Τετάρτη 7 Ιανουαρίου 2015

ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΟΡΝΤΙΝ


Επαναστατική Οργάνωση 17 ΝΟΕΜΒΡΗ
Αθήνα 14-6-88

Ο ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΣ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΣ ΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ
ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ
Ο ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΣ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΠΙΣΩ
ΑΠ' ΤΙΣ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΤΟΥΡΚΙΚΟΥ ΕΠΕΚΤΑΤΙΣΜΟΥ
ΧΟΥΝΤΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΞΕΠΟΥΛΗΣΑΝ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ

Η σημερινή αντιιμπεριαλιστική ενέργεια μας αποτελεί το δεύτερο σκέλος αυτής που έγινε στις 23 του Μάη, όταν χτυπήσαμε με βόμβες 4 αυτοκίνητα διπλωματών του Τούρκικου δικτατορικού και ρατσιστικού καθεστώτος.
Λέγαμε τότε ότι το Νταβός αποτελεί πριν απ' όλα απαίτηση του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, αφού ο Παπανδρέου είναι έρμαιο του και δεν υπάρχει ελληνικός στρατός παρά μόνο Νατοϊκός. Ότι ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός βρίσκεται πίσω απ' τις τούρκικες διεκδικήσεις, ότι αυτός οργάνωσε τη συνωμοσία του 74 —σε Ελλάδα, Τουρκία, Κύπρο— που οδήγησε στην
Τούρκικη εισβολή και κατοχή Κυπριακού εδάφους, κι ότι ο Τούρκικος μιλιταριστικός επεκτατισμός λειτουργεί σήμερα σαν χωροφύλακας του στην περιοχή.
Πέρα όμως απ' την εξώφθαλμη κι αυταπόδεικτη ευθύνη του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού για την κυπριακή τραγωδία και τις τούρκικες διεκδικήσεις, υπάρχουν ευθύνες και στο εσωτερικό της χώρας. Λέγαμε λοιπόν ότι ευθύνες έχουν στο πολιτικό επίπεδο τόσο η χούντα, όσο και η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ, στο δε στρατιωτικό οι ηγεσίες των Ενόπλων Δυνάμεων απ' τη Δικτατορία μέχρι σήμερα. Αυτή την άποψη θα αναπτύξουμε σήμερα.
Όσοι προσπαθούν να επιρρίψουν τις ευθήνες αποκλειστικά στη χούντα, αντιγράφουν ηπιότερα τη συνταγή που εφαρμόστηκε μετά τη μικρασιαστική καταστροφή. Με τη δίκη, καταδίκη, εκτέλεση των 6 ρίχτηκαν οι ευθύνες αποκλειστικά σ' αυτούς και βγήκαν αθώοι όλοι οι υπόλοιποι, το πολιτικό σύστημα, όπως κι ο αγγλικός ιμπεριαλισμός. Σήμερα όμως κανένας σοβαρός ιστορικός δεν αρνείται ότι στον εξωτερικό τομέα ήταν υπεύθυνοι τόσο οι βενιζελικοί, αφού πρώτος ο Βενιζέλος έστειλε το στρατό στη Μ. Ασία, υπακούοντας στις διαταγές των ’γγλων, όσο και οι αντιβενιζελικοί, παρ' ότι οι τελευταίοι έχουν πιο άμεσες ευθύνες. Κι ότι στο εξωτερικό επίπεδο, υπεύθυνος ήταν ο αγγλικός ιμπεριαλισμός που χρησιμοποίησε τον ελληνικό στρατό χωροφύλακα τόσο για τα πετρέλαια της Μοσούλης όσο και να εκφοβίσει το ανερχόμενο αντιαποικιακό εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα των λαών της Εγγύς Ανατολής.
