ΒΟΜΒΕΣ ΣΕ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΑ

Επαναστατική Οργάνωση 17 ΝΟΕΜΒΡΗ

Αθήνα 22-2-89

Σε μια περίοδο όπου οι πάσης φύσης λωποδύτες τραπεζικοί, πολιτικοί, εφοπλιστές, μεσάζοντες, επιχειρηματίες, κλινικάρχες, εκδότες, μεγαλοδημοσιογράφοι, διοικητές οργανισμών, ανώτατοι αστυνομικοί και στρατιωτικοί έχουν επιπέσει σαν αρπαχτικά για να κατασπαράξουν ό,τι προλάβουν απ' τις δεκάδες δισεκατομμύρια του Κοσκωτά. Όπου όχι μόνο δεν έχει επιστραφεί ούτε δραχμή απ' τα κλοπιμαία αλλ' αντίθετα όλος αυτός ο εσμός επιδίδεται ανενόχλητος στη σκύλευση του Κοσκωτά, στη λεηλασία των κλοπιμαίων, φουσκώνοντας συνέχεια τα «χρέη» του, που πληρώνουν τα κορόιδα οι φορολογούμενοι. Όπου οι πολιτικές παρατάξεις αλληλοκατηγορούνται για ν' αποκρύψουν ότι είναι όλες υπεύθυνες και ένοχες γι' αυτήν την κατάσταση και το

συνεχιζόμενο προκλητικό εμπαιγμό του ελληνικού λαού.

Σε μια περίοδο λοιπόν όπου τα δισεκατομμύρια αλλάζουν τσέπες σαν νάναι στραγάλια και οι πολυτελείς βίλλες προσφέρονται δωρεάν σαν νάναι πασατέμπος, υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος εργαζομένων, που κινδυνεύει να βρεθεί στο δρόμο, για μερικά ψωροχιλιάρικα, είτε μετά από έξωση, είτε επειδή δεν μπορεί να βρει στέγη με λογικό και προσιτό νοίκι. Υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος, αυτός των ενοικιαστών, που σήμερα δεν μπορεί να απολαύσει το στοιχειώδες ανθρώπινο δικαίωμα, το δικαίωμα στην κατοικία, παρά μόνο αν γίνει αντικείμενο στυγνής εκμετάλλευσης, πληρώνοντας αστρονομικά ποσά στους ιδιοκτήτες.

Το πρόβλημα είναι πασίγνωστο και δεν χρειάζεται να μακρυγορούμε. Χιλιάδες ενοικιαστές πέφτουν καθημερινά θύματα της κερδοσκοπίας των ιδιοκτητών.

Οι τελευταίοι εκμεταλλευόμενοι τη θέση ισχύος στην οποία βρίσκονται, λόγω της μικρής προσφοράς, υποχρεώνουν τους ενοικιαστές να πληρώνουν υπέρογκα ποσά νοίκι απειλώντας τους με έξωση, λόγω δήθεν ιδιοκατοίκησης. Τους υποχρεώνουν να δέχονται εξωφρενικούς όρους, να προπληρώνουν αρκετούς μήνες, να πληρώνουν ακόμη και με συνάλλαγμα. Τους νοικιάζουν σπίτια που βρίσκονται σε άθλια κατάσταση και δεν διαφέρουν από αχούρια, αρνούμενοι οποιεσδήποτε επιδιορθώσεις και υποχρεώνοντας τους να τις πληρώσουν αυτοί. Αρνούνται να ενοικιάσουν σπίτια σε οικογένειες με παιδιά, ή σε νέους φοιτητές. Με αποτέλεσμα χιλιάδες εργαζόμενες οικογένειες, νέοι, φοιτητές, άνεργοι, συνταξιούχοι, ξένοι εργάτες να υφίστανται άγρια εκμετάλευση, να πληρώνουν σχεδόν το μισό εισόδημα τους για να εξασφαλίσουν μια θέση στα ελεεινά μπουντρούμια της τσιμεντούπολης, υπόγεια και μη. Και το πρόβλημα σήμερα παίρνει διαστάσεις μείζονος κοινωνικού σκανδάλου αν αναλογιστούμε ότι ενώ το επίπεδο των ενοικίων ανέβηκε τα τελευταία 5 χρόνια κατά 25%, το πραγματικό εισόδημα εργαζομένων έπεσε απ' το 85 κατά τουλάχιστον 35%.

