ΚΑΛΑΜΑΣ ( Α' )

Επαναστατική Οργάνωση 17 ΝΟΕΜΒΡΗ

Αθήνα 11-10-87

Δεν είναι η πρώτη φορά που οι ασφαλίτικοι μηχανισμοί καταβάλλουν συγκινητικές προσπάθειες για να μπλέξουν τη 17Ν στις διάφορες πλεκτάνες τους. Έτσι στην περίπτωση της σκευωρίας Κρυστάλλη δεν δίστασαν να κατασκευάσουν μια πλαστή οργάνωση, την «Αντιστρατιωτική Πάλη», που αλληλογραφούσε δήθεν με τη 17Ν, ενώ παράλληλα διεκδικούσε με πλαστά κείμενα εκτελέσεις που δεν είχαν γίνει. Σκευωρία που καταγγείλαμε τότε. Στη συνέχεια υποστήριζαν μέσω δημοσιογράφων πούχουν αναλάβει τις δημόσιες σχέσεις της Ασφάλειας ότι σε κάποιο σπίτι είχε βρεθεί μια γραφομηχανή που έμοιαζε με αυτήν της 17Ν ή και ένα πιστόλι που ίσως είχε χρησιμοποιηθεί στην εκτέλεση του πράκτορα Μομφεράτου. Ψέματα τόσο χονδροκομμένα και

εξώφθαλμα που ανάγκαστηκαν να τα εγκαταλείψουν και οι ίδιοι.

Σήμερα πια, έχοντας το περιθώριο του ενός χρόνου από τότε που ανακάλυψαν τη γιάφκα της οδού Καλαμά και μπορώντας έτσι να κατασκευάσουν με την άνεση τους οτιδήποτε στοιχεία γούσταραν, για να δημιουργήσουν τις ανάλογες εντυπώσεις και να μα-νιπουλάρουν εύκολα την κοινή γνώμη, παρουσιάζουν μια νέα παραλλαγή της σκευωρίας Κρυστάλλη, υποτίθεται κάπως πιο «προσεγμένη» .

Σε σχέση όμως με τη 17Ν, και παρ' όλο ότι υπάρχει καθοδήγηση της CIA όπως θα εξηγήσουμε πάρα κάτω, πάλι την πάτησαν.

Ισχυρίζονται ότι στη γιάφκα της οδού Καλαμά βρήκαν ένα κλειδί που ανοίγει τις πόρτες του Σίμκα που χρησιμοποιήσαμε στη δίκαια εκτέλεση του σταθμάρχη της CIA και άρα αρχιεγκληματία του λαού μας Ουέλς. Αλλά εμείς, για να απαλλοτριώσουμε το Σίμκα, δε χρησιμοποιήσαμε κλειδί. Και αυτό το γνωρίζανε οι τότε αστυνομικές υπηρεσίες. Διαλέξαμε αυτό το μοντέλο αυτοκινήτου γιατί ήτανε απ' τα εύκολα για απαλλοτρίωση δίχως κλειδί. Στην πόρτα έχει τριγωνάκι που παραβιάζεται εύκολα και όχι μονοκόματο τζάμι. Το τιμόνι δε μπλοκάρει. Και το κυριότερο, έχει κάτω απ' το τιμόνι τα καλώδια, που ενώνοντας τα πολύ γρήγορα και εύκολα, βάζεις μπροστά το αμάξι. Δεν είχαμε λοιπόν ούτε χρειαστήκαμε κανένα κλειδί..

Για τους ίδιους άλλωστε λόγους ευκολίας, χρησιμοποιήσαμε και στη δεύτερη ενέργεια, δηλαδή στη δίκαια εκτέλεση του βασανιστή Μαλλιού, το ίδιο ακριβώς μοντέλο αυτοκινήτου, που το βάλαμε μπροστά με τον ίδιο ακριβώς τρόπο.