Κάτι ανάλογο επιχειρείται και σήμερα στη λεγόμενη Κοινοβουλευτική Επιτροπή που υποτίθεται ότι διερευνάει τις ευθύνες για την Κύπρο. Για να γίνει όμως αποδεκτή μια τέτια θέση είναι απαραίτητο να σβηστούν οι ευθύνες της Κυβέρνησης Καραμανλή του 74, πούναι άμεσες κι αυταπόδεικτες. Γι' αυτό βλέπουμε ν' ανάπτύσσεται μια ολόκληρη φιλολογία ψευδολογίας και παραπλάνησης του λαού, προβολής μιας ανιστόρητης και προκλητικής θέσης, ότι ένας πρωθυπουργός μπορεί νάναι ανεύθυνος πολιτικά για τις παραλείψεις και την ολιγωρία του. Ο Καραμανλής, ακόμη κι αν είχε ευθύνες, πρέπει να παρουσιαστεί αθώος για να ριχτούν οι ευθύνες αποκλειστικά στη χούντα και να κλείσει ο φάκελος. Ας θυμίσουμε εδώ ότι πρόσφατα αποκαλύφθηκε ότι η CIA είχε δύο πληροφοριοδότες, δηλαδή πράκτορες για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους, μέσα στην κυβέρνηση Καραμανλή του 74. Αυτό το σημαντικό στοιχείο, που συνδέεται άμεσα με τη στάση της Κυβέρνησης Καραμανλή στο δεύτερο Αττίλα, θάφτηκε απ' το σύνολο του τύπου, κι ενώ όλοι γνωρίζουν ποιος είναι ο ένας, που κατείχε καίρια θέση, απ' τους πράκτορες της CIA.
Οι ευθύνες όμως του πολιτικού κόσμου και της ηγεσίας του στρατού δεν περιορίζονται μόνο χρονικά τον Αύγουστο του 74 με το δεύτερο Αττίλα. Υπάρχει μια τρίτη περίοδος ευθυνών που εκτείνεται από τότε μέχρι σήμερα.
Οι ελληνικές κυβερνήσεις της Ν.Δ. στην αρχή και του ΠΑΣΟΚ στη συνέχεια όπως και οι ηγεσίες του στρατού, βρίσκονται πια απέναντι στο τετελεσμένο γεγονός της Τούρκικης κατοχής ενός ανεξάρτητου κράτους μετά από βίαια στρατιωτική εισβολή, και παράλληλα απέναντι σε μια σειρά από κλιμακούμενες διεκδικήσεις του Τούρκικου επεκτατισμού σε βάρος της Ελλάδας. Απέναντι σ' αυτές τις επιθετικές ενέργειες, οι ελληνικές κυβερνήσεις και ο στρατός όχι μόνο όφειλαν, αλλά ήταν υποχρεωμένες να δώσουν μια δυναμική βίαια απάντηση επιλέγοντας αυτές τη μορφή της και το χρόνο, σ' όλα αυτά τα 14 χρόνια. Αυτό δεν θα σήμαινε γενικευμένο πόλεμο, ο οποίος αποκλείεται για μια σειρά λόγους, αλλά στη χειρότερη των περιπτώσεων μια τοπικά και χρονικά περιορισμένη συμπλοκή που θα διαρκούσε το μάξιμουμ δύο-τρεις μέρες. Οι δυνατές επιλογές, λοιπόν, δεν ήταν ανάμεσα στις συζητήσεις και το γενικευμένο πόλεμο όπως το θέλει η μυθολογία των καθεστωτικών δυνάμεων για να αποσείσει τις ευθύνες της αλλά ανάμεσα σε μια σειρά από δυνατές δυναμικές απαντήσεις που ξεκινάνε απ' την πιο ήπια, π.χ. την κατάρριψη στρατιωτικού τούρκικου αεροπλάνου που παραβιάζει τον εναέριο χώρο, και φτάνει μέχρι πιο σοβαρές δυναμικές ενέργειες. Χρέος και καθήκον των ελληνικών κυβερνήσεων και της ηγεσίας του στρατού ήταν να επιλέξουν την πιο ευνοϊκή για τις ελληνικές δυνάμεις, τοπικά και χρονικά, δυναμική απάντηση, που θα συνοδεύονταν μετά από πρόταση για συζητήσεις, αλλά από διαφορετική διαπραγματευτική θέση.
Κι επειδή υπάρχει άλλος ένας μύθος, ότι οποιαδήποτε στρατιωτική δυναμική ενέργεια ήταν και είναι αδύνατη, θα δώσουμε εδώ ένα παράδειγμα μιας τέτιας ενέργειας, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι την προτείνουμε, αλλά απλά για να δείξουμε ότι τέτιες ενέργειες ήταν δυνατές1.