Βέβαια μια καπιταλιστική οικονομία δεν είναι σε θέση να λύσει το ζήτημα της κατοικίας για τα πλατιά λαϊκά στρώματα των εργαζομένων. Παρ' ότι το νοίκι σαν δαπάνη για μια απ' τις βασικές ανάγκες των εργαζομένων, αποτελεί τμήμα της αξίας της εργατικής δύναμης και άρα η άρχουσα καπιταλιστική τάξη είχε συμφέρον να το ρίξει σε χαμηλά επίπεδα, για να παρασύρει την ίδια την αξία της εργατικής δύναμης, κι έτσι να ιδιοποιείται μεγαλύτερα ποσοστά σχετικής υπεραξίας, εν τούτοις η κατοικία σαν κλάδος αυτής της καπιταλιστικής οικονομίας διέπεται απ' τους νόμους της, της μεγιστοποίησης του κέρδους και της ανισομερούς ανάπτυξης της, με αποτέλεσμα ένα ολόκληρο κύκλωμα οικοπεδοφάγων-εργολάβων-κατασκευαστών να λυμαίνεται τον κλάδο, αποκομίζοντας αστρονομικά κέρδη. ’λλωστε η ίδια η πραγματικότητα των πλούσιων καπιταλιστικών χωρών της Δύσης, με τους δεκάδες χιλιάδες άστεγους και τα γκέτο τω ξένων εργατών που επιβιώνουν σε άθλιες τρώγλες, δίπλα στις υπερπολυτελείς βίλλες, επιβεβαιώνουν τα πάρα πάνω. Η Ελλάδα λοιπόν δεν θα μπορούσε να ξεφύγει απ' αυτή την εξέλιξη. Δεν είναι κατά συνέπεια τυχαίο, ότι ενώ το καθεστώς ισχυρίζεται ότι τα νοίκια ανεβαίνουν γιατί δεν υπάρχουν σπίτια, ο πρώην υπουργός ΠΕΧΩΔΕ δηλώνει ότι μόνο στην Αθήνα υπάρχουν 200.000 σπίτια κλειστά (απ' τα οποία τα μισά περίπου ανήκουν στο Κράτος και στην Εκκλησία) ομολογώντας έτσι ότι η στενότητα της προσφοράς είναι τεχνητή, ότι η αιτία του προβλήματος δεν είναι τεχνική και ότι το πρόβλημα της στέγης για τους εργαζόμενους θα λύνονταν ακόμη και σήμερα με άλλου είδους κοινωνικές σχέσεις που έρχονται όμως σε αντίθεση με το καπιταλισμό.

Είναι συνεπώς λογικό να ετοιμάζεται σήμερα · το κράτος να καταργήσει και αυτήν ακόμη την διάτρητη από παντού δήθεν προστασία —των ενοικιαστών με την ψευτοαπαγόρευση των εξώσεων και το δήθεν μέγιστο νοίκι κατά περιοχή— προχωρώντας στην πλήρη απελευθέρωση των ενοικίων. Αποτέλεσμα που θάχε ήδη πραγματοποιηθεί αν δεν βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο. Και το ζήτημα γίνεται ακόμη πιο τραγικό όταν διαπιστώνουμε ότι κανένας πολιτικός χώρος δεν ενδιαφέρεται για το πρόβλημα της στέγης, ούτε καν ο χώρος της αριστεράς. Για τον απλούστατο λόγο ότι το κύριο τμήμα των ψηφοφόρων της δεν είναι οι προλετάριοι ή οι άνεργοι ή η προλεταριοποιημένη νεολαία, αλλά βολεμένοι μικροαστοί που τις περισσότερες φορές είναι ιδιοκτήτες σπιτιών. Δεν παραβλέπουμε βέβαια το γεγονός ότι υπάρχει μια μειοψηφία ιδιοκτητών — όχι μόνο αριστερών — που όχι μόνο ζητάει λογικό και προσιτό νοίκι, αλλά μερικές φορές τελείως συμβολικό. Αυτοί όμως είναι πολύ μικρή μειοψηφία, είναι η εξαίρεση στον κανόνα.