Εκεί όμως που αποδεικνύεται περίτρανα ότι τα πάρα πάνω είναι αληθινά και όχι λόγια του αέρα από μέρους μας κι ότι η Ασφάλεια λέει ψέματα, είναι στην τρίτη μας ενέργεια, στη δίκαιη εκτέλεση του υποδιοικητή των εγκληματιών ΜΑΤ, Πέτρου, και του σωματοφύλακα γορίλα του, Σταμούλη: Το αυτοκίνητο που χρησιμοποιήσαμε τότε ήταν ένα παλιό μοντέλο FIAT 125 και είχε τα ίδια χαρακτηριστικά με το Σίμκα. Τριγωνάκι που παραβιάζονταν εύκολα, τιμόνι που δεν μπλόκαρε, και καλώδια κάτω απ' το τιμόνι. Αυτά ήταν βέβαια κάπως πιο μπερδεμένα απ' το Σίμκα, αλλά η σύνδεση των τριών βασικών ήταν εύκολη. Για να συνδέσουμε αυτά τα καλώδια και να βάλουμε σε λειτουργία το αμάξι, είχαμε χρησιμοποιήσει μερικούς συνδετήρες. Αυτοί έμειναν πάνω στα καλώδια, όταν εγκαταλείψαμε το αυτοκίνητο αμέσως μετά την ενέργεια μας. Έτσι αυτούς τους συνδετήρες τους βρήκε τότε η Ασφάλεια, και όπως έγραψε ο τύπος, άρχισε έρευνες απ' τη μια στα μαγαζιά που τους πουλούσαν για ν' ανακαλύψει ποιοι τους αγόρασαν, κι απ' την άλλη στα σπίτια διάφορων αριστεριστών που θεωρούσε ύποπτους, μπας και βρει κανέναν παρόμοιο σπίτι τους. Το γεγονός άλλωστε ότι τα καλώδια ήταν τραβηγμένα απ' τις υποδοχές τους, μπορεί να βεβαιωθεί ακόμη και σήμερα απ τον ιδιοκτήτη του αυτοκινήτου. Κατά συνέπεια η Ασφάλεια ήξερε καλά ότι και τότε δε χρησιμοποιήσαμε κλειδί.

Θα προσθέσουμε τέλος ότι και πιο πρόσφατα στη βομβιστική ενέργεια στα ΜΑΤ στην Καισαριανή, χρησιμοποιήσαμε και πάλι σαν δεύτερο αυτοκίνητο Σίμκα, που κυκλοφορούσαμε πάλι με τα καλώδια και χωρίς κλειδί. Όταν βρέθηκε απ' την Ασφάλεια, τα καλώδια ήταν βγαλμένα απ' τις υποδοχές τους.

Συμπέρασμα, η άποψη της Ασφάλειας ότι βρέθηκε κλειδί του Σίμκα που χρησιμοποιήσαμε για τον Ουέλς είναι ένα ακόμη ψέμα της για να μας μπλέξει, ένα κατασκευασμένο στοιχείο της σκευωρίας που αναπτύσσεται με στόχο να δικαιολογήσει τις συλλήψεις και τη συνέχιση τους, για να φτάσει δήθεν στη 17Ν.

Κι επειδή δεν πιστεύουμε στις συμπτώσεις —παρ' ότι θεωρητικά υπάρχει η πολύ μικρή πιθανότητα να βρέθηκε τυχαία σε μια αρμαθιά τόσων κλειδιών ένα που ν' άνοιγε την πόρτα του Σίμκα — προκύπτει αβίαστα το ερώτημα. Ποιος έβαλε στην αρμαθιά αυτό το κλειδί που άνοιγε την πόρτα του Σίμκα, για να μας συσχετίσουν με την υπόθεση; Ποια μυστική υπηρεσία; Ελληνική ή αμερικανική; Γιατί ξεχνάμε ότι η γιάφκα της Καλαμά είχε εντοπισθεί πολύ πριν εισβάλουν σ' αυτή πέρσι επίσημα πια οι αστυνομικοί, μετά τη δήθεν βλάβη και διαροή του νερού, όταν οποιαδήποτε μυστική υπηρεσία μπορούσε να μπει και να βάλει όποιο στοιχείο ήθελε, π.χ. το κλειδί του Σίμκα, παρ' ότι ήξεραν ότι εμείς παίρνουμε τα αμάξια με τα καλώδια, μόνο και μόνο για να μας συσχετίσουν, να δημιουργήσουν σύγχυση, να παρουσιάσουν ότι χτύπησαν τη 17Ν ή ότι βρίσκονται στα ίχνη της. Οι προηγούμενες γραφομηχανές και οι ψεύτικες αλληλογραφίες πλαστών οργανώσεων του Κρυστάλλη μεταμορφώθηκαν σήμερα σε κλειδιά και πινακίδες αυτοκινήτων.