______________________________
1. Και πραγματοποιήσιμες από την καθαρά στρατιωτική σκοπιά του ζητήματος.
______________________________
Θα ήταν δυνατόν, σ' όλα τα αυτά τα χρόνια, να εκπονηθεί ένα σχέδιο και να πραγματοποιηθεί, κάτω από τις δυνατές προϋποθέσεις μυστικότητας, που απ' τη μια να ενισχύει στρατιωτικά τις αμυντικές δυνατότητες των Ελληνοκυπρίων κι απ' την άλλη να βασίζεται στην αποστολή μυστικών ολιγομελών ομάδων κομμάντος, που να πραγματοποιούν δολιοφθορές στα κατεχόμενα εδάφη. Μια τέτια δράση είναι δυνατή, δεν απαιτεί ούτε επιστρατεύσεις ούτε υπερσύγχρονο και βαρύ οπλισμό αλλά αντίθετα λίγες, εκπαιδευμένες επίλεκτες δυνάμεις ανορθόδοξου πολέμου, αλεξιπτωτιστών, κομμάντος κλπ. Μια τέτια δραστηριότητα θα πλαισιώνονταν εν συνεχεία στα σίγουρα κι από Ελληνοκύπριους πρόσφυγες. Ακόμη κι αν αποκαλύπτονταν —μετά από ενδεχόμενες συλλήψεις ή τραυματισμούς— ότι είναι Έλληνες, η διεθνής κοινή γνώμη δεν θα μπορούσε να καταδικάσει μια τέτια δράση ενάντια στον Τούρκο κατακτητή. Με μια τέτια δραστηριότητα μπορεί να μην επιτυγχάνονταν ανακατάληψη των εδαφών, θα εξασφαλίζονταν όμως τα πάρα κάτω: 1) θα δημιουργούσε μια ανασφάλεια στο Τούρκικο τμήμα που θα εμπόδιζε την παγίωση της κατοχής και τη δημιουργία της σημερινής ντε φάκτο κατάστασης, 2) θα κράταγε επίκαιρο στο Διεθνή χώρο το Κυπριακό θυμίζοντας την κατοχή και το δίκαιο των Ελληνοκυπρίων, 3) θα διευκόλυνε τη διαπραγματευτική θέση των Ελληνοκύπριων και τέλος τέταρτο και κυριότερο θα δίνονταν ένα σαφές μήνυμα στον Τούρκικο επεκτατισμό ότι σε οποιαδήποτε επιθετική ενέργεια θα υπάρχει μια δυναμική απάντηση απ' την Ελλάδα, πράγμα που θάχε σοβαρότερες επιπτώσεις σ' όλες τις άλλες σημερινές διεκδικήσεις του.
Το τελευταίο αυτό σημείο είναι η καίρια πτυχή της υπόθεσης. Γιατί υπάρχουν καταστάσεις όπου είσαι υποχρεωμένος να δώσεις δυναμική απάντηση, ακόμη κι αν οι συνθήκες είναι δυσμενείς. Και τέτια ήταν η κατάσταση που αντιμετώπιζαν οι ελληνικές κυβερνήσεις κι ο στρατός στην τρίτη περίοδο, δηλαδή μετά το Σεπτέμβρη του 74. Με το να αρνηθούν να δώσουν αυτήν την απάντηση, έδωσαν στον Τούρκικο επεκτατισμό το αντίστροφο μήνυμα, ότι όσο πιο επιθετικοί και προκλητικοί είναι, τόσο πιο υποχωρητική και ενδοτική θάναι η Ελλάδα, ότι δεν υπάρχει ουσιαστικά αντίπαλος, αφού ο στρατός δεν είναι εθνικός αλλά Νατοϊκός. Μ' αυτή τη μη απάντηση της Ελλάδας, οι Τούρκοι φασίστες στρατοκράτες είναι πεπεισμένοι ότι και σήμερα δεν θα υπάρξει δυναμική απαίτηση στις κλιμακούμενες παραβιάσεις, στις προκλητικές επιθετικές ενέργειες στο Αιγαίο. Είναι πεπεισμένοι ότι μ' αυτές δεν ρισκάρουν τίποτε, κι ότι αν χρειαστεί θα κάνουν και πάλι περίπατο όπως στην Κύπρο. Ότι με μόνες τις στρατιωτικές απειλές και παραβιάσεις επιτυγχάνουν βαθμιαία τους στόχους τους, όπως το πέτυχαν ήδη μερικά στην υφαλοκρηπίδα.