Σ' αυτό το σημείο κι επειδή ορισμένοι υπάλληλοι των γνωστών «χαμαιτυπείων της σκέψης» δεν χάνουν ευκαιρία να μας ειρωνεύονται και να αναρωτιούνται κουτοπόνηρα γιατί άραγε χτυπάμε την αριστερά, όταν τη θεωρούμε και αυτή υπεύθυνη για το σκάνδαλο Κοσκωτά, είμαστε υποχρεωμένοι ν' ανοίξουμε μια μικρή παρένθεση. Έχουμε βαρεθεί να γράφουμε ότι τόσο η ΝΔ όσο και το ΠΑΣΟΚ εξυπηρετούν τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης, της λούμπεν μεγαλοαστικής τάξης. Δουλειά τους είναι κατά συνέπεια να οργανώνουν την εκμετάλλευση και ληστεία των εργαζομένων με τον πιο πρόσφορο και αποτελεσματικό τρόπο για τη λματ. Δουλειά τους είναι να φτιάχνουν τους απατεώνες των προβληματικών και τους Κοσκωτάδες. Για μας σαν λαϊκή επαναστατική δύναμη, αυτά τα κόμματα είναι εχθροί μας και τα πολεμάμε εδώ και χρόνια με όλα τα μέσα ακόμη και με τα όπλα. Δεν είναι δουλειά μας να τους ζητήσουμε ευθύνες, αλλά να τους πολεμήσουμε. Η αριστερά όμως και κυρίως το ΚΚΕ υποτίθεται ότι εκπροσωπεί τα συμφέροντα των εργαζομένων ή έστω ενός τμήματος τους. Κατά συνέπεια αν σήμερα οι εργαζόμενοι είναι θύματα ληστείας 35 δις απ' τον Κοσκωτά, απ' αυτή θα ζητήσουν ευθύνες, αυτούς θα ελέγξουν για να δουν αν αγωνίστηκαν για να υπερασπίσουν τα συμφέροντα τους, δηλαδή για να εμποδίζουν αυτή τη ληστεία. Και τι θα διαπιστώσουν τότε; Ότι ενώ βοούσε όλη η χώρα για τον Κοσκωτά, αυτοί όχι μόνο δεν αγωνίστηκαν εναντίον του για να προστατέψουν τα χρήματα των εργαζομένων αλλά αντίθετα έκαναν οικονομικές συναλλαγές μαζί του, το μεν ΚΚ καταθέτοντας ποσά στην τράπεζα του, η δε ΕΑΡ παίρνοντας δάνεια δηλαδή δίνοντας του πολιτική κάλυψη. Ξεπούλησαν λοιπόν τα συμφέροντα των εργαζομένων που υποτίθεται ότι εκπροσωπούν με αντίτιμο μικρά οικονομικά οφέλη για τις κομματικές γραφειοκρατίες, για να μη ριψοκινδυνεύσουν τα ανώτατα ηγετικά κλιμάκια τα διάφορα μικροπρονόμιά τους, τους διαδρόμους, τις δεξιώσεις, τις διαβουλεύσεις, τις συναλλαγές με την εξουσία. Αυτές λοιπόν οι ηγεσίες που δεν τόλμησαν να συγκρουστούν με ένα αποδεδειγμένο απατεώνα σαν τον Κοσκωτά, θα συγκρουστούν αύριο με σοβαρούς καπιταλιστές και θα κάνουν κάθαρση; Ή μήπως θα τα κάνουν και πάλι... πλακάκια μαζί τους, όπως τάκαναν με τον Κοσκωτά. Η αριστερά λοιπόν είναι συνυπεύθυνη με τους Κοσκωτάδες και τις άλλες πολιτικές παρατάξεις ΠΑΣΟΚ, ΝΔ για τη ληστεία 35 δις απ' τον ελληνικό λαό.

Γνωρίζουμε βέβαια ότι οι διάφοροι ψευδολόγοι θ' αρχίσουν και πάλι να γράφουν ότι ψηφίζουμε ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και δε συμμαζεύεται, ενώ ξέρουν πολύ καλά τι θα «ψηφίσουμε». Ας μην ανυσηχούν όμως. Σύντομα θα καλέσουμε τον ελληνικό λαό να πάρει συγκεκριμένη θέση στις ερχόμενες εκλογές.