Ανάλογη είναι και η σκευωρία των πινακίδων. Αγνοούμε παντελώς όσα λέει η Ασφάλεια για άλλες κλεμμένες πινακίδες, αυτοκίνητα κλεμμένα που βρέθηκαν, κλειδιά με αριθμούς κλπ., και δεν μπορούμε καν να ελέγξουμε αν πράγματι αυτά συνέβηκαν. Ένα πράγμα όμως δηλώνουμε κατηγορηματικά. Το βράδυ που απαλλοτριώσαμε τις πινακίδες για το FIAT 125, πήραμε μόνο αυτές και καμιά άλλη. Η απόδειξη όμως και η εξήγηση αυτής της σκευωρίας — όπως το κάναμε πιο πάνω για τα κλειδιά— δεν είναι τόσο εύκολη αυτή τη στιγμή, γιατί αυτή εκτυλίσσεται σε περισσότερες χρονικές στιγμές για τις οποίες δεν έχουμε σήμερα καμιά πληροφορία. Μπορούμε να δώσουμε μια πολύ ισχυρή ένδειξη, που θα κρίνει ο καθένας. Η 17Ν στη δωδεκάχρονη επαναστατική της δραστηριότητα, ποτέ μέχρι τώρα δεν έχει απαλλοτριώσει το ίδιο βραδυ, όχι μονό απ τον ίδιο δρόμο, αλλά κι απ την ίδια γειτονία, περισσότερες από ένα ζευγάρι πινακίδες αυτοκινήτου, για λόγους ευνόητους στον καθένα. Και προκαλούμε ανοιχτά την Ασφάλεια να βγει και ν' αποδείξει το αντίθετο παρουσιάζοντας τέτιες πινακίδες.

Αν επεκταθήκαμε λίγο σ' αυτήν τη σκευωρία των κλειδιών είναι γιατί δείχνει με τρόπο χειροπιαστό τη νέα τακτική της Ασφάλειας. Επειδή τα πραγματικά στοιχεία που υπάρχουν — σπίτια, οπλισμός — δεν ενοχοποιούν κανένα, δίπλα σ' αυτά προστίθενται μια σειρά από κατασκευασμένα στοιχεία. Η τακτική δε συνίσταται στην απόδειξη της παράβασης του νόμου από κάποιον, αλλά στην κατασκευή στοιχείων που να επιβαρύνει κάποιον που θεωρούν ύποπτο. Πρόκειται δηλαδή για καθαρά φασιστική πρακτική πούναι απόρροια της συνεργασίας, μιας αστυνομίας που δεν υπήρξε ποτέ δημοκρατική και της αμερικάνικης, που υπήρξε ένας απ' τους σκαπανείς του κοινωνικού εκφασισμού της χώρας της. Ας προσθέσουμε ότι εδώ υπάρχει συγκεκριμένη ευθύνη της λεγόμενης αυτόνομης Δικαιοσύνης που δέχτηκε όλη την παραπάνω πρακτική.

Έχουμε και λέμε λοιπόν: βρέθηκε μισό αποτύπωμα στη γιάφκα, βρέθηκαν φωτογραφίες που τραβήχτηκαν μέσα στη γιάφκα, βρέθηκε χειρόγραφο σημείωμα, κάποιος τηλεφώνησε και κάρφωσε το Μαρίνο ότι έβαλε τη βόμβα στο Υπουργείο Οικονομικών. Το καθένα απ' αυτά τα στοιχεία από μόνο του είναι κατασκευασμένο, γελοίο ή ανύπαρκτο. Όλα μαζί όμως είναι απαραίτητα στους εγκεφάλους της σκευωρίας, μαζί με τα πραγματικά στοιχεία —οπλισμός, γιάφκες— και τα άλλα κατασκευάσματα —κλειδιά, πινακίδες— που δείχνουν σύνδεση δήθεν με τη 17Ν. Αυτή τους επιτρέπει να παραπέμψουν με βαριές κατηγορίες και χωρίς πραγματικά στοιχεία τους συλληφθέντες, αφού υποτίθεται ότι έτσι θα φτάσουν στη 17Ν. Και για να δέσει κάπως καλύτερα η υπόθεση, μέσω των διάφορων δημοσιογράφων, πούναι στενοί συνεργάτες της Ασφάλειας, αναπτύσσουν την άποψη ότι δήθεν οι συλληφθέντες — ή και ο Τσουτσουβής — ήταν συνεργάτες ή βοηθητικά μέλη της 17Ν, παρ' ότι γνωρίζουν ότι αυτά είναι χονδροκομμένα ψέμματα πούχουμε καταγγείλει επανειλημένα στο παρελθόν.