Μια τέτια πολιτική δυναμικής απάντησης ήταν καθήκον και χρέος μίας οποιαδήποτε ελληνικής κυβέρνησης, πολιτικά ανεξάρτητης, που δεν είχε άλλη δυνατή επιλογή. Αν δεν εφαρμόστηκε μια τέτια πολιτική, είναι γιατί τόσο η κυβέρνηση Ν.Δ. όσο και αυτή του ΠΑΣΟΚ έθεσε πάνω απ' τα εθνικά συμφέροντα του τόπου, πολιτικά της συμφέροντα παραμονής στην εξουσία, αφού μια τέτια πολιτική συγκρούεται με τα συμφέροντα του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού. Λειτούργησαν δηλαδή σαν κυβερνήσεις εθνικής μειοδοσίας, και όχι κυβερνήσεις μιας ουσιαστικά ανεξάρτητης χώρας. Γι' αυτό αποκρύβονται οι ευθύνες της τρίτης περιόδου. Ρίχνουν άπλετο αποκαλυπτικό φως στη φύση του σημερινού κοινοβουλευτικού συστήματος. Δείχνουν ολοκάθαρα ότι οι ηγεσίες τόσο της Ν.Δ. όσο και του ΠΑΣΟΚ είναι έρμαια του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού και κατά συνέπεια το σημερινό πολιτικό κοινοβουλευτικό σύστημα που βασίζεται στο δικομματισμό, είναι ένας κοινοβουλευτισμός εθνικής - μειοδοσίας. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο η πληθώρα των αριστερών καθεστωτικών δημοσιογράφων έχει βαλθεί να ρίξει τις ευθύνες αποκλειστικά στους 6 αντιβενιζελικούς, θέλουμε να πούμε στη χούντα, και να αθωώσει τον Καραμανλή παρ' ότι οι ευθύνες του είναι πασιφανείς και αυταπόδεικτες. Οι ευθύνες του Καραμανλή οδηγούν κατ' ευθείαν στις ευθύνες του κοινοβουλευτικού συστήματος εθνικής μειοδοσίας.
Εξ ίσου όμως υπεύθυνες είναι και οι Ένοπλες Δυνάμεις και βασικά οι ηγεσίες τους απ' το 74 μέχρι σήμερα. Ο ελληνικός στρατός αποτελεί ένα απ' τα μεγαλύτερα σκάνδαλα της ελληνικής κοινωνίας, για το οποίο δεν τολμάει να μιλήσει κανένας ακόμη και σήμερα επί κοινοβουλευτισμού. Αν ρίξουμε μια σύντομη ματιά στα έργα και τις ημέρες του μεταπολεμικά, και παραβλέποντας το γεγονός ότι ήταν και είναι κράτος εν κρατεί, με φασιστικούς εσωτερικούς κανονισμούς, και συνεχίζει να είναι όπως το δείχνουν οι δεκάδες αυτοκτονίες των φαντάρων, θα δούμε ότι έκανε έναν εμφύλιο, μια απόπειρα πραξικοπήματος το 51, οργάνωσε και συμμετείχε ενεργά στις εκλογές βίας και νοθείας του 61, πραγματοποίησε το πραξικόπημα των συνταγματαρχών του 67 και τη δικτατορία, ενώ άλλη χούντα στρατηγών της κλασικής δεξιάς προετοίμασε άλλο πραξικόπημα, πραγματοποίησε το αποτυχόν βασιλικό πραξικόπημα του 68. Επενέβη στρατιωτικά κι έπνιξε στο αίμα μαζί με την αστυνομία την εξέγερση του Πολυτεχνείου το 73. Πραγματοποίησε το πραξικόπημα το 74 στην Κύπρο και ορισμένες μικροαπόπειρες στη μεταπολίτευση. Σ' όλες αυτές τις περιπτώσεις έδρασε ενάντια όχι σε εξωτερικό εχθρό αλλά ενάντια στον ελληνικό λαό, δηλαδή έδρασε σαν ταξικός στρατός της άρχουσας τάξης της λματ και του ιμπεριαλισμού. Και τη μόνη φορά που χρείαστηκε να δράσει σαν εθνικός στρατός το καλοκαίρι του 74 ενάντια στην Τουρκική εισβολή στην Κύπρο, αλλά και στην επομένη περίοδο όπως εξηγήσαμε, έλαμψε δια της απουσίας του.
