνεται μόνο ενάντια στο Τούρκικο φασιστικό καθεστώς, το χωροφύλακα του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού στην περιοχή, κι όχι στον αδελφό Τούρκικο λαό, στον οποίο εκφράζουμε την αγωνιστική μας συμπαράσταση κι αλληλεγγύη. Απευθύνουμε αγωνιστικό χαιρετισμό σ' όλους τους καταπιεσμένους που αγωνίζονται εναντίον αυτού του καθεστώτος. Στον Κυπριακό λαό, στους Τούρκους και Κούρδους επαναστάτες, στους Αρμένιους αγωνιστές. Χαιρετίζουμε τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις Ελλήνων και Κύπριων, Τούρκων, Κούρδων και Αρμενίων αγωνιστών ενάντια στην επίσκεψη του ψευτοδήμαρχου Σκυλίτση-Νταλάν της Κωνσταντινούπολης, και τους χαλούμε να τις εντείνουν, οργανώνοντας μαζικές αντιφασιστικές διαδηλώσεις ενάντια στην επίσκεψη του Οζάλ και των άλλων επίσημων Τούρκων φασιστών μέχρις ότου εγκαταλείψει το έδαφος της Κύπρου ο τελευταίος Τούρκος στρατιώτης-κατακτητής.

ΧΟΥΝΤΑ, Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ ΞΕΠΟΥΛΗΣΑΝ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΔΑΦΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ, ΤΗ ΛΑΪΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ,
ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Αθήνα 20-5-88
Επαναστατική Οργάνωση 17 ΝΟΕΜΒΡΗ

Υ.Γ. Οφείλουμε να κάνουμε μια επανόρθωση σε δύο σημεία της προηγούμενης προκήρυξης που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Έθνος» και μια διαμαρτυρία. Σε κάποιο σημείο, από τυπογραφικό λάθος, το «επαναστατικό ρεύμα» που γράφαμε, μετατράπηκε στην εφημερίδα σε «επαναστατικό κόμμα». Αυτή η αλλαγή μιας λέξης έδωσε την ευκαιρία σε ορισμένους ν' αναπτύξουν μια ολόκληρη φιλολογία γι' αυτό το «επαναστατικό κόμμα». Περιττό να πούμε ότι αυτή η φιλολογία δεν ήταν τελείως αθώα, γιατί σε όλο το υπόλοιπο κείμενο μιλούσαμε για επαναστατικό ρεύμα κι όχι κόμμα.

Στην προτελευταία φράση της προκήρυξης αφαιρέθηκαν ορισμένες λέξεις. Το ζήτημα δε θάχε ιδιαίτερη σημασία, αν δεν παρέμενε ακατανόητος για μας ο λόγος για τον οποίο αφαιρέθηκαν. Φοβήθηκαν μήνηση απ' τον αντιεξουσιαστή Γ.Β.; Πλάκα θάχε. Η φράση λοιπόν έλεγε: «Ο λαμπρός αυτός δημοσιογράφος έδωσε και πάλι στο πανελλήνιο ένα μάθημα άτεγκτης δεοντολογίας, ένα μάθημα τόλμης, ήθους, λεβεντιάς, ένα αξεπέραστο δείγμα διαλεχτικού στοχασμού και ιδεολογικής καθαρότητος» και αφαιρέθηκαν οι λέξεις «ένα μάθημα άτεγκτης δεοντολογίας, ένα μάθημα τόλμης, ήθους, λεβεντιάς».

Τέλος διαμαρτυρόμαστε γιατί η εφημερίδα που άνοιξε το «διάλογο» αρνήθηκε να δημοσιεύσει τα ανυπόγραφα άρθρα των αναγνωστών. Δεν νομίζει ότι παρακρύβεται πίσω απ' το δάκτυλο της, όταν απ' τη μια μας μιλάει για ηλεκτρονικό φακέλωμα που γίνεται σήμερα κι απ' την άλλη ζητάει ονόματα αναγνωστών που υποστηρίζουν τη 17Ν; Και δεν γνωρίζει ότι οι μυστικές υπηρεσίες μπορούν πολύ εύκολα να στείλουν ενυπόγραφα γράμματα, όπως άλλωστε τόκαναν, και ορισμένα δημοσιεύτηκαν παρ' ότι κάνουν μπαμ από δέκα χιλιόμετρα.

’λλωστε γιατί να μη δημοσιευτούν τα ανυπόγραφα; Συνήθως ο τύπος προβάλλει αυτό το επιχείρημα, για να μη συρθεί στα δικαστήρια από μήνηση κάποιου που συκοφαντείται απ' τον ανώνυμο. Στην προκειμένη όμως περίπτωση ο μόνος που θα μπορούσε να θεωρήσει τον εαυτό του θύμα συκοφαντίας είναι ο Γ.Β. που δεν μπορεί να διατηρεί ένα τέτιο δικαίωμα, τη στιγμή που το αρνείται στην πράξη μ' όσα συνειδητά, ψευδή και συκοφαντικά γράφει εκ του ασφαλούς ενάντια στη 17Ν. Η μη δημοσίευση των ανυπόγραφων γραμμάτων ισοδυναμεί με καθαρή λογοκρισία απ' την εφημερίδα σ' αυτό το «διάλογο» υπέρ του Γ.Β. Δικαίωμα της είναι να θέλει να αναστηλώσει το ξεπεσμένο πια κύρος του αρχισυντάκτη της, ανατρέχοντας ακόμη και στο δεξιό δήμαρχο του Πειραιά, δεν μπορεί όμως να μη δημοσιεύσει τα ανυπόγραφα άρθρα ασκώντας έτσι λογοκρισία. Ή υπάρχει διάλογος και δημοσιεύονται όλα και κρίνουν οι αναγνώστες, ή δημοσιεύονται τα μισά και δεν υπάρχει διάλογος.