Ενώ συντάσσαμε αυτήν την ανακοίνωση κυκλοφόρησε βδομαδιάτικο σατυρικό φύλλο με νέα αποκλειστική πληροφορία: βρέθηκε κλειδί της μηχανής που χρησιμοποιήθηκε στον πράκτορα Τσάντες. Αμάν πια. Έλεος. Όχι άλλα στοιχεία. Μερικές τέτιες κοτσάνες ακόμη, «αποκλειστικές πληροφορίες», και θάχουμε εξαρθρώσει την οποιαδήποτε σοβαρότητα τους. Καλά δεν ξέρουν ότι δεν ήταν μηχανή αλλά βέσπα; Και δεν γνωρίζουν όλοι αυτοί οι ειδήμονες περί τα τρομοκρατικά, ότι μια βέσπα παίρνει πολύ εύκολα αποσυνδέοντας ένα και μόνο καλώδιο, κι ότι αυτό βέβαια κάναμε κι εμείς; Για να δούμε τί καινούργιο «στοιχείο» θα σκαρφιστούν τώρα οι διάφοροι φωστήρες μας.

Γιατί όμως ξεκίνησε σήμερα αυτή η σκευωρία. Για να δώσουμε μιαν απάντηση πρέπει να δούμε και ορισμένες άλλες πτυχές της υπόθεσης. Η κατάσταση της Εθνικής Οικονομίας, κατάσταση συνεχούς αποβιομηχάνισης και δυνάμωσης των δεσμών εξάρτησης, απαιτεί συνεχή νέα δάνεια απ' τις μεγάλες Δυτικές Τράπεζες. Έτσι ο Παπανδρέου είναι σήμερα έρμαιον του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού. (Η λέξη μπορεί να φανεί βαριά, αλλά τί άλλος χαρακτηρισμός αρμόζει σε έναν πολιτικό που παραδίνει τμήματα ολόκληρα του κρατικού μηχανισμού, όπως η Ασφάλεια ή οι μυστικές υπηρεσίες, για να μη μιλήσουμε για το Στρατό, στα χέρια των αμερικάνων ιμπεριαλιστών;). Μετά λοιπόν τις δύο πρόσφατες σημαντικές βομβιστικές επιθέσεις μας ενάντια στα λεωφορεία των αμερικάνικων τρομοκρατικών δυνάμεων κατοχής, οι διάφορες υπηρεσίες του πανικοβλήθηκαν, λύσσαξαν στην κυριολεξία και σήμαναν γενικό συναγερμό, με ένα και μόνο στόχο: να χτυπηθεί η 17Ν. Ο στόχος αυτός γίνεται ακόμη πιο πιεστικός, ενόψη των διαπραγματεύσεων για τη συμφωνία παραμονής των βάσεων και το λεγόμενο δημοψήφισμα.

Απαίτησαν λοιπόν και έχοντας τον Παπανδρέου στο χέρι πέτυχαν να επιβάλουν τις απόψεις τους για τη 17Ν και την εφαρμογή του πλάνου τους. Αυτό συνίσταται στο να ξεκινήσει αμέσως η Ασφάλεια μια επιχείρηση συλλήψεων υπόπτων, εκμεταλλευόμενη ό,τι στοιχεία έχει μαζέψει απ' το 75, κατασκευάζοντας τα υπόλοιπα και ποντάροντας έτσι ότι θα φτάσει και στη 17Ν. Ολόκληρη η Αστυνομία δουλεύει τώρα σα διεκπεραιωτικός μηχανισμός κάτω απ' τις εντολές της αμερικάνικης CIA και το σχέδιο αυτό εκτυλίσσεται μπροστά μας σήμερα. Το μόνο απρόβλεπτο στοιχείο γι' αυτούς ήταν ότι η δραστηριότητα του Πρέκα τους υποχρέωσε να επισπεύσουν την πραγματοποίηση του.