Η κατάσταση αυτή μετατρέπεται σε ανοιχτή κοροϊδία και απάτη όταν αναλογιστούμε ότι ο ελληνικός λαός έχει τις μεγαλύτερες μετά τις ΗΠΑ στρατιωτικές δαπάνες σαν ποσοστό του εγχώριου προϊόντος. Φτάνουν σχεδόν το 7% ενώ οι μεσαίες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις σαν τη Γαλλία και την Αγγλία πούχουν ισχυρότατες ένοπλες δυνάμεις αλλά και πυρηνικά δαπανούν περίπου τα μισά 3,5-4%. Οι δαπάνες αυτές γονατίζουν την ελληνική οικονομία και είναι μία απ' τις αιτίες του μοναδικού φαινόμενου στην Ευρώπη, όπου το Ελληνικό κράτος-απατεώνας δεν είναι σε θέση να προσφέρει τις κλασικές υπηρεσίες Παιδείας —η αρνητική στάση της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ στα δίκαια αιτήματα των εκπαιδευτικών δείχνει ότι και σήμερα δεν θέλει να την προσφέρει— Υγείας, Κοινωνικής Πρόνοιας, Ασφάλισης, που προσφέρονται από ιδιωτικούς μηχανισμούς. Ένα κράτος που δεν είναι σε θέση να εξασφαλίσει απλώς ανθρώπινες κι υποφερτές συνθήκες διαβίωσης στον πληθυσμό του λεκανοπέδιου, αφού με τη συνεχιζόμενη υποβάθμιση της ποιότητας ζωής, τη μόλυνση του περιβάλλοντος και το νέφος δηλητηριάζεται καθημερινά και φθείρεται η υγεία του.
Οι κοινωνικές λοιπόν συνέπειες αυτών των υπέρογκων δαπανών αποτελούν πραγματική θεομηνία για τον ελληνικό λαό, τη στιγμή που οι πάσης φύσης στρατιωτικοί απολαμβάνουν παχυλότατες αμοιβές, πάσης φύσης προνόμια, αποστρατεύονται στα 40 τους με αστρονομικές συντάξεις και εφάπαξ και προσλαμβάνονται σε άλλες εργασίες με άλλες παχυλές αμοιβές. Χωρίς βέβαια να εκπληρώνουν το καθήκον τους όπως είδαμε για το οποίο υποτίθεται ότι τους πληρώνει ο ελληνικός λαός.
Σ' όλα τα ανώτερα κλιμάκια του στρατού επικρατεί σήψη και διαφθορά. Στρατιά ολόκληρη από πράκτορες και πρακτορίσκους έχουν διεισδύσει σ' αυτά με αποτέλεσμα νάχει δημιουργηθεί πραγματική γάγγραινα. Τα νήματα αυτών των διχτύων κινούνται απ' τις Δυτικές μυστικές υπηρεσίες, τις πρεσβείες, τους αντιπρόσωπους στη χώρα των πολεμικών βιομηχανιών της Δύσης. Επειδή αυτές παίζουν καθοριστικό ρόλο ατμομηχανής στις δοκιμαζόμενες από κρίση Δυτικές καπιταλιστικές οικονομίες, η εξασφάλιση αγορών έχει τεράστια σημασία γι' αυτές τις χώρες. Απίθανα λοιπόν ποσά διατίθενται για την εξαγορά των ανώτατων αξιωματικών, όπως το βλέπουμε στα διάφορα σκάνδαλα που αποκαλύπτει ο λυσσαλέος ανταγωνισμός των διάφορων ομάδων ιμπεριαλιστικών συμφερόντων. Σκάνδαλο Λέοπαρντ, πύραυλοι γαλλικοί κατά αμερικάνικων, αεροπλάνων Μιράζ κατά Φάντομ Μακ Ντόναλντ, φρεγάτες Ολλανδικές ενάντια στις Γερμανικές και τελειωμό δεν