ΓΙΑ ΕΦΟΡΙΕΣ

Το φορολογικό σύστημα είναι μηχανισμός απάτης-ληστείας του λαϊκού εισοδήματος.

Με τους φόρους το κράτος-απατεώνας ληστεύει τους εργαζόμενους και δίνει στους καρχαρίες της 

λματ και του διεθνούς ιμπεριαλισμού.

Να χτυπήσουμε βίαια-δυναμικά τις λαομίσητες Εφορίες.

Μεγαλοκαπιταλιστή,

Στην πρόσφατη προκήρυξη για τη δίκαιη εκτέλεση του Αγγελόπουλου εξηγούσαμε γιατί η λματ είναι υπεύθυνη για τη σημερινή κρίση, αποβιομηχάνιση, πτώση του βιοτικού επιπέδου και βάθεμα των σχέσεων εξάρτησης της ελληνικής οικονομίας. Ότι από μόνη της αυτή δεν θα μπορούσε να πετύχει στη ληστρική της δραστηριότητα αν δεν είχε την ενεργητική βοήθεια, συμπαράσταση, συμμετοχή και συνενοχή του ίδιου του Κράτους και των διαφορών πολυάριθμων και

πολύπλοκων μηχανισμών του, που γι' αυτό αποκαλούμε κράτος-απατεώνα. Εξηγούσαμε με ποιες διαδικασίες αυτό απορροφάει πελώρια ποσά απ' το εισόδημα των εργαζομένων και τα διοχετεύει στις τσέπες των καπιταλιστών της λματ.

Ένας απ' τους θεσμούς-δομές-μηχανισμούς αυτού του κράτους απατεώνα, που παίζει ένα απ' τους κυριώτερους ρόλους σ' αυτή τη διαδικασία καταλήστευσης των εργαζομένων είναι το λεγόμενο φορολογικό σύστημα και οι διάφορες υπηρεσίες του. Λέγαμε τότε ότι οποιοδήποτε φορολογικό νομοσχέδιο, που δήθεν ορθολογικοποιείται θα παραμένει μια απάτη-ληστεία σε βάρος του λαού, όσο δεν χτυπιέται η φοροδιαφυγή της λματ, όσο δεν βρίσκονται τα 450 δις που φοροδιαφεύγουν, όσο το σημερινό κράτος του ΠΑΣΟΚ και το πολιτικό προσωπικό του εμπαίζει το λαό λέγοντας ότι η Ωνάση πλήρωσε τους φόρους της των 3 δις. (Ας σημειώσουμε εδώ ότι κανείς επίσημος δεν διέψευσε ούτε απάντησε στην καταγγελία μας, σύμφωνα με την πάγια άλλωστε τακτική του ΠΑΣΟΚ να αφήνονται τα σκάνδαλα να ξεχαστούν. Αντίθετα μάλιστα σε φιλοκυβερνητική εφημερίδα γράφτηκε άρθρο που υποστήριζε σχεδόν τα ίδια με μας, ότι δηλαδή οι φόροι των 3 δις δεν έχουν πληρωθεί). Ένα μέρος απ τα ποσά που ληστεύονται σήμερα μέσω της φορολογιας-χαρα-τσ'ωμα πηγαίνουν σε απατεώνες των προβληματικών και γενικότερα της λματ αφού χρησιμοποιούνται για να πληρωθούν τα χρέη (μετοχοποίηση χρεών) που αυτοί έχουν ληστέψει.

Την πραγματική όμως αυτή ληστρική φύση της φορολογίας συσκοτίζει και κρύβει η άρχουσα ιδεολογία του καπιταλιστικού κράτους; ο προϋπολογισμός του και οι δαπάνες του, καθιστούν αναγκαία τα έσοδα, δηλ. τη φορολογία, στα οποία συμμετέχουν όλοι οι πολίτες. Δαπάνες που είναι απαραίτητες για να μπορέσει το καπιταλιστικό κράτος να συνεχίσει και να εκτελέσει τις απαραίτητες κοινωνικές λειτουργίες του και να προσφέρει τις αντίστοιχες κοινωνικές υπηρεσίες όπως παιδεία, υγεία, πρόνοια, δημόσια έργα, δημόσια τάξη-ασφάλεια, άμυνα.

Χωρίς να μπορούμε εδώ να κάνουμε διεξοδική ανάλυση, ας ρίξουμε μια σύντομη ματιά στις κυριότερες απ' αυτές τις υπηρεσίες που δήθεν προσφέρει το ελληνικό καπιταλιστικό κράτος σε αντιστάθμισμα της αναγκαίας φορολογίας.

Παιδεία. Η παιδεία που προσφέρει το σημερινό καπιταλιστικό κράτος είναι όχι μόνο υποβαθμισμένη και κατ' όνομα δωρεάν αλλά αποτελεί και μια μεγάλη κοροϊδία κι αυτό γιατί υπάρχουν και λειτουργούν δύο διαφορετικά δίκτυα εκπαίδευσης, ένα σύγχρονο για τη λματ και τους εν γένει προνομιούχους, το δίκτυο ιδιωτικά-ξένα σχολεία-Πανεπιστήμια, και ένα δίκτυο για τη μάζα των εργαζομένων, το δίκτυο της δημόσιας εκπαίδευσης που παράγει μαζικά ημιμαθείς και τροφοδοτεί ασταμάτητα το πανεπιστημιακό προλεταριάτο και τους άνεργους,

Το πρώτο, ιδιωτικό δίκτυο λειτουργεί με σύγχρονα συστήματα, συγγράμματα, μεθόδους και επιτρέπει στον τελευταίο 15χρονο κουμπούρα να κατέχει σωστά 2 ξένες γλώσσες και νάχει αφομοιώσει ένα μοντέρνο σύστημα εκμάθησης που δεν στηρίζεται στην παθητική αποστήθιση, πράγμα που εκτός των άλλων του δίνει τη δυνατότητα νάχει απ' τη μια προσβάσεις στα ξένα μοντέρνα λιγοσέλιδα συγγράμματα κι απ' την άλλη στα ξένα Πανεπιστήμια. Όσοι ακολουθήσουν αυτό το κύκλωμα είναι σίγουροι ότι θα καταλάβουν τις ανώτερες θέσεις-κλειδιά της ελληνικής κοινωνίας σε όλους τους τομείς της.

Το δεύτερο δίκτυο, της δημόσιας παιδείας, που προσφέρει το κράτος στη μάζα του ελληνικού λαού βασίζεται σε απαρχαιωμένα συστήματα και μεθόδους. Πετυχαίνει τον άθλο, εκτός από τα ψήγματα εκείνα της γνώσης που επιτρέπουν να μην παράγει τυπικά αναλφάβητους, να μην προσφέρει καμιά γνώση σε κανένα απολύτως τομέα μετά από 12 χρόνια φοίτησης στην στοιχειώδη και μέση εκπαίδευση, παρά μόνο μερικά στοιχεία μιας τέτιας γνώσης. Αυτό μπορεί να θεωρηθεί υπερβολικό αλλά αποδεικνύεται περίτρανα απ' το γεγονός ότι οι στοιχειώδεις ουσιαστικές γνώσεις που απαιτούνται για την εισαγωγή στο Πανεπιστήμιο ή αυτές που συνίστανται στη σωστή και πλήρη εκμάθηση μιας ξένης γλώσσας, δεν αποχτούνται στη δημόσια εκπαίδευση, αλλά στην ιδιωτική παραπαιδεία, στα φροντιστήρια και τα ιδιαίτερα μαθήματα. Αυτή η αδυναμία είναι ιδιαίτερο χαρακτηριστικό γνώρισμα του ελληνικού καπιταλιστικού κράτους και δεν παρατηρείται σε κανένα άλλο κράτος της Δυτικής Ευρώπης, παρ' ότι μπορεί να υπάρχουν και εκεί ιδιωτικά σχολεία.

Η κοροϊδία όμως συνεχίζεται στην Ανώτατη παιδεία. Όσοι κατορθώσουν μετά από πολλούς κόπους να μπουν στο Πανεπιστήμιο και φοιτήσουν, θα βγουν με ελλιπείς γνώσεις, πλημμελή επαγγελματική κατάρτιση και απλά θα διογκώσουν τις στρατιές των ανέργων και του πανεπιστημιακού προλεταριάτου. Και η μόνη λύση που θα τους απομένει θάναι πάλι να προσφύγουν στο πρώτο κύκλωμα, για να προσπαθήσουν να επανακτήσουν το χαμένο έδαφος, πηγαίνοντας στα ξένα Πανεπιστήμια για μεταπτυχιακά ή άλλες σπουδές.