Κλείνουμε την παρένθεση και γυρίζουμε στο θέμα μας. Απ' όσα είπαμε πιο πάνω προκύπτει ότι το καθεστώς δεν μπορεί να δώσει έστω και προσωρινή λύση στο κοινωνικό σκάνδαλο της έλλειψης στέγης, κι ότι το ζήτημα θα οξύνεται όλο και περισσότερο, θα γίνεται όλο και πιο καυτό. Ότι οι άστεγοι ενοικιαστές δεν έχουν να περιμένουν βοήθεια από κανένα, κι ότι θα πρέπει να στηριχτούν στις δικές τους δυνάμεις. Ότι θα πρέπει να οργανωθούν μόνοι τους, έξω απ' τις γνωστές παρατάξεις και συλλόγους, για να δημιουργήσουν μαζικά αυτόνομα κινήματα κατάληψης των κλειστών κατοικιών, όπως ορισμένα τέτοια κινήματα που αναπτύχθηκαν τόσο στην Αθήνα όσο και αλλού. Καλούμε λοιπόν τους άστεγους ενοικιαστές να δημιουργήσουν τέτοια αυτόνομα μαζικά κινήματα κατάληψης. Τους καλούμε να καταγγέλνουν ανοιχτά και με στοιχεία οποιαδήποτε περίπτωση κερδοσκοπίας ιδιοκτήτη γνωρίζουν. Τους καλούμε τέλος να φτάσουν μέχρι και τη χρήση βίας —όπως έκαναν ορισμένοι βιοπαλαιστές που επιχείρησαν να κάψουν με μολότωφ τα σπίτια αυτών που τους έκαναν έξωση για ορισμένα χιλιάρικα.

Αποφασίσαμε λοιπόν να χτυπήσουμε με βόμβες τρία σπίτια. Το πρώτο, μια σχετικά μικρή μονοκατοικία, σκέτο ερείπιο στο Χαλάνδρι, που νοικιάζεται με το ασήμαντο ποσό των 200.000 δραχμών μηνιαίως.

Το δεύτερο, μια διόροφη μονοκατοικία στα Βριλήσια, σε καλύτερη κατάσταση και πιο μεγάλη, που νοικιάζεται όμως με το εξωφρενικό ποσό των 450.000 δραχμών μηνιαίως.

Το τρίτο, ένα πολυτελές κλειστό διαμέρισμα στο Κολωνάκι, που ανήκει στην οικογένεια του καπιταλιστή της λματ Κατσαμπα. Στο Κολωνάκι υπάρχουν σήμερα εκατοντάδες τέτοια διαμερίσματα υπερπολυτελή, με δεκάδες δωμάτια, που ανήκουν σε καπιταλιστές της λματ. Αυτά χτίστηκαν με τα «δανεικά κι αγύριστα» που έδωσε το κράτος, δηλαδή ο λαός, παραμένουν κλειστά όλο το χρόνο και οι ιδιοκτήτες τους τα χρησιμοποιούν περίπου μια φορά το μήνα για το μεσημεριανό ύπνο τους.

Για τη Λαϊκή Εξουσία με διαδικασίες άμεσης δημοκρατίας. Για το Σοσιαλισμό με καθεστώς αυτοδιαχείρισης απ' τους εργαζόμενους των οικονομικών μονάδων. Μέχρι την τελική νίκη.

Αθήνα 22-2-89
Επαναστατική Οργάνωση 17 ΝΟΕΜΒΡΗ

Υ.Γ. 1) Μέσα στη σωρεία των σκανδάλων που αποκαλύπτονται καθημερινά σε σχέση με τον Κοσκωτά, υπάρχει και ένα που διαρκεί εδώ και μήνες, που δεν έχει άμεση σχέση με την ελληνική κυβέρνηση αλλά με την αμερικάνικη και για το οποίο κανείς δε λέει λέξη. Είναι το σκάνδαλο της άρνησης απ' την αμερικάνικη κυβέρνηση να εκδώσει τον απατεώνα Κοσκωτά εδώ και μήνες και το παραμύθι ότι φταίει δήθεν η Αθήνα που δεν τον ζητάει νομότυπα. Αν στη θέση του Κοσκωτά βρίσκονταν κάποιος Βάσκος ή Παλαιστίνιος «τρομοκράτης» θάχε εκδοθεί στο άψε-σβήσε σε 24 ώρες, σαν εγκληματίας του Κοινού Ποινικού Δικαίου, ακόμη κι αν δεν υπήρχε ένα επίσημο έγγραφο, όπως τόκανε η Γαλλία για εκατοντάδες Βάσκους που έδωσε στην Ισπανία.

Αν όμως για το βάρβαρο κι απολίτικο ελληνικό λαό ο Κοσκωτάς είναι μεγαλοαπατεώνας πούκλεψε 35 δις από τη χώρα του, για τις... πολιτισμένες και δημοκρατικές ΗΠΑ δεν είναι εγκληματίας, αλλά πολιτικός κρατούμενος που διώκεται για τις ιδέες του. Και συνεπώς του προσφέρεται επί μήνες προστασία στη φυλακή με τους VIP, ουσιαστικό άσυλο, και δεν εκδίδεται στη χώρα που κατάκλεψε. Ας προσθέσουμε τέλος ότι οι ΗΠΑ κατέρριψαν συνάμα και το μύθο της ανεξαρτησίας της αμερικανικής δικαιοσύνης, αφού και οι πέτρες γνωρίζουν ότι σήμερα ο Κοσκωτάς κρατείται απ' την αμερικάνικη κυβέρνηση, επειδή είναι το ισχυρότερο της χαρτί στις διάφορες συναλλαγές της και παζάρια, με τον Παπανδρέου. Χαρτί που θάχε χάσει, αφού δεν θα το έλεγχε άμεσα και σίγουρα όπως τώρα, αν ο Κοσκωτάς είχε εκδοθεί. Με μόνη αυτή τους την ενέργεια οι ΗΠΑ προπαγάνδησαν στον ελληνικό λαό με τον καλύτερο τρόπο τη Δυτική Δημοκρατία και το κράτος Δικαίου. Έπεισαν και τον πιο δύσπιστο Έλληνα ότι η φλυαρία για την προστασία των δικαιωμάτων... του ανθρώπου σημαίνει προστασία των δικαιωμάτων ενός μεγαλοαπατεώνα σε βάρος των δικαιωμάτων ενός ολόκληρου λαού. Κι αυτά τα καθεστώτα όπου οι στοιχειώδεις αρχές Δικαιοσύνης καταπατούνται βάναυσα κι αυθαίρετα προβάλονται σαν μοντέλα δημοκρατίας και δικαιοσύνης για τη χώρα.

Υ.Γ. 2) Η συγκλονιστική περίπτωση του εισαγγελέα Κρίθυμου, όπως και η αγόρευση Α.Π. Κωνσταντινόπουλου έδειξαν όχι μόνο το ζοφερό κόσμο των κυκλωμάτων Δικαιοσύνης, αλλά απέδειξαν κι όλας ότι δεν υπάρχει δυνατότητα σταδιοδρομίας για ένα έντιμο δικαστή. Ο εισαγγελέας Κρίθυμος παραπέμφθηκε στον Α. Πάγο με το ερώτημα της απόταξης απ' το δικαστικό σώμα, επειδή είχε το θράσος να διατάξει ανακρίσεις αστυνομικών για κλοπή και λαθρεμπόριο όπλων, να διατάξει σύλληψη και προφυλάκιση ανηψιού αστ. Διευθυντή που είχε δολοφονήσει μια κοπέλα, να διατάξει ανακρίσεις προσωπικοτήτων της ψηλής κοινωνίας της Ρόδου και του αστυνομικού διευθυντή για λαθρεμπόριο ναρκωτικών. Και όλα αυτά παραβαίνοντας εντολή του προϊσταμένου του εισαγγελέα να κλείσει τις δικογραφίες και να θάψει τις υποθέσεις. Ο εισαγγελέας Κρίθυμος είχε το σύνολο σχεδόν του δικαστικού σώματος εναντίον του, και σώθηκε με πλειοψηφία μιας ψήφου λόγω της συγκυρίας. Αν δεν ήταν στραμένοι οι προβολείς της δημοσιότητας στη Δικαιοσύνη, θάχε εκδιωχθεί απ' το δικαστικό σώμα. Όσον αφορά το λαλίστατο μέχρι φλυαρίας εισαγγελέα Κωστάκο, τον είδαμε νάχει καταπιεί τη γλώσσα του με την καινούρια κοροϊδία της εκ νέου αναβολής της δίκης Μελίστα.

Υ.Γ. 3) Περιμένουμε πάντα τις απαντήσεις στα ερωτήματα που θέσαμε στον αρχισυντάκτη αντιεξουσιαστή με τη γνωστή ευαισθησία.