έχει. Ανώτατοι αξιωματικοί εν ενεργεία, στρατηγοί σε αποστρατεία, μεσάζοντες καπιταλιστές, δημοσιογράφοι πράκτορες, ξένοι στρατιωτικοί ακόλουθοι, Νατοϊκοί αξιωματικοί, ξένοι παραγωγοί μπλέκονται σ' ένα κουβάρι και συναγωνίζονται για τα δισεκατομύρια που πληρώνει το κορόιδο ο ελληνικός λαός. Κολυμπώντας ανάμεσα σ' όλα αυτά, η εθνική ανεξαρτησία και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας είναι το τελευταίο απ' τα ενδιαφέροντα των ανωτάτων αξιωματικών των επιτελείων. Σ' όλα τα ανώτατα επιτελεία βασιλεύουν οι Αραπάκηδες (Αραπάκης είναι ο αξιωματικός αρχηγός ΓΕΝ που στην κρίση του 74 ακύρωσε την εντολή που είχε δοθεί να βυθίσουν τα ελληνικά υποβρύχια τα Τουρκικά αποβατικά, επειδή τον διέταξε ο Αμερικανός υπουργός εξωτερικών Σίσκο πούχε έρθει για να επιτηρεί τις κινήσεις του ελληνικού στρατού.)
Ο στόχος λοιπόν της ανακριτικής επιτροπής δεν είναι ν' αποκαλύψει τα αίσχη και τους υπεύθυνους της Κυπριακής Τραγωδίας, αλλά να ρίξει τις ευθύνες αποκλειστικά στη χούντα πούχει απλά, μαζί με τον Καραμανλή, πιο άμεσες ευθύνες και ν' αποκρύψει τις ευθύνες τόσο του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, όσο και των κυβερνήσεων Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ, του κοινοβουλευτισμού εθνικής μειοδοσίας, αλλά και των Ενόπλων Δυνάμεων, που λειτουργούν σαν Νατοϊκός αλλά όχι εθνικός στρατός. ’λλωστε και μόνο το πρωτοφανές ιστορικό γεγονός ότι 14 χρόνια μετά την Κυπριακή-Τραγωδία η επίσημη πολιτεία δεν έχει πάρει μια επίσημη θέση γι' αυτήν, τα αίτια και τους υπευθύνους της αποκαλύπτει την ενοχή της.
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι οι ηγεσίες της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ είναι τυφλά όργανα του ιμπεριαλισμού ή επί χρήμασι προδότες. Απλά προσπαθώντας να πορευτούν αυστηρά μέσα στα πλαίσια πούχει χαράξει ο ιμπεριαλισμός, χωρίς ποτέ να συγκρούονται μαζί του ακόμη κι αν το επιτάσουν τα συμφέροντα της χώρας, εφαρμόζουν στην πράξη μια πολιτική που εξυπηρετεί τα συμφέροντα του, σε βάρος των συμφερόντων της χώρας, μια πολιτική εθνικής μειοδοσίας. Για τη χάραξη αυτής της πολιτικής διαθέτουν πάντα μια μικρή αυτονομία, που δεν τους επιτρέπει πάντως να ξεπεράσουν αυτά τα προδιαγραμμένα απ' τον ιμπεριαλισμό πλαίσια.
Ας μην ξεχνάμε ότι ακόμη κι ο Παπαδόπουλος, για τον οποίο οι ίδιοι οι Αμερικάνοι έχουν ομολογήσει ότι ήταν πράκτορας της CIA, τους είχε αρνηθεί στη διάρκεια του Αραβο-Ισραηλινού πολέμου του 73, τη χρησιμοποίηση από τα αμερικανικά στρατιωτικά αεροπλάνα της βάσης του Ελληνικού.