Οι αμερικάνικες προδιαγραφές είναι ορατές ακόμη και στις λεπτομέρειες της επιχείρησης. Πέρα απ' τη συνεχή παραπληροφόρηση μέσω των δημοσιογράφων, σημειώνουμε την όλη επιχείρηση που κατάληξε στη στυγνή φασιστική δολοφονία του Πρέκα. Εκατοντάδες μπάτσοι με πολιτικά να ζητούν σα δήθεν αγανακτισμένοι πολίτες το λυντσάρισμά του πασχίζοντας να δημιουργήσουν συναίνεση για τη φασιστική πρακτική τους. Οι άνδρες των ειδικών δυνάμεων να ξυλοκοπούν το Μαρίνο και να το παρουσιάζουν μέσω των δημοσιογράφων ότι χτυπήθηκε από πολίτες. Τέλος η δολοφονία που είναι συνέπεια του συνδυασμού αλλαλούμ της αμερικάνικης πολιτικής-διαταγής, που επιτάσσει να σκοτώνονται οι «τρομοκράτες» σε τέτιες περιπτώσεις, και της ελληνικής ιδιαιτερότητας — ο Πρέκας έκανε βόλτες στο μπαλκόνι κοροϊδεύοντας τους χωρίς να προφυλάσσεται — που επέβαλλε να μη σκοτωθεί. Έτσι αυτή η δολοφονία διέλυσε το μύθο των ειδικών δυνάμεων, αποκάλυψε το πραγματικό τους ποιόν, τους ξεσκέπασε πανηγυρικά σαν μια συμο-ρία ανίκανων, θρασύδειλων χαραμοφάηδων. Έχοντας όλα τα πλεονεκτήματα με το μέρος τους, υπερσύγχρονο οπλισμό, αλεξίσφαιρα γιλέκα, έχοντας περικυκλώσει τον Πρέκα, όντας καμιά εκατοστή ακροβολισμένοι απέναντι σε έναν, δηλαδή παίζοντας εκ του ασφαλούς αφού δεν διέτρεχαν κανένα κίνδυνο, όχι μόνο δεν κατόρθωσαν να τον συλλάβουν, αλλά μόλις ο Πρέκας εμφανίστηκε στο μπαλκόνι κι έριξε έναν πυροβολισμό στον αέρα, τα 'καναν στην κυριολεξία και απάντησαν με καταιγισμό σφαιρών. Μπορούμε να πούμε λογικά ότι ο Πρέκας πέφτοντας δολοφονημένος απ' τις σφαίρες τους, τους εκδικήθηκε άσχημα. Τους ξεβράκωσε με τον πιο εξευτελιστικό τρόπο.

Όσον αφορά τέλος την ουσιαστική πολιτική και κοινωνική πλευρά της υπόθεσης ας σημειώσουμε ότι και εδώ τα λεγόμενα προοδευτικά κόμματα κι ο τύπος τους ήταν ανύπαρκτα. Ασχολήθηκαν πάλι με τις αστυνομικές ανθυπολεπτομέρειες για να μην αναλύσουν, εξηγήσουν, προσδιορίσουν τις βαθιές κοινωνικές αιτίες που οδηγούν σε μια τέτια δραστηριότητα. Έχοντας σαν παράδειγμα τη δική τους πρακτική και προσπαθώντας να περιορίσουν τις πάρα πάνω διαστάσεις της, εξακολουθούν να μιλάνε για κέντρα που κινούν τα νήματα, μετατρέποντας και πάλι το μαρξισμό σε αστυνομικίστικη αντίληψη της ιστορίας. Τελείως όμως αντίθετα υπήρξε η αυθόρμητη αντίδραση του κόσμου στη βάση. Αυτή τη διάσταση την έδειξε ανάγλυφα, μια πρόσφατη δημοσκόπηση για μιαν άλλη υπόθεση. Ένα ποσοστό 30% που γίνεται 40% για τη νεολαία θεωρεί ότι η απόπειρα ενάντια στο Ραυτόπουλο απ' την «Ε.Ο. 1η Μάη» είχε σαν αίτιο την οικονομική πολιτική και τη γραμμή της ΓΣΕΕ, ενώ αντίθετα ο λεγόμενος δημοκρατικός τύπος και τα κόμματα σε ποσοστό περίπου 90% υποστήριξε ότι υπεύθυνη ήταν η CIA για λόγους αποσταθεροποίησης.

