ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΟ ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ

Επαναστατική Οργάνωση 17 ΝΟΕΜΒΡΗ

Αθήνα 4-2-90

Εδώ και ενάμιση περίπου χρόνο, από τότε που ξέσπασε το σκάνδαλο Κοσκωτά η 17Ν είχε δηλώσει προειδοποιώντας τον ελληνικό λαό ότι κανένας απολύτως απατεώνας και υπεύθυνος δεν πρόκειται να τιμωρηθεί. Ότι όσες ηχηρές κορώνες περί τιμωρίας εξαπολύονταν τότε δεν ήταν παρά εμπαιγμός και παραπλάνηση του λαού. Ότι κανένας θεσμός του σημερινού διεφθαρμένου καθεστώτος δεν μπορούσε και δεν μπορεί να ικανοποιήσει το επιτακτικό και δίκαιο αίτημα της κοινωνίας για κάθαρση του κράτους και τιμωρία των ενόχων. Ούτε η Βουλή, ούτε η οποιαδήποτε κυβέρνηση συνεργασίας ή μη, ούτε η Δικαιοσύνη, ούτε τέλος οι εκλογές μέσα σε συνθήκες προϊούσας σήψης και διαφθοράς ολόκληρου του αστικού κράτους. Τα γεγονότα και ιδιαίτερα όσα συνέβησαν μετά τις εκλογές του Νοέμβρη επιβεβαίωσαν πανηγυρικά τη θέση της 17Ν.

Η δημιουργία της τρικομματικής οικουμενικής κυβέρνησης συνεργασίας και οι διαβουλεύσεις των τριών αρχηγών που είδαν το φως της δημοσιότητας συνιστούν ένα

πολυσήμαντο πολιτικό γεγονός, αποκαλυπτικό της ρήξης πούχει δημιουργηθεί ανάμεσα στο λαό και την κοινωνία απ' τη μια, και τους κρατικούς θεσμούς και τον πολιτικό κόσμο απ' την άλλη. Η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-Συνασπισμού σημαίνει πριν απ' όλα την υπογραφή της ληξιαρχικής πράξης θανάτου της θερινής «κάθαρσης», το οριστικό θάψιμο της, την οριστική ατιμωρησία των ενόχων. Συνιστά κυνική ομολογία των πολιτικών ηγεσιών ότι όλα όσα υποστηρίχτηκαν σαν αναγκαίες κοινοβουλευτικές διαδικασίες για την παραπομπή και τιμωρία των υπευθύνων υπήρξαν μια μεγαλειώδης θεατρική παράσταση, ένας θρασύτατος εμπαιγμός της ελληνικής κοινωνίας από τον πολιτικό κόσμο. Η οικουμενική συγκυβέρνηση σβήνει με μια μονοκοντυλιά την κυβέρνηση Τζανετάκη και τη Βουλή του Ιούνη.

Η συγκυβέρνηση δεν είναι υλοποίηση μιας θεμιτής συνεργασίας ανάμεσα στα τρία κόμματα πούχουν διαφορετικά πολιτικοϊδεολογικά προγράμματα, που κάνουν αμοιβαίες υποχωρήσεις και καταλήγουν σε μια κοινά αποδεκτή συμφωνία. Είναι συγκυβέρνηση τριών κομμάτων απ τα οποία τα δυο θεωρούν την ηγεσία του τρίτου ένοχη τεράστιου σκανδάλου, την κατηγόρησαν, ανέκριναν, δίωξαν, κατακεραύνωσαν επί τρίμηνο στη Βουλή. Την παράπεμψαν τέλος σε δίκη περιμένοντας δήθεν σήμερα την οριστική καταδίκη της. Μια τέτια λοιπόν συνεργασία και συγκυβέρνηση και μέσα σε τέτιες συνθήκες, πουθενά, ποτέ κι από κανένα δεν έχει γίνει.

Για τη ΝΔ είναι ομολογία ότι είναι όμοια μ' αυτούς που αποκαλούσε απατεώνες της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ. Είναι επιβεβαίωση της άποψης που κυριαρχεί μέσα στην ελληνική κοινωνία ότι όσα σκάνδαλα έκανε το ΠΑΣΟΚ, αλλά τόσα είχε κάνει η ηγεσία της ΝΔ και γι' αυτό μένουν όλοι ατιμώρητοι.

Για το ΠΑΣΟΚ η συγκυβέρνηση μ' αυτούς που αποκαλούσε συκοφάντες που «σπίλωσαν» την ηγεσία του, σημαίνει ομολογία ότι η ηγεσία του είναι πράγματι ένοχη.

Για το Συνασπισμό τέλος η νέα παλινωδία σημαίνει ένα βήμα πιο μπροστά στην πορεία του προς την πλήρη χρεωκοπία και αυτογελοιοποίηση. Σημαίνει ομολογία ότι εξαπάτησε^ το λαό όταν επικαλούνταν την κάθαρση για να δικαιολογήσει τη στήριξη της κυβέρνησης Τζανετάκη, αφού σήμερα τη θάβει με τη συγκυβέρνηση. Ομολογία ότι εξαπατάει σήμερα το λαό αφού, ενώ δεν δέχονταν χτες συνεργασία με την ένοχη ηγεσία του ΠΑΣΟΚ θέτοντας μια σειρά όρους, συγκυβερνάει σήμερα μαζί της, χωρίς νάχει εκπληρωθεί κανένας απολύτως απ' αυτούς τους όρους. Ομολογία ότι η θερινή πολιτική του, κάθαρσης με τη ΝΔ απέτυχε οικτρά. Ομολογία ότι κάθαρση-τιμωρία δεν μπορεί να γίνει μέσα στα πλαίσια αυτού του καθεστώτος κι απ' αυτόν τον διεφθαρμένο . πολιτικό κόσμο. Ομολογία ότι η σοσιαλιστική προοπτική του είναι να γίνει ο λογιστής, ο Βακάλης των απατεώνων (βλ. Δραγασάκης, Γιάνναρος, Κατριβάνος).

Η κορυφαία όμως αυτή πράξη εκμαυλισμού και εξαχρείωσης της ελληνικής κοινωνίας δεν είναι μόνο του πολιτικού κόσμου αλλά και του τύπου. Από τότε που ξέσπασε το σκάνδαλο Κοσκωτά, η συντριπτική πλειοψηφία του ημερήσιου τύπου και όχι μονάχα αυτού της δεξιάς κατακεραύνωνε καθημερινά με βαρύτατες εκφράσεις τους απατεώνες, την ένοχη ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Προεξοφλούσε ότι θα λογοδοτήσουν, θα δικαστούν, ότι θα κλειστούν στις φυλακές. Μας ειρωνεύονταν, όταν χαρακτηρίζαμε το Σεπτέμβριο θέατρο την παραπομπή του Παπανδρέου απ' την Βουλή. Μιλούσαν για αδέκαστους δικαστές, για θεσμούς της Δημοκρατίας που λειτουργούν άψογα.

Όλ' αυτά όμως εξανεμίστηκαν ως δια μαγείας με την οικουμενική. Οι ίδιες φυλλάδες που χτες απαιτούσαν να κλειστούν στις φυλακές οι ένοχοι, σήμερα θεωρούσαν λογικό και θετικό αυτοί που χτες αποκαλούσαν απατεώνες, νάχουν τον έλεγχο τους, την κυβέρνηση. Αυτές που χτες διατυμπάνιζαν φαρισαϊκά το αναπόφευκτο της κάθαρσης και τιμωρίας, σήμερα ζητούν απ' το λαό να συναινέσει στην αθώωση των ενόχων, με προσχήματα οικονομικά. Διαψεύδοντας όλα όσα έλεγαν επί ένα χρόνο, επιδόθηκαν με ιδιαίτερο ζήλο στο νέο τους καθήκον αυτής της περιόδου, ν' αποκρύψουν, συσκοτίσουν το πραγματικό πολιτικό περιεχόμενο της οικουμενικής: το θάψιμο της κάθαρσης, το θρίαμβο της ατιμωρησίας και της εξαχρείωσης, τη νίκη των απατεώνων. Το πρόσχημα-μανδύας δεν ήταν δύσκολο να βρεθεί. Τα πραγματικά οικονομικά προβλήματα ήταν παρόντα και μια μικρή εξόγκωση τους ήταν υπεραρκετή.

Η νέα αυτή παλινωδία του τύπου, η άμεση ομολογία ότι ψευδολογεί συστηματικά επέφερε νέο χτύπημα στη σχεδόν ανύπαρκτη αξιοπιστία του. Με αποτέλεσμα να παρατηρείται νέα πτώση της κυκλοφορίας του, σε μια εποχή όπου τα συγκλονιστικά διεθνή γεγονότα θάπρεπε να την έχουν ανεβάσει σημαντικά. Με αποτέλεσμα τέλος αυτοί που οι φορείς της εξαχρείωσης αποκαλούν «τρομοκράτες», η 17Ν, νάναι μια απ' τις ελάχιστες φωνές αν όχι η μόνη φωνή που η ελληνική κοινωνία θεωρεί αξιόπιστη, αφού η κάθε της προκήρυξη αυξάνει κατακόρυφα την κυκλοφορία των εφημερίδων. Η προκήρυξη-απάντηση της 17Ν του Οκτώβρη για το Μπακογιάννη αύξησε κατά τουλάχιστον 40% την κυκλοφορία της εφημερίδας την ημέρα που τη δημοσίευσε, ενώ το φύλλο της είχε εξαντληθεί σ' όλα τα σημεία του λεκανοπεδίου απ' τις πρώτες απογευματινές ώρες. Αυτή την επικίνδυνη φωνή αποφάσισε να πνίξει σήμερα το διαφθαρμένο καθεστώς είτε με την απαγόρευση είτε με άλλα μέσα, αναγνωρίζοντας έτσι έμμεσα την αξιοπιστία της.

Στο σημείο αυτό θ' ανοίξουμε μια μικρή παρένθεση. Η διαφωνία που υπάρχει σήμερα στους κόλπους του καθεστώτος δεν αφορά στη σκοπιμότητα αυτής της φίμωσης αλλά στους τρόπους και τους φορείς επιβολής της. Οι ανεξάντλητες επινοήσεις της περιβόητης δημοσιογραφικής δεοντολογίας έδειξαν ότι ο τετραγωνισμός του κύκλου είναι απλό παιγνιδάκι για τον τύπο. Πιστεύοντας ότι μπορεί εύκολα να πετύχει και την αύξηση της κυκλοφορίας του δημοσιεύοντας την προκήρυξη της 17Ν και να φιμώσει την ουσία και τα κυριότερα σημεία της φωνής της. Πώς; Με μια σειρά από τεχνάσματα. ’λλοτε δημοσιεύοντας την προκήρυξη έχοντας αλλάξει τη σειρά των παραγράφων με αποτέλεσμα να γίνεται ακατανόητη, όπως έκανε πρόσφατα μεγάλη απογευματινή του συγκροτήματος. (Το κωμικό της υπόθεσης είναι ότι στο κύριο άρθρο μας κατηγορούσε για έλλειψη λογικής συνέχειας). ’λλοτε δημοσιεύοντας την προκήρυξη με τόσο μικρά γράμματα ώστε να χρειάζεσαι φακό για να τη διαβάσεις. Συχνότερα, παρεμβάλοντας τίτλους και σχόλια υπογραμμισμένα που διαστρεβλώνουν συνειδητά ή και μας αποδίδουν ακριβώς τα αντίθετα από όσα λέμε. ’λλοτε τέλος με πηχιαίους πρωτοσέλιδους τίτλους όπου διαστρεβλώνουν όσα υποστηρίζουμε. Το μεγαλύτερο κατόρθωμα σ' αυτό τον τομέα τον πέτυχε η «Ελευθεροτυπία» με την πρόσφατη προκήρυξη μας για τους οικολόγους-εναλλακτικούς.

Η εφημερίδα, θέλοντας ν' αποτρέψει πάση θυσία την ψήφιση της απλής αναλογικής και γι' αυτό να ρίξει στην αγκαλιά του Μητσοτάκη τους οικολόγους, των οποίων η ψήφος ήταν καθοριστική, δεν δίστασε να ψευδολογήσει ανοιχτά σε βάρος μας και να διαστρεβλώσει τελείως τα όσα λέγαμε στην προκήρυξη, παρουσίαζοντας τον πρωτοσέλιδο τίτλο, που επαναλάμβανε πιο μεγάλο στις μέσα σελίδες; «17Ν προς Οικολόγους: "στηρίξτε σχήμα απλής αναλογικής"». Τίτλος γραμμένος στην πρώτη σελίδα, μέσα σε εισαγωγικά και άρα ψευδέστατος αφού πουθενά εμείς δεν γράφαμε τέτια φράση. Πουθενά δεν παίρναμε μια τέτια θέση ενώ αντίθετα γράφαμε ρητά ότι εμείς δεν παίρνουμε καμιά απολύτως θέση επί της ουσίας, δηλαδή για το τι έπρεπε να κάνουν οι οικολόγοι.

Αυτό το κατόρθωμα της «Ελευθεροτυπίας» αποκαλύπτει με ποιο τρόπο μπορεί να φιμωθεί στην ουσία η φωνή της 17Ν, πολύ πιο αποτελεσματικά από την απαγόρευση δια νόμου.

Κλείνουμε την παρένθεση και γυρίζουμε στο θέμα μας.

Ενάντια στα πάρα πάνω κορυφαία φαινόμενα εκμαυλισμού και εξαχρειωσης της κοινωνίας απ' τον πολιτικό κόσμο και τον τύπο, ελάχιστοι τόλμησαν να υψώσουν τη φωνή τους και να τα καταγγείλουν. Ανάμεσα σ' αυτούς υπάρχει και κάποιος του οποίου η φωνή έχει ιδιαίτερα αξία γιατί δεν είναι αναρχικός ή επαναστάτης αλλά λειτουργός της γνωστής Δικαιοσύνης που έχει σαν αποστολή του την επιτήρηση της εύρυθμης λειτουργίας των θεσμών και των νόμων αυτού του καθεστώτος. Ο αντιεισαγγελέας Ιωαννίνων Κ. Λογοθέτης σε άρθρο του σε απογευματινή εφημερίδα στις 20 Γενάρη (που δημοσιεύθηκε με καθυστέρηση σχεδόν ένα μήνα, απ' ό,τι συμπεραίνεται απ' τις ευχές, και καταχωνιασμένο στις τελευταίες σελίδες, για να περάσει απαρατήρητο) γράφει μεταξύ άλλων:

«Αντίθετα, η διάχυτη πίστη ότι κάποιοι μπορούν ατιμώρητα να ασχημονούν, ότι άλλοι είναι πάνω απ' τους νόμους και άλλοι ελεύθερα εμπαίζουν τους θεσμούς, ταχύτατα προκαλεί την αποδιάρθρωση του κοινωνικού ιστού. Ποια λοιπόν κοινωνική ευπρέπεια μπορούμε να αξιώνουμε από το μέσο πολίτη όταν υπάρχει επίσημο και ειδικό νομοθέτημα για την συγκάλυψη των ατασθαλιών των εκάστοτε υψηλά ισταμένων;

»Γιατί ας μην ισχυριστεί κανείς ότι ο νόμος "περί ευθύνης υπουργών" στοχεύει στην αποκάλυψη των όποιων παρεκτροπών. Αντίθετα στη συγκάλυψη τους αποβλέπει, και μάλιστα με τρόπο τόσο φανερό, ώστε ο μηχανισμός άρχισε πια να γίνεται αντιληπτός από το μεγαλύτερο μέρος της κοινής γνώμης. Ας μη γελιόμαστε λοιπόν. Μπορεί κάποιες δεκάδες ειδικευμένων νομικών να κατανοούν τα δικονομικά και ουσιαστικά τεχνάσματα αυτού του νομοθετήματος. Τα εκατομμύρια όμως των απλών ανθρώπων αυτού του τόπου που δεν έχουν διαβάσει Ποινικό είτε Συνταγματικό Δίκαιο, εύλογα απορούν για την ευκολία με την οποία τιμωρείται ο κλέφτης ενός πορτοφολιού, σε σύγκριση με την ατιμωρησία των λυμεώνων του δημοσίου χρήματος, Μεγάλη φυσικά η αξία και η σημασία τόσο του Συνταγματικού όσο και του Ποινικού Δικαίου. Ας μην ξεχνάμε όμως ότι, πάνω απ' όλα αυτά, υπάρχει κάτι άλλο, πολύ πιο απλό αλλά και πιο σημαντικό:Η κοινή λογική. Και όταν αυτή κατάφωρα βιάζεται, λίγο ενδιαφέρουν το μέσο πολίτη οι αιτίες αυτού του βιασμού. Εκείνο όμως που ενδιαφέρει όλους μας (κι έχει επισημανθεί δεκάδες φορές) είναι οι διαλυτικές συνέπειες της ισοπεδωτικής άποψης, "Δεν βαριέσαι, τίποτε δεν γίνεται, όλοι το ίδιο είναι . Η απογοήτευση, η απάθεια, η παραίτηση των πολιτών είναι έντονα σήματα κινδύνου για την επερχόμενη κατάρρευση του κοινωνικού οικοδομήματος».

Και τελειώνοντας γράφει;

«Επίλογος: Οι σκέψεις που εκτέθηκαν είναι σίγουρα πικρές και μάλλον αντίθετες σε κάποια κρατούσα κατάσταση πραγμάτων. Είναι φανερό, όμως ότι οι κρατούσες καταστάσεις, οι παγιωμένες αντιλήψεις και οι βολικές μυθοπλασίες έφεραν όχι μόνο την οικονομία, αλλά και την κοινωνία μας στα πρόθυρα της κατάρρευσης, Συνεπώς, η κατάθεση της διαφορετικής άποψης είναι πια υποχρέωση».

Τέλος θ' αναφερθούμε σ' ένα απ' τα πρόσφατα γεγονότα που δείχνει ολοκάθαρα ότι ο λαϊκισμός, ο ρατσισμός κι ο φασισμός (έρπων ή αλματώδης) δεν είναι στοιχεία που χαρακτηρίζουν απλά τμήματα της ελληνικής κοινωνίας όπως αναμασάνε οι διάφοροι αγύρτες δημοσιογράφοι. Σ' ένα γεγονός που δείχνει ότι όλες οι αστικές δυνάμεις αλλά και ολόκληρος ο τύπος καλλιεργούν μέσα από δήθεν συναινετικές διαδικασίες τις πάρα πάνω ιδεολογίες προσπαθώντας να τις επιβάλουν στην κοινωνία και σε ευρύτερα στρώματα. Στις πρόσφατες συζητήσεις που έγιναν ανάμεσα στους διάφορους μανδαρίνους του κράτους, τους εκπροσώπους των ιδιοκτητών και των ενοικιαστών για τη σύνταξη του νομοσχεδίου για τα νοίκια, διαβάσαμε επανειλημμένα, ότι ένα απ' τα λίγα σημεία συμφωνίας αν όχι το μόνο ήταν η μη παροχή προστασίας στους ξένους ενοικιαστές. Ας σημειώσουμε εδώ ότι δεν πρόκειται για τους εύπορους ξένους αφού τα νοίκια για τα μεγάλα σπίτια πάνω από 120 τετραγωνικά μέτρα απελευθερώνονται, αλλά για τις δεκάδες χιλιάδες εργάτες του τρίτου κόσμου. Αυτό λοιπόν το πρωτοφανές μέτρο δεν είναι απλά λαϊκίστικο αφού στοχεύει στη θωπεία του μικροαστού μικροϊδιοκτήτη ψηφοφόρου όλων των κομμάτων από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ μέχρι το μικροϊδιοκτήτη του ΚΚΕ, της ΕΑΡ αλλά και των οικολόγων, κλείνοντας του το μάτι και λέγοντας του: να, κάτι μένει και σένα, εκμεταλλεύσου τους Πακιστανούς και τις Φιλιππινέζες. Πρόκειται για απροκάλυπτα ρατσιστικό και φασιστικό μέτρο, αφού κουρελιάζει ανοιχτά τα περιβόητα «ανθρώπινα δικαιώματα» θεσπίζοντας διακρίσεις σε βάρος μειονοτήτων με βάση το γεγονός ακριβώς ότι είναι «άνθρωποι» του τρίτου κόσμου και όχι δυτικά σκυλιά. Λυτό λοιπόν το απροκάλυπτα ρατσιστικό και φασιστικό μέτρο που στιγματίζει ολόκληρη την ελληνική κοινωνία δεν τόλμησε να καταγγείλει σαν τέτιο ούτε ένα πολιτικό κόμμα, ούτε μια εφημερίδα, ούτε ένας δημοσιογράφος, ούτε ένας επώνυμος διανοούμενος.

Ας προσθέσουμε τέλος, ότι αν το μέτρο δεν θεσπίστηκε, οφείλεται στο γεγονός ότι ξένοι αλλά Δυτικοί ενοικιαστές απείλησαν, με επιστολές τους στις εφημερίδες, να στείλουν την Ελλάδα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, όπου σίγουρα θα την καταδίκαζαν, αφού εκεί βασιλεύει το γνωστό δόγμα, καλά νάμαστε ρατσιστές, καλά νάχουμε ρατσιστική πρακτική, όχι όμως και να το ομολογούμε ανοιχτά.

Μέσα σ' αυτή τη ζοφερή κατάσταση, η αθώωση του δολοφόνου Μελίστα απ' την «ανεξάρτητη» Δικαιοσύνη βρίσκεται σε πλήρη λογική συνέπεια με την ατιμωρησία των ενόχων για το σκάνδαλο Κοσκωτά. Ήρθε απλά να θυμίσει ότι μαζί με τους διεφθαρμένους και λυμεώνες πολιτικούς, βαδίζουν πιασμένοι χέρι-χέρι οι αργυρώνητοι και εξωνημένοι δικαστές. Ήρθε να κάνει ακόμη πιο ευδιάκριτη τη ρήξη των δεσμών ανάμεσα στην κοινωνία και το κράτος, τους πολιτικούς, τους δικαστές. Ήρθε να δικαιώσει πανηγυρικά τη δράση της 17Ν. Ολόκληρος ο λαός, ολόκληρη η κοινωνία μπορεί να κάνει άνετα σήμερα τη σύγκριση ανάμεσα στη δικαιοσύνη του διεφθαρμένου αστικού κράτους και αυτήν της 17Ν, παρ' ότι η απονομή «δικαιοσύνης» δεν είναι η αποστολή μας, κι ούτε η δράση μας μπορεί στις σημερινές συνθήκες να εκφράσει τις θέσεις μας για μια δικαιοσύνη σε μια ελεύθερη κοινωνία. Απ' τη μια το κράτος, οι πολιτικοί και οι δικαστές, αφήνοντας ατιμώρητους τους ενόχους του σκανδάλου Κοσκωτά, στέλνει το μήνυμα σ' όλους τους μεγαλόσχημους: Συνεχίστε να κλέβετε ασύδοτα τον ελληνικό λαό. Κανείς δεν θα σας πειράξει. Το ίδιο το κράτος μεριμνά γι' αυτό. Απ' την άλλη, η 17Ν, επιχειρώντας να εκτελέσει έναν απ' τους υπεύθυνους του σκανδάλου, τον απατεώνα Πέτσο και εκτελώντας έναν απ' τους υπόλοιπους υπεύθυνους, τον απατεώνα Μπακογιάννη, πούχει κλέψει εκατοντάδες εκατομμύρια δραχμές μαζί με τον Κοσκωτά, στέλνει το μήνυμα στους μεγαλόσχημους: Οποιοσδήποτε καρχαρίας κλέβει τα χρήματα του ελληνικού λαού, θα χτυπιέται ένοπλα.

Απ' τη μια το κράτος, οι πολιτικοί κι οι δικαστές, μετά από πέντε χρόνια κωλυσιεργίας, αθωώνει το δολοφόνο Μελίστα, του 15χρονου Καλτεζά, στέλνοντας το ακόλουθο μήνυμα σ' όλους τους μπάτσους των ΜΑΤ, ΜΕΑ: Δολοφονείτε τους διαδηλωτές, ακόμη και 15χρονους. Είναι απόλυτο δικαίωμα σας. Δεν ρισκάρετε τίποτε. Κανένας δεν θα σας πειράζει. Απ' την άλλη η 17Ν, με τη βομβιστική ενέργεια ενάντια στο λεωφορείο των ΜΑΤ στην Καισαριανή μια βδομάδα μετά τη δολοφονία Καλτεζά, αλλά και με την αναίμακτη εισβολή στο αστυνομικό τμήμα του Βύρωνα, όπου δεν άνοιξε ρουθούνι, στέλνει το εξής καθαρό μήνυμα στους αστυνομικούς που έγινε πλήρως κατανοητό: Οποιαδήποτε υπηρεσία μπάτσων πυροβολεί και δολοφονεί 15χρονα παιδιά, είτε απλούς διαδηλωτές, θα δέχεται κεραυνοβόλα απάντηση με το ίδιο ακριβώς νόμισμα. Οποιοσδήποτε δεν τραβάει πιστόλι και δεν πυροβολεί, δεν έχει να φοβηθεί τίποτε. Ας συγκρίνει ο καθένας τις δύο δικαιοσύνες κι ας κρίνει ποια υπηρετεί τα συμφέροντα του ελληνικού λαού και της ελληνικής κοινωνίας και ποια οδηγεί στον εκμαυλισμό, την εξαχρείωση, τη διάλυση της κοινωνίας.

ΒΑΣΕΙΣ-ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ

Σε μια εποχή όπου η κατάρρευση του σταλινισμού και η συνακόλουθη ορμητική εισβολή των μαζών στο πολιτικό προσκήνιο έχει θέσει επί τάπητος το ζήτημα της πλήρους αποχώρησης όλων των σοβιετικών στρατιωτικών δυνάμεων και όλων των στρατιωτικών βάσεων της Σοβιετικής Ένωσης απ' όλες τις χώρες του πρώην ανατολικού συνασπισμού.

Σε μια εποχή όπου η ίδια η Σοβιετική Ένωση αναζητάει με επιμονή αυτήν την αποχώρηση και το γενικότερο αφοπλισμό στα πυρηνικά, ενώ κανείς πια δεν μπορεί να επικαλείται στα σοβαρά τον «από Βορρά κίνδυνο» για τη χώρα μας.

Σε μια εποχή όπου ο ίδιος ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός αναγκάζεται απ' τα πάρα πάνω γεγονότα, να κλείσει ορισμένες βάσεις του με το σταγονόμετρο, προσπαθώντας να προλάβει τους λαούς και τη γενίκευση του κινήματος ενάντια στις ξένες στρατιωτικές βάσεις.

Σε μια χώρα τέλος όπως η Ελλάδα όπου το όραμα της εθνικής ανεξαρτησίας —μέρος της οποίας είναι το αίτημα για το οριστικό κλείσιμο όλων των ξένων στρατιωτικών βάσεων στη χώρα μας — κινητοποίησε γενιές και γενιές αγωνιστών, υπήρξε ο κύριος στόχος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και παραμένει σήμερα το υπ' αριθμόν ένα παλλαϊκό αίτημα.

Σε μια τέτια λοιπόν συγκυρία, οι φαύλες πολιτικές ηγεσίες και ο κίτρινος τύπος τους δεν τολμάνε να θέσουν το ζήτημα, που μπαίνει από μονό του, απ τα ίδια τα γεγονότα, παρουσιάζοντας μια συμπεριφορά πούναι «βασιλικότερη του βασιλέως». Μόνο που δεν κλαίνε που οι αμερικάνοι κλείνουν δύο απ' τις δεκάδες βάσεις τους, μεταφέροντας τες στην Κρήτη.

Το ζήτημα του άμεσου και οριστικού κλεισίματος όλων των . αμερικανικών βάσεων στη χώρα μας μπαίνει σήμερα στην ημερήσια διάταξη άμεσα κι επιτακτικά, απ' τα ίδια τα γεγονότα στις χώρες της ανατολικής Ευρώπης. Ολόκληρος ο ελληνικός λαός, όντας και σ' αυτό το σημείο σε πλήρη αντίθεση με εξωνημένες στο Δυτικό κεφάλαιο πολιτικές ηγεσίες και τον τύπο τους, απαιτεί το άμεσο και οριστικό κλείσιμο, χωρίς καμιά διαπραγμάτευση, όλων των αμερικάνικων στρατιωτικών βάσεων και την αποχώρηση όλων των αμερικάνικων στρατιωτικών αποστολών.

Όσον αφορά το Συνασπισμό και τα ΚΚΕ-ΕΑΡ, η αξιοθρήνητη ηγεσία τους συνεχίζει απτόητη τον εμπαιγμό των εργαζομένων. ’λλοτε, με την προκλητική συμπεριφορά και τις απειλές Φλωράκη στους εργαζομένους της Πειραϊκής-Πατραικής τον Οκτώβρη, επειδή αποδοκίμασαν και γιουχάισαν τους ηγέτες που τους ξεπούλησαν. ’λλοτε με τις όψιμες καταγγελίες Φαράκου στην Πτολεμαΐδα τον Οκτώβρη —μετά το γιουχάισμα— ότι η ΝΔ ευθύνεται για το τεράστιο σκάνδαλο των προβληματικών, με το οποίο, όπως δήλωσε ο Φαράκος, «οι πρώην ιδιοκτήτες διασπάθισαν ένα τρισεκατομμύριο σε σημερινές δραχμές», αναγνωρίζοντας έτσι αυτός-την αξιοπιστία της 17Ν, αλλά ομολογώντας συνάμα ότι ο Συνα-σπισμός εξαπάτησε τους εργαζόμενους όταν μιλούσε για κάθαρση με τους ενόχους της ΝΔ και στήριξε την κυβέρνηση Τζανετάκη.

Όταν, ενώ κατηγορούσε τη ΝΔ επειδή πρότεινε, όπως έλεγε ο Φαράκος, «να δοθούν πάλι πίσω οι προβληματικές στο ιδιωτικό κεφάλαιο χωρίς όρους και προϋποθέσεις», το επιχειρεί σήμερα με τον υπουργό του Γιάνναρο, Όταν ο κύριος αυτός εμπαίζει ανοιχτά σήμερα τους εργαζόμενους δίνοντας τους ψευδείς υποσχέσεις ότι -όσοι απολυθούν θα επανενταχθούν δήθεν σε άλλες επιχειρήσεις και όταν δηλώνει ότι αποκλείεται να επανέλθουν οι παλιοί μέτοχοι, λες και μπορεί κανείς σήμερα να εξακριβώσει ποιος βρίσκεται πραγματικά πίσω από κάποιο ξένο ή ντόπιο όμιλο επενδυτών, που ζητάει ν' αγοράσει σ' εξευτελιστική τιμή κάποια προβληματική. Όταν τέλος συνεχίζει τη συναίνεση σε σχέση με τα σκανδαλώδη εις βάρος των μισθωτών και του λαού φορολογικά συστήματα και τα δήθεν πόθεν έσχες.

Η 17Ν είχε δηλώσει προ πολλού ότι τα ΚΚΕ-ΕΑΡ και σήμερα ο Συνασπισμός δεν εξυπηρετούν τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, αλλά αυτά της νέας μικροαστικής τάξης πούχει μια ορισμένη οικονομική άνεση κι είναι βολεμένη. Η πτώση του Συνασπισμού στις εκλογές του Νοέμβρη; σχεδόν κατά το ένα τέταρτο της δύναμης του, δεν είναι μόνο αποδοκιμασία των ψηφοφόρων του για τον εμπαιγμό της στήριξης της κυβέρνησης Τζανετάκη, αλλά εκλογική έκφραση του πάρα πάνω γεγονότος. Η πτώση του Συνασπισμου ήταν μεγαλύτερη και ιδιαίτερα σημαντική σ' όλα τα παραδοσιακά εργατικά προπύργια, όπου το κόμμα είχε πολύχρονη και βαθειά επιρροή, ενώ αντίθετα το μόνο μέρος απ' όλη την Ελλάδα όπου ο Συνασπισμός αύξησε τη δύναμη του στις εκλογές του Νοέμβρη ήταν το Ψυχικό. Αυτό και μόνο τα λέει όλα.

Τέλος πρέπει να επισημάνουμε ότι όσον αφορά τις εσωκομματικές διαδικασίες ο σταλινισμός στα ΚΚΕ-ΕΑΡ ζει και βασιλεύει παρ' ότι οι πάντες ορκίζονται στο όνομα της περεστρόικα. Γιατί σ' αυτόν τον τομέα, ο σταλινισμός μετά τον Χρουστσόφ δεν εκφράζεται με τη φυσική εξόντωση των εσωκομματικών αντιπάλων αλλά με την πολιτική εξόντωση που πραγματοποιείται με αυθαίρετα διοικητικά μέτρα, Με την επιβολή μιας περιστασιακής πλειοψηφίας και ηγεσίας αυθαίρετα και διοικητικά και όχι μέσα από πλατύ πολιτικό διάλογο σ' όλο το κόμμα. Κατά συνέπεια καταδίκη του σταλινισμού σημαίνει πριν απ' όλα κατάργηση στην πράξη της οργανωτικής δυνατότητας πούχει η ηγεσία να διαγραφεί στην ουσία με απλή πλειοψηφία της ΚΕ όλους τους εσωκομματικούς της αντιπάλους. Κατάργηση της δυνατότητας της να μεταβάλλει έτσι το συσχετισμό των δυνάμεων μέσα στο κόμμα και να διαιωνίζει την επιβολή της.

Η δυνατότητα αυτή, πούναι συνέπεια της απόφασης του 10ου Συνέδριου, που ο Λένιν δέχτηκε σαν έκτακτη και πολύ επικίνδυνη, λόγω των ειδικών συνθηκών του 1920, άνοιξε διάπλατα το δρόμο στο Στάλιν για να απομακρύνει και να εξοντώσει διαδοχικά όλους τους διαφωνούντες, και να πνίξει κάθε διαφορετική άποψη. Σήμερα επιτρέπει σε οποιαδήποτε ηγεσία να διαγράφει όλους τους διαφωνούντες με την επίσημη γραμμή και να παραμείνει σαν ηγεσία, διοργανώνοντας εκ των υστέρων συνέδρια «δημοκρατικά» με συμμετοχή μόνο των δικών της ανθρώπων. Ένα τέτιο συνέδριο είναι και το πρόσφατο συνέδριο της ΚΝΕ, ενώ η συστηματική άρνηση της ηγεσίας του ΚΚΕ να συζητήσει ανοιχτά σε δημόσιο συνέδριο, με τη συμμετοχή των διαγραμμένων, τα επίμαχα σημεία διαφωνίας , διαιωνίζει το σταλινισμό. Τέλος ας σημειώσουμε και τη συνένοχη σιωπή των δήθεν αντισταλινικοί πρώην θαυμαστών του Τσαουσέσκου, ηγετών της ΕΑΡ, μπροστά σ' αυτή την καραμπινάτη σταλινική πρακτική των στενών συνεργατών τους, του ΚΚΕ.

Ε.Ο. 17N

ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ-ΑΠΑΛΛΟΤΡΙΩΣΕΙΣ

Κομμάντος της 17Ν επιτέθηκε σε αποθήκες στρατοπέδου στην περιοχή της Λάρισας δίπλα στο χωριό Συκούριο τη νύχτα της 24 προς 25 Δεκέμβρη 1989. Οι αποθήκες φυλάγονταν από στρατιώτες και άνδρες της εθνοφυλακής αλλά δεν αντιλήφθησαν τίποτε.

Συνολικά αφαιρέθηκε μεγάλη ποσότητα από ρουκέτες των 2,36 και 3,5 ιντσών, σφαίρες διαμετρήματος 0,45, 0,38, 0,30, των 7,62, χειροβομβίδες, ηλεκτρικούς και μηχανικούς πυροκροτητές και άλλο χρήσιμο υλικό.

’λλο κομμάντος επιτέθηκε το Σάββατο 3 Φλεβάρη στο Πολεμικό Μουσείο, ακινητοποίησε τους φύλακες και τους επισκέπτες και απαλλοτρίωσε δύο εκτοξευτές μπαζούκας 2,36 και 3,5. Η επιχείρηση έγινε ομαλά χωρίς να ανησυχήσει ιδιαίτερα κανένας φύλακας ή επισκέπτες.

Αντίθετα από ό,τι γράφτηκε, οι εκτοξευτές λειτουργούν κανονικά. Περιττό βέβαια να προσθέσουμε ότι εκτοξεύουν ρουκέτες 2,36 και 3,5 ιντσών όμοιες με αυτές πούχαμε απαλλοτριώσει απ' τις αποθήκες του Συκούριου στις 25 Δεκέμβρη.

Αθήνα 4-2-90
Επαναστατική Οργάνωση 17 ΝΟΕΜΒΡΗ