Οι αιτίες μιας τέτιας πρακτικής του πολιτικού προσωπικού του καθεστώτος της χούντας, Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ δεν είναι υποκειμενικές αλλά ανάγονται στην αντικειμενική φύση του εξαρτημένου ελληνικού καπιταλιστικού σχηματισμού. Στο αντικειμενικό γεγονός ότι η άρχουσα τάξη, η λούμπεν μεγαλοαστική τάξη, είναι εξαρτημένη απ' το δυτικό μεγάλο κεφάλαιο και ότι απέτυχε ιστορικά ν' αναπτύξει αυτοδύναμα κι ανεξάρτητα τη χώρα. Κατά συνέπεια οποιαδήποτε κατάκτηση εθνικής ανεξαρτησίας στο πολιτικό επίπεδο είναι αδύνατη χωρίς την κατάκτηση ανεξαρτησίας και σχετικής αυτοδυναμίας στο οικονομικό επίπεδο. Μία τέτια ανεξαρτησία είναι αδύνατο να αποχτήσει σήμερα η λματ και το πολιτικό προσωπικό της, Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ, όπως άλλωστε τόδειξε η οικτρή αποτυχία της ιστορικής εμπειρίας του ΠΑΣΟΚ, και μόνο η εργατική τάξη και οι ταξικοί της σύμμαχοι, οι άλλες λαϊκές τάξεις, μπορούν να την κατακτήσουν.
Προϋποθέσεις λοιπόν για μια πολιτική εθνικής ανεξαρτησίας είναι η κατάληψη της πολιτικής εξουσίας απ' την εργατική τάξη (δεν εννοούμε το ΚΚΕ) και τους συμμάχους της και η εφαρμογή μιας δέσμης μέτρων ρήξης των δεσμών ιμπεριαλιστικής εξάρτησης. Οι μίνιμουμ προϋποθέσεις στο πολιτικό επίπεδο είναι το άμεσο, κλείσιμο όλων των αμερικάνικων βάσεων και η έξοδος της χώρας απ' το ΝΑΤΟ. Στο οικονομικό επίπεδο, η κρατικοποίηση των στρατηγικών τομέων της οικονομίας, με διεύθυνση των οικονομικών μονάδων από συμβούλια εργαζομένων σ' αυτές, που θα εκλέγονται άμεσα απ' τη βάση σε γενική συνέλευση των εργαζομένων, θάναι ανά πάσα στιγμή ανακλητά και θα λογοδοτούν σε τακτά χρονικά διαστήματα. Κρατικοποίηση χωρίς αποζημίωση των προβληματικών και όσων υπήρξαν τέτιες, και διεύθυνση τους απ' τους εργαζομένους, με τον ίδιο πάρα πάνω τρόπο. Αναστολή και άρνηση πληρωμής για μια τουλάχιστον πενταετή περίοδο των χρεωλύσιων του εξωτερικού χρέους και εφαρμογή αναπτυξιακού προγράμματος ελληνικής οικονομίας, προς την κατεύθυνση της εξυπηρέτησης των συμφερόντων των εργαζομένων και όχι της λματ και του ξένου δυτικού κεφαλαίου. Μια τέτια δέσμη μέτρων είναι προϋπόθεση για την απόκτηση ουσιαστικής εθνικής ανεξαρτησίας, για να πάψει ο δυτικός ιμπεριαλισμός να καθορίζει τις τύχες μας.