Σε μια κοινωνία που βρίσκεται σε προχωρημένο στάδιο αποσύνθεσης, όπου βασιλεύει σε όλες τις κορυφές των θεσμών η απάτη, τα σκάνδαλα, η ληστεία, το ψέμα και η διαφθορά, ο εμπαιγμός, είναι τελείως φυσικό να υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος που τους έχει κανονικά γραμμένους. Αυτή η κατάσταση νομιμοποιεί και δικαιώνει τον οποιοδήποτε Πρέκα, που δεν έχει άλλη επιλογή για να ζήσει σαν άνθρωπος. Βάση ποιας αρχής, ποιας αξίας πούχουν μείνει όρθιες θα τους καταδικάσει η κοινωνία; Ποιος απ' τους θεσμούς της σέβεται αυτές τις αξίες και αρχές, η κυβέρνηση; η Δικαιοσύνη; η Αστυνομία; τα κόμματα; ο τύπος; η εκκλησία; για να τους καταδικάσει. Είναι συνεπώς τελείως φυσικό, τα καλύτερα τμήματα της νεολαίας μπρος σε πλήρες αδιέξοδο της νόμιμης κοινωνίας, να την απαρνούνται με την πρακτική τους, να στρέφονται στην παράνομη ένοπλη δράση ενάντια στο καθεστώς διψώντας να ζήσουν σε μια κοινωνία τελείως διαφορετική.

Αυτό το πολιτικό ρεύμα της εξωκοινοβουλευτικής παράνομης δράσης είναι εδώ και χρόνια όχι μόνο μια πραγματικότητα στη χώρα μας, αλλά επί πλέον τα γεγονότα του τελευταίου χρόνου δείχνουν ότι αποτελεί τη μόνη ουσιαστική αντιπολίτευση στην κυβέρνηση, στο καθεστώς της σαπίλας. Ότι στη Βουλή παίζεται ένα θέατρο ανάμεσα στα δύο μεγάλα κόμματα του καθεστώτος και τους συνυπεύθυνους κομπάρσους της αριστεράς. Αυτές τις αλήθειες κανείς πια σήμερα δεν μπορεί να κρύψει, γράφοντας «για σκοτεινά κέντρα που καθοδηγούν» και άλλες ηλιθιότητες αυτοί που μιλάνε για «παιδαρέλια» και ψάχνουν τους εγκεφάλους, ας ρίξουν μια ματιά στην απολογία π.χ. του Σμυρναίου. Ας συγκρίνουν το επίπεδο της μ' αυτό των γραπτών των δημοσιογράφων που αναζητούν τους εγκεφάλους, και η σύγκριση θα είναι συντριπτική σε βάρος τους. Και θ' αναγκαστούν να ομολογήσουν τότε ότι το «παιδαρέλι» των 20 χρόνων, όπως τον αποκαλούν υποτίθεται υποτιμητικά, δεν έχει καμιά απολύτως ανάγκη από καμιά καθοδήγηση και κανένα εγκέφαλο, που να τον καθοδηγήσει δήθεν στην πολιτική του δραστηριότητα.

Η άποψη λοιπόν ότι υπάρχει ένα κέντρο, η 17Ν, που καθοδηγεί τους πάντες, δεν τους συμφέρει μόνο αστυνομικά, για να δικαιολογήσουν τις συλλήψεις, αλλά και πολιτικά, για να περιορίζουν τις διαστάσεις του πολιτικού ρεύματος της επαναστατικής αριστεράς. ’λλες υπηρεσίες του καθεστώτος γνωρίζουν ότι αυτή η θεωρία είναι ψέμα, άλλες απλά το υποψιάζονται, κανένας όμως δε θέλει και δεν έχει συμφέρον να το ομολογήσει, θ' αναγκαστούν όμως να το παραδεχτούν έμπραχτα ότι έχουν σπάσει τα μούτρα τους, γι' άλλη μια φορά, προχωρώντας κι αναπτύσσοντας τη σημερινή σκευωρία.

Αθήνα 11-10-87
Επαναστατική Οργάνωση 17 ΝΟΕΜΒΡΗ