Συμπερασματικά το ελληνικό καπιταλιστικό κράτος συμπεριφέρεται σαν κράτος απατεώνας διπλά. Απ' τη μια επιβάλλει υποχρεωτικά και εισπράττει φόρους για να προσφέρει παιδεία, την οποία δεν προσφέρει αφού οι φορολογούμενοι πληρώνουν συμπληρωματικά ποσά στην ιδιωτική παραπαιδεία (ιδιαίτερα-φροντιστηρια) για να αποκτήσουν τα παιδιά τους τις γνώσεις που δεν προσφέρει. Κι απ' την άλλη, και όταν ακόμη αποκτήσουν το πτυχίο τους, οι γνώσεις τους είναι ελλιπείς, χρειάζονται και πάλι τα ξένα Πανεπιστήμια για να καλύψουν τις ελλείψεις του Δημόσιου. Έτσι το κύκλωμα που προσφέρει την απαραίτητη σήμερα παιδεία είναι το κύκλωμα των ιδιωτικών-ξένων σχολείων-Πανεπιστημίων που λειτουργεί με δίδακτρα και δεν έχει σχέση με τη φορολογία, ενώ το κύκλωμα της δημόσιας παιδείας που βασίζεται στην φορολογία δεν την προσφέρει.

Συνέπεια του πάρα πάνω διπλού κυκλώματος παιδείας, είναι το γεγονός ότι καπιταλιστικό κράτος με το εκπαιδευτικό του σύστημα-μηχανισμό εκπληρώνει μερικά τη δεύτερη λειτουργία του —η πρώτη είναι αναπαραγωγή της άρχουσας ιδεολογίας —, της κατάρτισης των αναγκαίων ανώτερων στελεχών του. Και ούτε πιέζεται ή αναγκάζεται να τον εκπληρώσει, αφού αυτά καταρτίζονται απ' το ξένο ιδιωτικό κύκλωμα, με όλες τις αρνητικές πολιτικοϊδεολογικές συνέπειες που έχει αυτό, στις οποίες δεν μπορούμε να επεκταθούμε εδώ. (Σωρεία διπλωματούχων Πανεπιστημίων —κυρίως Αμερικάνικων— πούχουν κατακλύσει τον κρατικό μηχανισμό, αλλά και τις μεγάλες καπιταλιστικές επιχειρήσεις καταλαμβάνοντας τις ανώτατες θέσεις τους ή σύμβουλοι υπουργών. Όχι μόνο οικονομολόγων αλλά και τεχνικών που παρουσιάζουν ενοποιημένη γνώση, τις διάφορες πρακτικίστικες εταιρίες διαχείρησης των προβλημάτων του καπιταλισμού, περιβάλλοντας τις με τον μανδύα της αυθεντίας και του κύρους της ουδέτερης επιστήμης που δεν επιδέχεται αμφισβήτηση).

Η παράλληλη λειτουργία των δύο αυτών κυκλωμάτων έχει σαν συνέπεια να γίνεται το εκπαιδευτικό σύστημα μηχανισμός του καπιταλιστικού κράτους σήμερα, σημαντικό όργανο αναπαραγωγής της υπάρχουσας ταξικής διάρθρωσης αλλά και νομής των διάφορων προσώπων-ατόμων στις διάφορες θέσεις που προκύπτουν από τη κοινωνική διαίρεση της εργασίας που της αντιστοιχεί. Κατανομή που δεν βασίζεται βέβαια στην αξιοκρατία και τις ικανότητες όπως ισχυρίζεται ο επίσημος καθεστωτικός λόγος αλλά απλά στην οικονομική δύναμη και ισχύ. Και μάλιστα κλιμακωτά: οι προλετάριοι και γενικά οι εργαζόμενοι δεν έχουν τη δυνατότητα να βάλουν τα παιδιά τους στα υψηλής ποιότητας ιδιωτικά-ξένα και να τα στείλουν εξ αρχής στα ξένα Πανεπιστήμια. Δεν έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν ακριβά ιδιαίτερα μαθήματα στις αυθεντίες καθηγητές ή στα ακριβά φροντιστήρια. Τέλος οι παρίες της υπόθεσης είναι οι αγρότες και οι άλλοι εργαζόμενοι στην εγκαταλελειμμένη ύπαιθρο, όπου η προσφερόμενη παιδεία φτάνει τα όρια του κωμικού.

Και σ' αυτόν βέβαια τον τομέα, ο επίσημος λόγος του ΠΑΣΟΚ είναι ψευδής. Προσπαθεί να αποκρύψει την πραγματικότητα, την πρακτική του κράτους-απατεώνα με σειρά από μύθους. Υπερεθνικιστικός και ξενόφοβος, υπέρ δήθεν των ελληνικών σχολείων και κατά των ξένων που απαγορεύονται και θα κλείσουν, ενώ αυτά λειτουργούν από το Νηπιαγωγείο μέχρι το Πανεπιστήμιο και μάλιστα διαφημίζονται ανοιχτά στις εφημερίδες. Λαϊκιστικός, υπέρ δήθεν των δημόσιων σχολείων και κατά των ιδιωτικών που δήθεν θα κλείσουν, κατά των ιδιαίτερων μαθημάτων που απαγορεύονται αυστηρά, και των φροντιστηρίων ενώ όλα αυτά έχουν γίνει θεσμός και βασιλεύουν και θα συνεχίσουν να αναπτύσσονται. Συντηρητικός και κομπλεξικός, αφού με την τεχνητή και διοικητική αναγνώριση των ελληνικών διπλωμάτων και τη δημιουργία τεχνητών εμποδίων στην αναγνώριση των σίγουρα ανώτερων προβάλλει την υπεροχή της αμάθειας απέναντι στην μόρφωση και τη γνώση, με αρνητικές αλυσιδωτές συνέπειες πούχει αυτό στο σύνολο της ελληνικής κοινωνίας. Όλος αυτός ο λόγος είναι ψευδής και υποκριτικός, γιατί ξέρουν πολύ καλά ότι το κύκλωμα ιδιωτικά-ξένα σχολεία, φροντιστήρια, ιδιαίτερα, δεν χτυπιέται με διοικητικά μετρά και απαγορεύσεις. Γεννιέται και αναπτύσσεται απ' την κοροϊδία της απαράδεκτα χαμηλής προσφερόμενης παιδείας, και θα υπάρχει όσο το κράτος και σήμερα η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ δεν κάνει αυτό που οφείλει, αυτό που απαιτούν οι φορολογούμενοι που πληρώνουν γι αυτό: τη ριζική ποιοτική άνοδο της δημόσιας παιδείας στην οποία απέτυχε παταγωδώς το ΠΑΣΟΚ (δεν μπόρεσε ούτε τα υποχρεωτικά θρησκευτικά να καταργήσει). Σ' αυτόν τον ψευδή λόγο συμμετέχουν και αρκετοί τσαρλατάνοι δημοσιογράφοι του φιλοκυβερνητικού τύπου σήμερα, που προσπαθούν ν' αποκρύψουν την πραγματικότητα. Ένα όμως και μόνο στοιχείο αποδεικνύει καλύτερα απ' οτιδήποτε άλλο το πόσο πιστεύουν σ' αυτά που λένε. Ολο το ανώτερο πολιτικό προσωπικό —όχι μόνο αυτοί αλλά όλοι οι προνομιούχοι—, υπουργοί, βουλευτές, ανώτερα κρατικά στελέχη, μεγάλοι δημοσιογράφοι, έχουν όλοι τα παιδιά τους στα ξένα-μεγάλα ιδιωτικά σχολεία με πρώτο και καλύτερο τον Παπανδρέου του οποίου ούτε ένα παιδί δεν πέρασε από δημόσιο σχολείο και το Μητσοτάκη που πήγε πρόσφατα στις ΗΠΑ για να γράψει, λέει, το γιο του σε μεγάλο αμερικάνικο Πανεπιστήμιο.

Υγεία. Το ίδιο διπλό και παράλληλο κύκλωμα υπάρχει κι εδώ. Είναι πασίγνωστο στον ελληνικό λαό και δεν χρειάζεται να επεκταθούμε ιδιαίτερα. Απ' τη μια ανοιχτός εμπαιγμός στα αχούρια δημόσια νοσοκομεία, όπου ο ασθενής όχι μόνο δεν θεραπεύεται αλλά επί πλέον δαπανά τεράστια ποσά σε σχέση με το πενιχρό του εισόδημα, με τα γνωστά φακελάκια. Αυτά σήμερα είναι θεσμός, έχουν επεκταθεί και στο κατώτερο προσωπικό των νοσοκομείων.

Απ' την άλλη το κύκλωμα των ξένων νοσοκομείων αλλά και των ντόπιων μεγαλογιατρών που απαιτούν εκατοντάδες χιλιάδες για την παραμικρότερη θεραπεία, και τα ταξίδια στο εξωτερικό για λόγους υγείας έχουν γενικευθεί και τα τουριστικά γραφεία τα διαφημίζουν ανοιχτά. Οι μεν μεγαλοκαπιταλιστές της λματ και οι προνομιούχοι στις μεγάλες Δυτικές καπιταλιστικές χώρες, οι δε λαϊκές τάξεις στις μικρότερες Δυτικές ή στις Ανατολικές.

Και εδώ λοιπόν έχουμε την ίδια πρακτική του κράτους-απατεώνα. Το κράτος εισπράττει φόρους και δεν προσφέρει τις απαραίτητες υγειονομικές υπηρεσίες που απαιτούν οι φορολογούμενοι, -αφού είναι υποχρεωμένοι να πληρώσουν τεράστια ποσά είτε σε μεγαλογιατρούς, είτε να καταστρέφονται οικονομικά πληρώνοντας ό,τι έχουν και δεν έχουν, για να πάνε στα ξένα νοσοκομεία. Και αυτή η αδυναμία είναι ιδιαίτερο χαρακτηριστικό γνώρισμα του ελληνικού καπιταλιστικού κράτους, που δεν προσφέρει τις απαραίτητες σήμερα για το λαό υγειονομικές υπηρεσίες και δεν παρατηρείται σε κανένα άλλο Δυτικό καπιταλιστικό κράτος. Εκεί υπάρχει ένα γενικά ικανοποιητικό επίπεδο δημόσιας υγείας, κοινό για τις πλατιές λαϊκές τάξεις παρ' όλες τις μικροελλείψεις που μπορεί να παρατηρούνται και την ύπαρξη ιδιωτικών κλινικών.

Όπως είπαμε και πιο πριν, εκεί που δεν υπάρχουν στοιχειώδεις καν προσφερόμενες υπηρεσίες, τόσο στον τομέα της παιδείας όσο και στην Υγεία είναι στην ύπαιθρο, δηλ. στους αγρότες και στους άλλους εργαζόμενους. Μια σοβαρή ασθένεια για τον αγρότη ισοδυναμεί με οικονομική καταστροφή. Βέβαια το γεγονός αυτό αποσιωπούν και αγνοούν εσκεμμένα οι τσαρλατάνοι οικονομολόγοι δημοσιογράφοι ζητώντας την επέκταση της άμεσης φορολογίας στους αγρότες και άλλους εργαζόμενους της υπαίθρου, που δεν πληρώνουν, λένε, άμεσους φόρους, ενώ το κράτος δεν τους προσφέρει καμιά απ' τις δύο πάρα πάνω κοινωνικές υπηρεσίες.

Δημόσια Τάξη. Είναι πασίγνωστο στον ελληνικό λαό ότι πάσης φύσης αστυνομικές δυνάμεις, για τις οποίες ο φορολογούμενος πληρώνει μεγάλα ποσά, δεν ασχολούνται ούτε με τη δημόσια τάξη και ασφάλεια ούτε με το «έγκλημα». Δουλειά τους είναι η συνεχής τρομοκρατία των εργαζομένων και η καταστολή των αγώνων τους για να εξασφαλίζεται η αναπαραγωγή των κοινωνικών σχέσεων εκμετάλλευσης τους απ' το ξένο κεφάλαιο και τον ιμπεριαλισμό.

Ποτέ τους δεν πρόλαβαν ή κατέστειλαν —σε στενή συνεργασία βέβαια με τον άλλο κρατικό μηχανισμό, την «ανεξάρτητη Δικαιοσύνη» — ένα απ' τα απειράριθμα εγκλήματα των μεγαλοαπατεώνων της λματ με τα οποία έχουν ρημάξει τη χώρα. Ακόμα κι όταν αυτά είναι τελείως καθαρά και προσωπικά, όπως__ όταν ο Νιάρχος δολοφόνησε τη γυναίκα του μετά από άγριο ξυλοδαρμό στη Σπετσοπούλα. Όχι μόνο δεν καταγγέλουν το έγκλημα αλλά και το υποθάλπουν. Και μάλιστα διπλά. Απ' τη μια όλα τα ανώτατα στελέχη της πάντοτε είχαν και έχουν διασυνδέσεις και συνεργάζονται στενά με μια σειρά από παράνομα κυκλώματα μπράβων, προστατών λεσχών, προαγωγών, εμπόρων ναρκωτικών, αρχαιοκαπήλων, λαθρεμπόρων, τοκογλύφων (όπως πρόσφατα ο Γού-κος), μαφιόζων, γενικά πάσης φύσης εγκληματιών.

Απ' την άλλη, οι ένοπλες περιπολίες τους, δήθεν για τη δημόσια τάξη, καταλήγουν τα τελευταία χρόνια στην αταξία, σε δεκάδες πυροβολισμούς και τραυματισμούς αθώων, ακόμη και σε δολοφονίες. Πρόσφατο παράδειγμα οι πυροβολισμοί εποχούμενων στο Καστρί, που γλύτωσαν απ' το θάνατο τελείως τυχαία. Αυτή η φασιστικού τύπου προκλητική παρουσία τους, η ένοπλη εγκληματική πρακτική τους και οι διάφορες καταλήξεις τους οδηγούν λογικά σε λαϊκή αντίσταση όπως αυτή εκφράστηκε φέτος με σειρά δίκαιες οργανωμένες βίαιες λαϊκές ενέργειες ενάντια στα ΜΑΤ, στην Αστυνομία, στις εφημερίδες του ΠΑΣΟΚ, σε περιπολικά αυτοκίνητα στη θεσσαλονίκη και σε δεκάδες άλλες μικρότερες.

Σ' ένα όμως γενικότερο επίπεδο, η εμπειρία των μεγάλων Δυτικών καπιταλιστικών χωρών απέδειξε ότι ο θεσμός της Αστυνομίας, όπως υπάρχει σαν αυτονομημένος καταπιεστικός μηχανισμός του καπιταλιστικού κράτους, απέτυχε παταγωδώς, ότι χρεωκόπησε. Είναι αποκαλυπτικό ότι σ' αυτές ακριβώς τις χώρες όπου υπάρχουν οι πληρέστερες και τελειότερα οργανωμένες αστυνομικές δυνάμεις, με όλα τα σύγχρονα τεχνολογικά και επιστημονικά μέσα και μέθοδες, ακριβώς σ' αυτές τις χώρες υπάρχουν και τα υψηλότερα ποσοστά «εγκληματικότητας». Όσο ισχυροποιούνται οι αστυνομικές δυνάμεις, τόσο αυξάνει και τελειοποιείται και γενικεύεται το «έγκλημα». Η Αστυνομία δεν μπορεί να το αποτρέψει γιατί οι αιτίες του είναι καθαρά κοινωνικές.Οι υπάρχουσες κοινωνικές σχέσεις και αντιθέσεις είχαν σαν συνέπεια η γιγαντιαία ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων αντί να λειτουργήσει υπέρ του εργαζόμενου, αντί να οδηγήσει όχι μόνο στην εξάλειψη της ανεργίας αλλά και στη μείωση του χρόνου εργασίας, ώστε να υπάρχει ελεύθερος χρόνος για τους εργαζόμενους, για να αναπτύξουν ελεύθερα την προσωπικότητα τους, οδήγησαν σ' έναν πολιτισμό βαρβαρότητας, σε αβυσαλέες κοινωνικές ανισότητες, σε αύξηση της ανεργίας, σε βαθμιαία καταστροφή της φύσης και των πλουτοπαραγωγικών πηγών της, της υγείας των ανθρώπων, τη μόλυνση, με τη χρήση της πυρηνικής ενέργειας αλλά και των πυρηνικών όπλων. Στην υποταγή-συναίνεση των μαζών της μητρόπολης μέσω της μαζικής τους αποβλάκωσης και πλύσης εγκεφάλου που γίνεται απ' τα «πλουραλιστικά» μέσα επικοινωνίας. Την καλλιέργεια και δημιουργία ψεύτικων αναγκών και τη πλημμυρίδα των αγαθών που τις ικανοποιούν. Στην παράλληλη σκληρή εκμετάλλευση, με αληθινά μεσαιωνικές συνθήκες, των ξένων προλετάριων μεταναστών στους οποίους έχουν ανατεθεί όλες οι σκληρές και επίπονες εργασίες της μητρόπολης. Στην παράλληλη υποδούλωση και στυγνή εκμετάλλευση του τρίτου κόσμου, και τη διαιώνιση των άθλιων συνθηκών διαβίωσης της πλειοψηφίας των κατοίκων του, στα επίπεδα της πείνας και της λιμοκτονίας, για να μπορούν να «ευημερούν» οι μειοψηφίες της μητρόπολης.

Μέσα στα πάρα πάνω κοινωνικά πλαίσια, η υδροκέφαλη ανάπτυξη των Αστυνομικών δυνάμεων και των αρμοδιότητος τους, οδήγησε το πάλαι ποτέ Αστικό Δημοκρατικό Κράτος Δικαίου, σε ένα είδος Αστυνομικού κράτους, σε ένα ιδιότυπο κοινωνικό φασισμό, με επίσημη καλλιέργεια του χαφιεδισμού, της ημιφασίζουσας ιδεολογίας, του ρατσισμού, της ξενοφοβίας. Στα κράτη δήθεν προπύργια των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ο άνθρωπος, ξένος προλετάριος μετανάστης, νέος προλεταριοποιημένος, άνεργος, περιθωριακός που αρνείται την προβατοποίηση, δεν έχει κανένα απολύτως δικαίωμα εκτός από αυτό της αυτοκαταστροφής του, με τα ναρκωτικά που φροντίζουν να του προμηθεύουν άφθονα. Οι αστυνομικές δυνάμεις (όπως και οι απλοί πολίτες δήθεν σε άμυνα) μπορούν να τον πυροβολούν, να τον δολοφονούν, να τον τραυματίζουν, να τον βασανίζουν, να τον φυλακίζουν στα κάτεργα-φυλακές όπου τον δολοφονούν καθημερινά και συνέχεια, να τον απελαύνουν (χωρίς τη συμμετοχή της Δικαιοσύνης) σε χώρες στυγνής στρατιωτικής δικτατορίας χωρίς να λογοδοτούν σε κανένα και χωρίς να νοιάζεται κανένας. Η αστυνομία στις προηγμένες καπιταλιστικές χώρες της Δύσης είναι σήμερα κράτος εν κρατεί που χρησιμοποιεί ανοιχτά όλες τις μέθοδες, και μάλιστα τελειοποιημένες, της ναζιστικής αστυνομίας απαλλαγμένες από τις χονδροειδείς και άχρηστες υπερβολές της, βασισμένες στο γενικευμένο ηλεκτρονικό φακέλωμα, με το οποίο οι περιβόητες ατομικές ελευθερίες έχουν πεταχτεί προ πολλού στις χαβούζες. Στο σημείο αυτό ας σημειώσουμε την πρόσφατη απάτη των CIA-Λάτση, με την οποία η CIA μπορεί σήμερα και χωρίς καν να χρειάζεται τις επαφές της στην Ασφάλεια νάχει άμεση πρόσβαση σε όλους τους φακέλους του ελληνικού κράτους. Αυτό γίνεται δυνατόν με τον ηλεκτρονικό υπολογιστή της IBM αξίας δεκάδων εκατομμυρίων δολαρίων που δήθεν δώρησε ο Λάτσης στην Ασφάλεια —όταν ξέρουμε ότι οι διάφοροι Λάτσηδες δεν δίνουν δραχμή χωρίς αντάλλαγμα. Έτσι, μέσω του Λάτση, βγαίνουν απ' τη μέση οι άλλες πολυεθνικές των ηλεκτρονικών υπολογιστών, η Ασφάλεια εφοδιάζεται με τεχνολογία IBM και έτσι αποκτάει τη δυνατότητα, η CIA και οι άλλες αμερικανικές υπηρεσίες, άμεσης πρόσβασης στο δίκτυο αφού είναι τεχνολογίας IBM και το τεχνικό προσωπικό που θα το χειρίζεται έχει εκπαιδευθεί από αυτούς. Βέβαια θα μας πουν ότι θάχει διπλό σύστημα ασφαλείας αχτύπητο, θα νεκρώνεται μόλις μπει κάποιος στο κύκλωμα και άλλα παραμύθια. Ποιος όμως θα πιστέψει ότι η IBM, η CIA κλπ. δεν θα τόχουν προβλέψει και δεν θα μπορούν να μπαίνουν μέσα στο κύκλωμα, όποτε θέλουν, και να μαθαίνουν οποιαδήποτε πληροφορία θέλουν για οποιοδήποτε πολίτη, μετά μάλιστα την υιοθέτηση του κωδικοποιημένου αριθμού, του ΕΚΑΜ; Αυτό είναι άλλο δείγμα γραφής της πολιτικής εθνικής ανεξαρτησίας αλλά και της κατάργησης των φακέλων που προωθεί το ΠΑΣΟΚ.

Η οργάνωση μας λοιπόν δεν αγωνίζεται μόνον για την κατάργηση των ΜΑΤ και των μυστικών υπηρεσιών, αλλά όλων των αστυνομικών δυνάμεων. Κι επειδή κάποιος τσαρλατάνος δημοσιογράφος έγραψε ότι με την τελευταία μας προκήρυξη αναθεωρήσαμε αυτή τη θέση μας, επαναλαμβάνουμε εδώ τη θέση που είχαμε υποστηρίξει παλιότερα υπογραμμίζοντας ότι όχι μόνο δεν την α-ναιρέσαμε, αλλά τη θεωρούμε σαν μια απ' τις προϋποθέσεις για ένα καθεστώς όπου οι εργαζόμενοι θα διοικούν και διαχειρίζονται τα εργοστάσια τους, οπού οι ίδιοι οι εργαζόμενοι κι όχι μια γραφειοκρατία, ακόμη κι αν αυτή έχει προέλθει απ' τους εργαζόμενους, θάχουν στα χέρια τους τις παραγωγικές μονάδες και θα τις διοικούν. Οι πολιτικές δυνάμεις (ΚΚΕ εσ., ΚΚΕ) σήμερα που μιλάνε για αυτοδιαχείρηση, για εργάτες που θα διοικούν, και δεν μιλάνε για αφοπλισμό και διάλυση της αστυνομίας, εμπαίζουν το λαό, γιατί στην ουσία μιλάνε για μια γραφειοκρατία που θα διοικεί και την οποία θα υπηρετεί η αστυνομία που θα καταστέλλει και πάλι τους αγώνες των εργαζομένων. Μια απ' τις προϋποθέσεις, όχι βέβαια μοναδική, για να μην υπάρχει αυτή η γραφειοκρατία, είναι ο ένοπλος λαός, ο ένοπλος εργαζόμενος, αφού θα μπορεί ανά πάσα στιγμή να στρέψει τα όπλα του ενάντια σ' αυτή τη γραφειοκρατία που τον αντικατέστησε. Έτσι επαναλαμβάνουμε εδώ ότι, «Αγωνιζόμαστε για μια κοινωνία, όπου δε θα υπάρχουν ΜΑΤ, δε θα. υπάρχουν μπάτσοι, χαφιέδες. Για μια κοινωνία όπου οι ίδιοι οι εργάτες οπλισμένοι θα φυλάνε εκ περιτροπής τα εργοστάσια τους. Οι αγρότες θα φυλάνε τους συνεταιρισμούς και τις εκμεταλλεύσεις τους, οι φοιτητές τα πανεπιστήμια κι ο ένοπλος λαός τις γειτονιές και δημόσια κτίρια. Και αν χρειαστεί να υπάρξει ένα ειδικό μικρό σώμα, θα αφιερώνει ένα σημαντικό τακτό χρόνο υπηρεσίας του στην παραγωγή μαζί με το λαό, θάχει τα ίδια προβλήματα μ' αυτόν, θα ζει στις ίδιες συνθήκες κι έτσι δε θα ξεκόβεται από αυτόν και θα παράγει από το εισόδημα του».

Εθνική ’μυνα, Εκεί όμως που γίνεται ολοκάθαρο γιατί ο ελληνικός λαός ενώ βαρύνεται με τόσους φόρους, δεν του προσφέρονται οι απαραίτητες κοινωνικές υπηρεσίες, είναι όταν εξετάζουμε την λεγόμενη Εθνική Αμυνα. Η χώρα μας έχει τις μεγαλύτερες στρατιωτικές δαπάνες σαν ποσοστό Κρατικού Προϋπολογισμού από όλες τις χώρες του NATO παρ' όλο που είναι απ' τις λιγότερο αναπτυγμένες. Κι ενώ δαπανά τεράστια ποσά που γονατίζουν την οικονομία, το κωμικό-τραγικό της υπόθεσης είναι ότι υπάρχει μόνο για τα μάτια, όπως τόδειξε το ζήτημα της Κύπρου, απ' το 74 μέχρι σήμερα κι όχι μόνο τα γεγονότα του 74.

Είναι πασίγνωστο σήμερα ότι πρωταγωνιστής αλλά και καθοδηγητής της συνωμοσίας του 74 αλλά και της μετέπειτα πορείας του Κυπριακού, υπήρξε ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός, η CIA, DIA κλπ. Με το πραξικόπημα της χούντας Ιωαννίδη και την εισβολή των Τούρκων σοβινιστών, πέτυχαν συνάμα δυο στόχους. Έβαλαν σταθερές βάσεις για την πραγματοποίηση της πάγιας πρότασης-λύσης από παλιά του Κυπριακού, την ουσιαστική διχοτόμηση α' ή β' τύπου, με την τούρκικη κατοχή σχεδόν της μισής Κύπρου, και δεύτερο ανέτρεψαν τη δικτατορία, πούχε τελείως χρεωκοπήσει μετά το Πολυτεχνείο.

Στην κρίση όμως του 74 η CIA δεν χρησιμοποίησε μόνο τη χούντα του Ιωαννίδη. Αυτή χειραγωγήθηκε για να πραγματοποιήσει το πραξικόπημα, πούταν το απαραίτητο πρόσχημα για την Τούρκικη εισβολή. Παράλληλα όμως η CIA χρησιμοποίησε τόσο το πρόσχημα της χούντας Ιωαννίδη, όσο και την άλλη κλίκα που ηγεμόνευσε τότε στις Δυνάμεις και που ηγεμόνευσε και στη μεταπολίτευση¹ για να πετύχει την απαραίτητη προϋπόθεση όλης της επιχείρησης: την αποφυγή πάση θυσία ένοπλης σύρραξης ανάμεσα σ' Ελλάδα-Τουρκία, την αποτροπή ένοπλης αντίδρασης του ελληνικού στρατού.

_______________________________

1. Την κλίκα Ντάδου, Γκράτσιου και άλλων.

_______________________________

Γι' αυτό ο Κίσσιγκερ στέλνοντας τον απεσταλμένο του υπουργό Σίσκο μέσα στο Πεντάγωνο επέβλεπε άμεσα και καθοδήγησε όλο τον μηχανισμό των ανώτατων αξιωματικών του ελληνικού στρατού ώστε να μην πέσει ούτε τουφεκιά. Το ίδιο άλλωστε έγινε και στον δεύτερο Αττίλα.

Παράλληλα φρόντισαν μέσω των βάσεων τους στη χώρα να ελέγχουν ηλεκτρονικά όλες τις κινήσεις αλλά και να αποπροσανατολίσουν, δημιουργώντας παράσιτα και αχρηστεύοντας τα ηλεκτρονικά όργανα τους, πολεμικά αεροπλάνα που πήγαιναν στην Κύπρο στέλνοντας τα στο Ισραήλ ή εμποδίζοντας τα να πάνε στην Κύπρο.

Αν λοιπόν το πραξικόπημα Ιωαννίδη είναι προδοσία, τότε η μη αντίδραση στην άλλη κλίκα των στρατιωτικών και η δουλική υποταγή τους στις διαταγές των αφεντικών τους τι είναι; Δεν είναι προδοσία;

Αλλά οι ευθύνες δεν περιορίζονται χρονικά μέχρι τον δεύτερο Αττίλα. Υπάρχει και τρίτη περίοδος ευθυνών, που συνεχίζεται μέχρι σήμερα και αποσιωπάται εσκεμμένα. Είναι η περίοδος της μεταπολίτευσης, πρώτα της 7χρονης διακυβέρνησης ΝΔ και μετά του ΠΑΣΟΚ. Γιατί η ιστορία είναι γεμάτη από παραδείγματα όπου υπέστησαν ήττες, που αναγκαστικά τις αποδέχτηκαν προσωρινά, αλλά εργάστηκαν ανασυγκροτήθηκαν και πέτυχαν να τις ανατρέψουν. Τι έκανε η μεταπολίτευση; Απολύτως τίποτε. Υπέγραψε τελειωτικά τη θανατική καταδίκη, το θάψιμο, το ξεπούλημα της Κύπρου μη κάνοντας απολύτως τίποτε που θα μπορούσε ν' ανατρέψει τα τετελεσμένα λειτουργώντας και αυτή (είτε με ΝΔ είτε με ΠΑΣΟΚ) σαν πειθήνιο και δουλικό όργανο του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού. Και είναι μία απ' τις σπάνιες φορές που συμφωνούμε με τον Κύρκο όταν δήλωσε πρόσφατα στη Βουλή, ότι για την Κύπρο όλοι οι βουλευτές έχουν ευθύνες. Για τη συμμετοχή τους λοιπόν στην προδοσία της Κύπρου, οι πολιτικές ηγεσίες αλλά και οι σημερινές στρατιωτικές ηγεσίες σε ποιον θα λογοδοτήσουν; Ποιο δικαστήριο θα τους δικάσει;

Σ' αυτό το σημείο πρέπει ν' αναφερθούμε σε δυο μύθους που καλλιεργούνται από το πολιτικό και στρατιωτικό προσωπικό του καθεστώτος για ν' αποκρύψει την πλήρη εξάρτηση του απ' τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό αλλά και για να αποσείσει τις ευθύνες του. Ο πρώτος είναι ότι η γεωγραφική θέση της Κύπρου δεν επιτρέπει καμιά στρατιωτική ενέργεια. Και αν όμως ακόμη δεχτούμε — παρ' ότι υπερβολικό— ότι ο στρατός ήταν τελείως αποδιοργανωμένος το 74, σε διάστημα όχι ενός αλλά 12 χρόνων μέχρι σήμερα, 7 επί ΝΔ και 5 επί ΠΑΣΟΚ, θάταν δυνατόν νάχε γίνει καλά προετοιμασμένη στρατιωτικά επιτυχημένη ενέργεια, ακόμη κι αν η Κύπρος βρίσκονταν στον Ατλαντικό Ωκεανό. Παράδειγμα, η Κούβα —που αντιστοιχεί χονδρικά από άποψη μεγέθους και δυνατοτήτων με τη χώρα μας — εκπληρώνοντας το διεθνιστικό της καθήκον, έστειλε στρατεύματα κι εθελοντές με βαρύ οπλισμό στην Αγκόλα, όπου έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη νικηφόρα έκβαση της αντιαποικιακής επανάστασης. Όπως μάλιστα έγραψαν τα λίγα σχετικά ανεξάρτητα αστικά φύλλα του ξένου τύπου περιγράφοντας όλες τις λεπτομέρειες της αποστολής, σ' αυτήν όχι μόνο δεν τους βοήθησε κανένας, αλλά ούτε καν ενημέρωσαν κανένα παίρνοντας την απόφαση και εκτελώντας την πολύ γρήγορα και χρησιμοποιώντας μέχρι και παμπάλαια αεροπλάνα εποχής Μπατι-στα. Όποιος έχει τα κότσια και θέλει πράγματι ν' αγωνιστεί για μια δίκαια υπόθεση παρ' όλες τις οικονομικές δυσκολίες και ελλείψεις, βρίσκει τρόπους να το κάνει. Είναι λοιπόν μεγάλο ψέμα, ότι για λόγους γεωγραφικούς, στρατιωτικούς, επιχειρησιακούς, γενικά τεχνικούς ήταν αδύνατη ένοπλη στρατιωτική επιχείρηση μέχρι σήμερα στην Κύπρο.

Δεύτερο. Είναι ψέμα και παραπλάνηση ότι μια ένοπλη στρατιωτική ενέργεια θα σήμαινε πόλεμο Ελλάδας-Τουρκίας. Γιατί τον πόλεμο δεν τον θέλουν οι λαοί και καμιά απ' τις δύο κυβερνήσεις, για δικούς τους λόγους, ούτε η Δυτική Ευρώπη και κυρίως ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός. Αυτό που θα γινόταν είναι αυτό που έγινε αλλεπάλληλα μεταπολεμικά, αυτό που έγινε το 74, δηλ. μια περιορισμένη τοπικά και χρονικά σύγκρουση που θα διαρκούσε 3-4 μέρες και μετά διαπραγματεύσεις. Αυτές όμως θα γίνονταν από άλλη θέση ισχύος πια κι όχι απ' τη σημερινή. Και γι' αυτό θά-φτανε μια καλά προετοιμασμένη στρατιωτική ενέργεια, που θάλλαζε έστω περιορισμένα το σημερινό στάτους κβο.

Αποσαφηνίζουμε εδώ, για τους γνωστούς τσαρλατάνους δημοσιογράφους, ότι δεν υποστηρίζουμε κι ούτε προτείνουμε μια τέτοια ενέργεια. Ξεκαθαρίζουμε ότι αυτή ούτε αδύνατη είναι ούτε ότι σήμαινε πόλεμο όπως ισχυρίζονται οι πολιτικοί και οι στρατιωτικοί για να δικαιολογήσουν το ξεπούλημα της Κύπρου.

Βλέπουμε λοιπόν ότι ο Στρατός, για τον οποίο οι φορολογούμενοι πληρώνουν κολοσσιαία ποσά, για υπέρογκους μισθούς, εξοπλισμούς κάθε τύπου κλπ., ούτε καν μία τέτια περιορισμένη ενέργειαδεν είναι σε θέση να κάνει. Κι επί τη ευκαιρεία δεν μπορεί παρά να μας προκαλούν ακράτητα γέλια οι δηλώσεις Δροσογιάννη ότι θα καταλάβει με τους κομμάντος του το κράτος των Εξαρχείων, ξυλοκοπώντας 15χρονους που θέλουν να κάνουν τον παλικαρά. Ας πάνε να καταλάβουν το κράτος του Ντενκτάς. Ο ελληνικός λαός υποτίθεται ότι γι' αυτό τους πληρώνει.

Οι λόγοι για τους οποίους ο ελληνικός στρατός είναι παράλυτος και δεν μπορεί να κάνει απολύτως τίποτε είναι άλλοι, είναι πολιτικοί. Κατ' αρχήν τίποτε δεν έχει αλλάξει στο στρατό. Η νοοτροπία, οι κανονισμοί, όλο το κλίμα παραμένουν φασιστικά και τίποτε δεν το δείχνει καλύτερα από τις δεκάδες αυτοκτονίες των φαντάρων. Ο μηχανισμός των ανώτατων αξιωματικών που ηγεμονεύει στο στρατό απ' τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα ελέγχεται πλήρως απ' τις διάφορες μυστικές υπηρεσίες του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού. Οι βάσεις που διαθέτει στο έδαφος μας, του επιτρέπουν να ελέγχει όλο το χώρο μας και να μην επιτρέπει καμιά δυνατότητα πρωτοβουλίας στο στρατό. Αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία σήμερα όπου ο πόλεμος είναι πριν απ' όλα ηλεκτρονικός. Στην πρόσφατη ναζιστική αμερικάνικη επιδρομή-βομβαρδισμό της Λιβύης, απ' τα 100 αεροπλάνα που συμμετείχαν, όχι λιγότερα απ' τα 30 είχαν μόνη αποστολή την ηλεκτρονική παραπλάνηση. Με τελειότατα ηλεκτρονικά όργανα εξουδετέρωσαν τα ραντάρ και άλλα συστήματα της Λιβύης, και μόνο τότε επέδραμαν τα βομβαρδιστικά.

Το τελευταίο αυτό παράδειγμα μας οδηγεί και στο συμπέρασμα ότι η αγορά του αιώνα αποτελεί μια νέα κοροϊδία του λαού, απ' τους πολιτικούς όσο και απ' τους στρατιωτικούς, εκτός του ότι βέβαια γονατίζει την ελληνική οικονομία γιατί δεν πρόκειται μ' αυτή να λυθεί και τότε το πρόβλημα της Εθνικής ’μυνας και της Ανεξαρτησίας. Πρόσφατα γράφτηκε ότι οι αμερικανικές εταιρίες δεν θα δώσουν τον ηλεκτρονικό μηχανισμό των αντίμετρων, χωρίς τον οποίο είναι άχρηστα, αφού θα επισημαίνονται άμεσα. Αλλά και αν ακόμα η πληροφορία είναι παραπλανητική και τα δώσουν, όπως πιστεύουμε ότι είναι, για να υποχωρήσουν στη συνέχεια και να πανηγυρίζει η κυβέρνηση, και πάλι θα μπορούν εύκολα να τον εξουδετερώσουν αφού είναι οι κατασκευαστές. Θα κρατήσουν πάντα αυτό το χαρτί στα χέρια τους για να μπορούν να ελέγχουν, παραπλανούν, για νάχουν την πρωτοβουλία των κινήσεων στη χώρα μας.

Η αγορά του αιώνα είναι ακόμη περισσότερο απάτη και κοροϊδία, όταν αναλογιστούμε ότι με μικρή ηλεκτρονική βιομηχανία, που η χώρα μας έχει και την τεχνική και την οικονομική (δεν χρειάζονται μεγάλα κεφάλαια) δυνατότητα να οικοδομήσει, που θάταν όμως αυτόνομη κι όχι στα χέρια των δυτικών πολυεθνικών, όπως συμβαίνει σήμερα (με τις διάφορες βιομηχανίες όπλων), μπορεί εύκολα να χτίσει ένα ηλεκτρονικό τείχος άμυνας πάνω απ' τα νησιά και το Αιγαίο. Αυτή η βιομηχανία είναι προϋπόθεση για οποιαδήποτε εθνική άμυνα. Γι' αυτό π.χ. το Ισραήλ, παρ' ότι είναι όχι απλά στενός σύμμαχος των ΗΠΑ αλλά το χαϊδεμένο παιδί τους, που μπορεί και παίρνει σαν βοήθεια ό,τι τελειότερο οπλικό σύστημα υπάρχει στις ΗΠΑ, δεν αρκέστηκε _σ' αυτό, αλλά έφτειαξε απ' τις πρώτες μέρες της ίδρυσης του κράτους_του Ισραήλ ανεξάρτητη ηλεκτρονική βιομηχανία, για να μπορεί ακριβώς να έχει πλή-ρη, αυτονομία στις επικοινωνίες και τα άλλα αμυντικά συστήματα. Μια τέτοια όμως ανεξάρτητη ηλεκτρονική βιομηχανία δεν μπορεί να γίνει για λόγους πολιτικούς, όταν ολόκληρο το κράτος γενικά όπως και ο στρατός και το πολιτικό προσωπικό που ηγεμονεύει σήμερα, το ΠΑΣΟΚ με την προδοτική κλίκα Παπανδρέου-Κου-τσόγιωργα-Τσοχατζόπουλου, δουλεύει για την τυφλή εξυπηρέτηση των συμφερόντων του Δυτικού και Αμερικάνικου ιμπεριαλισμού.

Συμπερασματικά. Καμία εθνική άμυνα δεν μπορεί να υπάρξει όσο υπάρχουν αμερικάνικες βάσεις που ελέγχουν ολόκληρο τον Ελληνικό χώρο. Όσο μπορούν να ελέγχουν-εξουδετερώνουν- παραπλανούν ηλεκτρονικά τα διάφορα οπλικά συστήματα, αεροπλάνα που μας πουλούν, αφού αυτοί είναι οι κατασκευαστές τους. Όπως ακριβώς έκαναν την Κυπριακή κρίση το 74. Όσο ελέγχουν ολόκληρο το μηχανισμό των ανώτερων αξιωματικών, όπως αυτό αποδεικνύεται απ' το γεγονός, ότι αυτοί προτείνουν και αποδέχονται τα dιάφορα οπλικά συστήματα έχοντας πλήρη γνώση του ότι μας είναι στην ουσία άχρηστα.

Όσο αφορά το δήθεν φάκελο της Κύπρου και την ανακριτική επιτροπή, ο στόχος της είναι τριπλός: 1) ν' αποκρύψει τον κύριο ξένο υπεύθυνο, τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό, 2) ν' αποκρύψει τους πραγματικούς υπεύθυνους ιστορικά για την προδοσία και το ξεπούλημα της Κύπρου, το πολιτικό και στρατιωτικό προσωπικό του ελληνικού καπιταλιστικού κράτους, δηλ. τις πολιτικές ηγεσίες της δικτατορίας, την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και τις στρατιωτικές ηγεσίες απ' την Παπαδοπουλική χούντα μέχρι τη σημερινή ηγεσία, 3) να περιορίσει όσο γίνονται περισσότερο τους υπεύθυνους, γνωστούς «άφρονες φασίστες» της χούντας Ιωαννίδη, ενώ αυτοί είναι απλώς μικρό μέρος των υπευθύνων.

Θα μας ρωτήσουν: Καλά πώς μπορεί να λειτουργήσει ένα κράτος χωρίς φόρους. Κατ' αρχήν δεν λέμε αυτό. Τί φόρους και για τί είδους κράτος, είναι ένα ζήτημα που δεν μπορούμε να αναπτύξουμε εδώ, περά απ το ότι είναι προφανές ότι όταν αγωνίζεται για τη Λαϊκή Εξουσία και το Σοσιαλισμό αυτό προϋποθέτει ένα τελείως διαφορετικό και άλλου είδους περιεχόμενου και ποιότητας κράτος. Εμείς λέμε ότι σήμερα, με τη φύση και τις ιδιομορφίες του ελληνικού καπιταλιστικού κράτους, το φορολογικό σύστημα αποτελεί μια μεγάλη απάτη σε βάρος του λαού, που νομιμοποιεί το χαρακτηρισμό του σαν κράτος-απατεώνα. Μια πολύπλοκη φάμπρικα-μηχανή με την οποία απ' τη μια δεν συλλαμβάνονται τα 450 δις της Ωνάση και των άλλων απατεώνων της λματ, που φοροδιαφεύγουν ετήσια, κι απ' την άλλη ληστεύονται πελώρια ποσά από το εισόδημα των εργαζομένων. Με τα ποσά αυτά το κράτος δεν προσφέρει, όπως εξηγήσαμε, τις αναγκαίες κοινωνικές και άλλες υπηρεσίες που οφείλει να προσφέρει, Παιδεία, Υγεία, Δημόσια Τάξη, Εθνική ’μυνα, αντίθετα τα ποσά αυτά πηγαίνουν κατ' ευθείαν στις τσέπες των μεγαλοαπατεώνων καπιταλιστών της λματ για να πληρωθούν αυτά που έκλεψαν. Χρησιμεύουν για να πληρώνονται τεράστιοι μισθοί στο σύνολο των κηφήνων υψηλόμισθων ανώτατων κρατικών υπαλλήλων του κράτους-απατεώνα. Στα παράσιτα ανώτερα και ανώτατα στελέχη τόσο της Αστυνομίας όσο και του Στρατού που εμπαίζουν συνεχώς το λαό ότι δουλεύουν δήθεν για την τάξη και την άμυνα ενώ είναι απλοί εντολοδόχοι των αμερικάνικων και των άλλων δυτικών μυστικών υπηρεσιών. Με τα χρήματα αυτά που του ληστεύονται ο ελληνικός λαός, παρ' ότι δεινοπαθεί οικονομικά, συμμετέχει —μερικά αλλά συμμετέχει— στην ανακύκλωση των κεφαλαίων των δυτικών τραπεζών και στην χρηματοδότηση της αμερικανικής πολεμικής· βιομηχανίας των πυρηνικών και του «πολέμου των άστρων», με την πρόσφατη αγορά του αιώνα.

Όλοι όσοι, λοιπόν, ασχολούνται με την οργάνωση και λειτουργία αυτού του μηχανισμού απάτης-ληστείας του εισοδήματος του λαού, απ' τον υπουργό Οικονομικών μέχρι τους διευθυντές των Εφοριών, έχουν απόλυτη συνείδηση της φύσης και του περιεχόμενου της αποστολής τους, ξέρουν πολύ καλά τί κάνουν, και ας προσέξουν καλά.

Αποφασίσαμε λοιπόν να χτυπήσουμε με βόμβες τέσσερις απ' τις υπηρεσίες του μηχανισμού απάτης-ληστείας του λαϊκού εισοδήματος, που αποκαλείται φορολογικό σύστημα του ελληνικού κράτους-απατεώνα, τις λαομίσητες Εφορίες. Τις εφορίες των οδών:

1. Συγγρού και Πεντέλης στο Μαρούσι.
2. Ελ. Βενιζέλου, στη Νέα Ιωνία.
3. Αγ. Δημητρίου, στο Μπραχάμι.
4. Σαμψούντος και Χανίων, στο Μπραχάμι (Εφορία Αυτοκινήτων).

Χαιρετίζουμε τον αγώνα του λαού μας, που δυνάμωσε και ανέβηκε σε ψηλότερα επίπεδα τους τελευταίους μήνες, τόσο το μαζικό ειρηνικό όσο και το βίαιο δυναμικό ενάντια στην αμερικάνικης και ΕΟΚικής έμπνευσης αντιλαϊκή πολιτική του ΠΑΣΟΚ. Πολιτική που αυξάνει την ανεργία, χτύπησε καίρια το βιοτικό επίπεδο, εναπόθεσε τις τύχες της χώρας στις Δυτικές Τράπεζες. Τον καλούμε να τον συνεχίσει με μεγαλύτερη ένταση μέχρι την πλήρη ανατροπή της, την ανατροπή της κλίκας των πειθήνιων και δουλικών οργάνων της ΕΟΚ και του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, Παπανδρέου, Κουτσόγιωργα, Τσοχατζόπουλου.

Μέχρι την τελική νίκη.

Την κατάληψη της εξουσίας απ' την εργατική τάξη και τις άλλες λαϊκές τάξεις.

Την κρατικοποίηση χωρίς αποζημίωση των προβληματικών. Τη λαϊκή απαλλοτρίωση των περιουσιακών στοιχείων των απατεώνων της λματ.

Τη λαϊκή Εξουσία και το Σοσιαλισμό.

Ο αγώνας συνεχίζεται.

Αθήνα 3-10-86
Επαναστατική Οργάνωση 17 ΝΟΕΜΒΡΗ

Επειδή προβλέπουμε νέο παροξυσμό της γνωστής φιλολογίας, δηλώνουμε ότι η σημερινή βομβιστική μας επίθεση δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση αλλαγή της στρατηγικής και της τακτικής μας, ή του τύπου των βίαιων δυναμικών ενεργειών. Τόσο μάλιστα που η τελευταία ενέργεια μας, η δίκαιη εκτέλεση του μεγαλοαπατεώνα-μεγαλοκαπιταλιστή Αγγελόπουλου, όσο και η πολιτική μας προκήρυξη είχαν τεράστια θετική απήχηση κι επιδοκιμασία απ' την συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων τόσο των ανοργάνωτων όσο και της βάσης των Κ.Κ. Υπήρξε ίσως η πιο προωθημένη δυναμική ενέργεια κι επιλογή μετά την εκτέλεση του βασανιστή Μαλλιού έχοντας σαν στόχο για πρώτη φορά έναν απ' τους κύριους καπιταλιστικούς ομίλους της άρχουσας τάξης, της λματ. Σε μια μάλιστα περίοδο πολιτικών ανακατατάξεων, όπου διαμορφώνεται μια μοντέρνα πολιτική, εκπρόσωπος των συμφερόντων της, μια συγκαλυμμένη Δεξιά, το ΠΑΣΟΚ.

Η πλήρης επιτυχία της ενέργειας φάνηκε ολοκάθαρα απ' τον πανικό που κατέλαβε και το σύνολο του φάσματος των καθεστωτικών δυνάμεων, απ' τη δεξιά μέχρι το ΚΚ, τόσο που ο ίδιος ο πρωθυπουργός έδωσε τον τόνο του πανικού ψελίζοντας τη μια τις ασυναρτησίες ότι γνωρίζει τους πνευματικούς άνδρες της 17Ν και αναιρώντας τες τη επομένη. Διακόπτοντας την επίσημη επίσκεψη του κι εγκαταλείποντας άρον-άρον το Πεκίνο. Δίνοντας την εντολή να κινητοποιηθούν πάραυτα το σύνολο των δημοσιογράφων στον ιερό αγώνα ενάντια στη 17Ν,

Τίποτε δεν δείχνει καλύτερα τον πανικό τους, από την πλήρη σύγχυση που επικρατεί στα γραπτά τους. Οποιαδήποτε ανοησία, ακόμη κι η πιο χονδροειδής, είναι όπλο τους εναντίον μας. Ακόμη κι αν διαψεύδεται όχι μόνο από άλλο παρακείμενο άρθρο, αλλά από την επόμενη παράγραφο τους. Και είναι φυσικό αφού πρόθεση τους δεν ήταν να κάνουν πολιτική κριτική αλλά να ανατρέψουν αμέσως, απ' την επομένη κιόλας, κατά την πάγια τακτική της αστικής δημοσιογραφίας, την τεράστια θετική απήχηση της προκήρυξης μας, χωρίς καν νάχουν προλάβει να την διαβάσουν πραγματικά, γράφοντας οποιαδήποτε ψευδολογία τους περνάει απ' το μυαλό εναντίον μας. Σύγχυση που φάνηκε κι απ' την απόλυτη σιωπή που έπεσε μόλις δημοσιεύσαμε τη δεύτερη προκήρυξη μας, όπου αποκαλύπταμε την παραπάνω χυδαία πρακτική, όχι μόνο του άρθρου στο οποίο τυπικά απαντούσαμε αλλά και των περισσότερων άλλων που ουσιαστικά έκαναν το ίδιο πράμα... Κανείς τους δεν έβγαλε άχνα, αλλά έκαναν την πάπια, σαν να μιλούσαμε για εξωγήινους.

Μας καταλογίζουν πρόθεση να εμφανιστούμε νόμιμα στην πολιτική σκηνή —και ανησυχούνε σφόδρα γι' αυτό— και παράλληλα αδυναμία να την πραγματοποιήσουμε χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι και μόνο η επίκληση από μέρους τους μιας τέτιας προοπτικής αυτοαναιρεί όλα όσα λένε, ότι δήθεν είμαστε απομονωμένοι. Αντίθετα σημαίνει ότι και αυτοί ακόμη αναγνωρίζουν ότι η 17Ν έχει πολύ μεγάλες συμπάθειες στις πλατύτερες λαϊκές μάζες και μια σημαντική ακτινοβολία που φοβούνται τα τελευταία χρόνια. Τους καθησυχάζουμε όμως: Δεν έχουμε καμιά απολύτως τέτια πρόθεση αφού συνειδητά απορρίψαμε το ρεφορμιστικό δρόμο και διαλέξαμε το δρόμο του δυναμικού παράνομου επαναστατικού αγώνα.

Βασικός και κύριος στόχος των δημοσιογράφων είναι ν' αποκρύψουν απ' το λαό το γεγονός ότι είμαστε μια επαναστατική πολιτική δύναμη κι ότι μια τέτια δραστηριότητα είναι σήμερα στη χώρα μας όχι μόνο δυνατή αλλά και πραγματικότητα. Φυσικό είναι λοιπόν να πρωτοστατούν οι αριστεροί δημοσιογράφοι, νομίζοντας ότι θα μπορέσουν έτσι να κρύψουν πιο εύκολα τη σημερινή φύση των Κ.Κ. Όπως ακόμη και στη περίπτωση Μαλλιού, όπου είχαν βαλθεί να πείσουν το λαό, επικαλούμενοι και τον τρόπο σύνταξης της προκήρυξης, ότι είμαστε χουντικοί πράκτορες, έτσι και σήμερα προσπαθούν να περάσουν μια πιο εκλεπτυσμένη συνταγή, αφού η παλιά δεν πείθει κανέναν μέσα στα κόμματα, ότι δήθεν είμαστε του ΠΑΣΟΚ και ότι αγωνιζόμαστε υπέρ της αναδιάρθρωσης του καπιταλισμού. Πρόκειται για την πάγια πρακτική του μοντέρνου σταλινισμού. Παλιά όποιος διαφωνούσε ήταν πράκτορας, σήμερα είναι ΠΑΣΟΚ ή διαγραμμένος και αγωνίζεται για την αναδιάρθρωση του καπιταλισμού.

Και είναι αποκαλυπτικό ότι το σύνολο των αριστερών δημοσιογράφων, αλλά και ορισμένων δήθεν αριστεριστών, αποσιώπησαν τελείως τη συγκεκριμένη κριτική που κάναμε στα Κ.Κ. και αυτό που ονομάζαμε τα 2 ιστορικά λάθη των σημερινών ηγετών που μετέτρεψαν τα κόμματα από δυνάμεις επαναφοράς σε στηρίγματα του καθεστώτος, σε αριστερό άλλοθι του. Ένας μάλιστα απ' αυτούς τους δημοσιογράφους, χρησιμοποιώντας μια μεθοδολογία αντάξια της πατσαβούρας, όχι μόνο την αποσιώπησε αλλά τη διαστρέβλωσε τελείως, προσπαθώντας να τη γελοιοποιήσει, παρουσιάζοντας αποσπάσματα τελείως ξεκομμένα απ' την ουσία της κριτικής.

Κοντά σ' αυτούς, έχουμε και μερικούς παλιούς ή και νυν αριστεριστές που έχουν χρεωκοπήσει πολιτικά και έχουν γίνει οι κολαούζοι των καθεστωτικών δυνάμεων. Ορισμένοι από δαύτους, όντας κάτω απ' την άμεση ή έμμεση καθοδήγηση των μυστικών υπηρεσιών, προσπαθούν με διάφορες προβοκάτσιες να παίξουν διάφορα παιχνίδια σε βάρος μας. (Μην ξεχνάμε ότι σήμερα με το ΠΑΣΟΚ οι μυστικές υπηρεσίες έχουν συνεργάτες, σειρά από αριστερούς ή Πασόκους πούχουν στενές σχέσεις με πολλούς αριστεριστές.) ’λλοι πάλι, και όχι μόνο αριστεριστές, επιδίδονται σε μια βιομηχανία δηλώσεων αντι-17Ν, υπογραφών μοντέρνων δηλώσεων μετανοίας, μπας και τους κόψει το καθεστώς τα πραγματικά ή υποθετικά -προνόμια τους. Τέλος έχουμε και ορισμένα έντυπα, εβδομαδιαία, δεκαπενθήμερα, μηνιαία, πατριάρχες της ποιότητας και δεοντολογίας. Μερικά μάλιστα απ' αυτά μας κατηγόρησαν προβάλλοντας μια νέα ποιότητα, έναν αγοραίο .συναισθηματισμό, αντάξιο σκηνοθέτη της Βουγιουκλάκη,, γιατί ο Αγγελόπουλος ήταν γέρος (το κακόμοιρο το γεροντάκι...). Σύμφωνα με την πρωτοπόρα και μη λαϊκίστικη λογική, αυτό που μετράει δεν είναι η κοινωνική πρακτική αλλά η ηλικία. Αν όμως είναι νέος, θα συμφωνήσετε ρε παιδιά, να ξέρουμε, για τον επόμενο; Όχι, άρα λοιπόν αφήστε τα παιδιαρίσματα, για να μην πούμε τίποτε πιο βαρύ.

Το πιο ωραίο είναι ότι το «λαϊκίστικο» φύλλο που δεν χάνουν ευκαιρία να χτυπάνε υπήρξε το μόνο που σεβάστηκε την αλήθεια λέγοντας: Αν το κράτος είχε φυλακίσει τον Αγγελόπουλο θάταν μεν φυλακισμένος αλλά θα ζούσε. Που σημαίνει ότι με δυο λόγια είπε την ουσία, σεβάστηκε την αλήθεια: 1) ο Αγγελόπουλος είχε κάνει τεράστιες απάτες, 2) το κράτος δεν έκανε τίποτε εναντίον του άρα ήταν συνένοχο. Αντίθετα οι αρχιερείς της δεοντολογίας και της ποιότητας, προσπάθησαν να αποσιωπήσουν κανονικότατα αυτά τα γεγονότα, την αλήθεια, την ουσία της υπόθεσης, μιλώντας για γεροντάκια. Γιατί μπορεί βέβαια νάσαι ενάντια στην εκτέλεση, δεν μπορεί όμως να κρύβεις απ' τους αναγνώστες σου τις απάτες του Αγγελόπουλου ενάντια στη χώρα, και τα πρόστιμα του κράτους που δεν εισπράχτηκαν ποτέ.

Ο λαός όμως λέει: Πες μου ποιος σε πολεμάει και πώς, να σου πω ποιος είσαι. Το γεγονός ότι το σύνολο των καθεστωτικών δυνάμεων, απ' τη δεξιά μέχρι ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ, ΚΚΕ εσ. και ορισμένους χρεωκοπήσαντες αριστεριστές, έχουν συνασπιστεί στον ιερό τους αγώνα υπέρ του καπιταλισμού της λματ και του κράτους απατεώνα χυδαιολογώντας, διαστρεβλώνοντας, ψευδολογώντας ενάντια στη 17Ν, αποτελεί για μας την καλύτερη και ισχυρότερη επιβεβαίωση για τη σωστότητα της στρατηγικής και των επιλογών μας.

Αντίθετα βέβαια αν επικροτούσαν την δράση μας και "μας καλόπιαναν αυτό θάταν ένδειξη ότι έχουμε κάνει σοβαρά λάθη στις επιλογές μας. Ας μην έχουν λοιπόν καμιά αμφιβολία ότι θα επιμείνουμε σ' αυτές.