Ο ιμπεριαλισμός δεν ενδιαφέρεται για την εθνική και πολιτισμική ταυτότητα, για την τοπική κουλτούρα των λαών. Πάγια τακτική του υπήρξε η καταστροφή τους, στον Τρίτο κόσμο, δια πυρός και σιδήρου πολλές φορές. Έτσι και σήμερα οι στενόμυαλοι στρατηγίσκοι του αμερικάνικου Πενταγώνου, αυτοί οι πρωταθλητές του μακιαβελικού τυχοδιωκτισμού, που καθορίζουν την πολιτική του NATO και του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, αδιαφορούν παντελώς για το αν στην Κύπρο ζούσαν Έλληνες σε αναλογία 80%, πούχαν μακρυά ιστορία, πλούσιες τοπικές παραδόσεις και κουλτούρα, μια ισχυρή Ελληνική εθνική ταυτότητα. Αδιαφορούν για το ότι μαζί τους ζούσαν αρμονικά 18% Τούρκοι —μια μειονότητα όπως υπάρχει σε όλες περίπου τις χώρες— διασκορπισμένοι σε όλα τα χωριά της, πούχαν κι αυτοί τη δική τους ζωή και κουλτούρα. Αδιαφορούν για το ότι το Αιγαίο και τα νησιά του υπήρξαν πάντα ελληνικά. Αυτό που τους ενδιαφέρει αποκλειστικά είναι η άμυνα του ΝΑΤΟ, για τη δημιουργία χωροφύλακα ενάντια στα εθνικοαπελευθερωτικά· κινήματα της Μέσης Ανατολής. Κι απ' αυτή τη σκοπιά βέβαια τη γεωγραφική και στρατιωτική πούναι η μόνη που τους ενδιαφέρει, ο καλύτερος χωροφύλακας στην Κύπρο, αλλά και στο Αιγαίο, και στον εναέριο χώρο είναι ο τούρκικος φασιστικός μιλιταρισμός αφού η Τούρκικη ηπειρωτική χώρα γειτνιάζει. Αυτός είναι ο λόγος της Τούρκικης εισβολής το 74, της διαιώνισης της κατοχής του Κυπριακού εδάφους, αλλά και της κλιμάκωσης των τούρκικων διεκδικήσεων σε βάρος της χώρας, στο Αιγαίο, στον εναέριο χώρο, στην υφαλοκρηπίδα.
Αποφασίσαμε λοιπόν να εκτελέσουμε έναν απ' τους ανώτερους αξιωματούχους των στρατιωτικών δυνάμεων του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού στη χώρα μας, που κυκλοφορούσε με το θωρακισμένο αυτοκίνητο με ελληνικές πινακίδες YAM 1727. Ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός είναι ο κύριος υπεύθυνος για την Κυπριακή τραγωδία, για τη συνέχιση της Τούρκικης κατοχής Κυπριακού εδάφους, για τις κλιμακούμενες τουρκικές διεκδικήσεις σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας.
Οι ίδιοι άλλωστε οι αμερικάνοι ούτε καν κρύβονται: αυτοί οργάνωσαν τις εκατοντάδες πρόσφατες παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου, αφού σ' αυτές συμμετείχαν ταυτόχρονα τόσο αμερικάνικα όσο και τούρκικα στρατιωτικά αεροπλάνα.
Όπως έχουμε δηλώσει στο παρελθόν οι αμερικάνικες στρατιωτικές δυνάμεις στη χώρα μας αποτελούν δύναμη κατοχής, και θα χτυπάμε οποιονδήποτε είναι μέλος της ή πράκτορας των μυστικών υπηρεσιών της. Η σημερινή μας ενέργεια είναι η τέταρτη αντιαμερικανική αντιιμπεριαλιστική σε διάστημα ενός χρόνου περίπου, μετά απ' τη βόμβα ενάντια σε αμερικάνικο στρατιωτικό λεωφορείο στου Ρέντη που μετέφερε στρατιωτικούς που συντηρούν τις αμερικάνικες πυρηνικές κεφαλές στη χώρα μας, τη βόμβα σε αμερικάνικο λεωφορείο στο Καβούρι που μετέφερε το μισθοφορικό προσωπικό βομβαρδιστικού της αμερικάνικης αεροπορίας που στέλνεται για να τρομοκρατεί και να βομβαρδίζει χώρες της Μέσης Ανατολής, τη βόμβα που θα έσκαγε ενάντια στον πράκτορα της μυστικής υπηρεσίας του στρατού, της DIA, του Κάρος στη Φιλοθέη.
Οι ενέργειες αυτές θα συνεχιστούν και θα ενταθούν μέχρις ότου φύγει ο τελευταίος Τούρκος στρατιώτης απ' την Κύπρο, κι ο τελευταίος Αμερικάνος στρατιωτικός απ' τη χώρα μας.
ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ
ΓΙΑ ΤΗ ΛΑΪΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΕ ΛΑΪΚΟΥΣ ΘΕΣΜΟΥΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΓΙΑ ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ ΜΕ ΑΜΕΣΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ
ΤΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ ΑΠΟ ΑΙΡΕΤΑ
ΚΙ ΑΝΑΚΛΗΤΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
Αθήνα 14-3-88
Επαναστατική Οργάνωση 17 ΝΟΕΜΒΡΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου